Κι αν έδωσα πολλά σε εκείνους που άξιζαν λίγα, ήταν επιλογή μου!

Διαβάζω πολλές φορές κάποιες σκέψεις ανθρώπων που πονάνε και αναρωτιέμαι τελικά τι σου κάνει ο πόνος.
”Έδωσα πολλά σε ανθρώπους που άξιζαν λίγα”, είναι μια σκέψη, αλλά λυπάμαι κανείς δεν σε υποχρέωσε να δώσεις.

Έδωσα γιατί το γούσταρα, γιατί εγώ το επέλεξα να δώσω.

Οπότε τώρα γιατί το μετανιώνεις, γιατί ακυρώνεις τον εαυτό σου;
Κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάνεις κάτι αν δεν το θέλεις πραγματικά.
”Για πόσα τίποτα κάναμε τα πάντα”, άκυρη σκέψη, σκέψη πόνου.
Μα εσύ το επέλεξες αυτό το ”τίποτα”, άρα με την ίδια λογική υποβιβάζεις και τον εαυτό σου σε τίποτα ή σε λίγο γιατί αν μη τι άλλο δεν έμαθες να επιλέγεις.
Στην ουσία πρέπει να σκεφτόμαστε τι βγάζουμε από το στόμα μας και να διαμορφώσουμε την σκέψη μας.

Δεν είμαστε πια όλοι άμοιροι των ευθυνών.

Η επιλογή είναι πάντα στο δικό μας χέρι.

Άρα την επόμενη φορά που θα εκτοξεύσουμε κάτι για κάποιον, ας αναλογιστούμε και το δικό μας μερίδιο ευθύνης.
Μήπως δεν κάνουμε καλές επιλογές;
Μήπως στην τελική αυτός που στην ουσία φταίει είμαστε εμείς;

Γιατί ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε οι επιλογές μας!

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου
Επιμέλεια Άρθρου : Μαρισώ Υψηλάντη





Πηγή : loveletters.gr