Έναν χρόνο χωρίς εσένα.
Έναν χρόνο χωρίς ψέματα, χωρίς να υποκρίνομαι κάτι που δεν θέλω, κάτι που θα με τρώει. Ναι είμαι μόνη μου, αλλά είμαι ήρεμη, γιατί η μον...
https://to-synoro.blogspot.com/2019/03/sxeseis.html
Έναν χρόνο χωρίς ψέματα, χωρίς να υποκρίνομαι κάτι που δεν θέλω, κάτι που θα με τρώει.
Ναι είμαι μόνη μου, αλλά είμαι ήρεμη, γιατί η μοναξιά που διαλέγεται είναι για τους δυνατούς.
Ένα πτώμα ήμουνα, αλλά δεν το κατάλαβες ποτέ.
Τώρα ξαναγεννημένη ουρλιάζω τις νύχτες με τους λύκους.
Στην δική μου αγέλη δεν χωράει κανένα πτώμα.
Έτρεχα απ' ότι με κυνηγούσε από φόβο χωρίς να καταλαβαίνω ότι αυτό που με κυνηγούσε ήταν μέσα μου.
Με σκότωνες κι εγώ σε χάιδευα, με πλήγωνες κι εγώ σε λάτρευα.
Τώρα μόνη μου τρέφω τις πληγές μου και προχωράω.
Στην δική μου επιβίωση πλέον δεν υπάρχουν ψέματα.
Τι είπες,τι λες ποσώς που με νοιάζει.
Προτιμώ να είμαι λύκος παρά πρόβατο στην σκιά σας,
στην μάντρα σας, στην αυλή σας.
Ουρλιάζω στην πανσέληνο
και σε κάθε πανσέληνο που δεν μου μοιάζει.
Γδέρνω με τα νύχια μου ότι πιστεύεις,
ότι φοβάσαι, ότι προσκυνάς.
Ταΐζω το αίμα μου με το πνεύμα της αγέλης μου,
αυτής που δεν ανήκεις εσύ.
Ο λύκος της ψυχής μου είμαι εγώ
και δεν υποτάσσομαι σε τίποτα που δεν πιστεύω,
δεν σέβομαι και δεν αγαπώ.
Κι ότι αγαπώ το προστατεύω,
το θρέφω με το πνεύμα της γνώσης μου
και την κραυγή της φωνής μου.
Ότι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα,
γιατί στο βάθος της καρδιάς μου
σιγοκαίει η φλόγα της ψυχής μου.
Κι οι λύκοι σιώπησαν.
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι κάποτε σ' αγάπησα___
Ηρώ Αναστασίου
Πηγή : .facebook.com
Ναι είμαι μόνη μου, αλλά είμαι ήρεμη, γιατί η μοναξιά που διαλέγεται είναι για τους δυνατούς.
Ένα πτώμα ήμουνα, αλλά δεν το κατάλαβες ποτέ.
Τώρα ξαναγεννημένη ουρλιάζω τις νύχτες με τους λύκους.
Στην δική μου αγέλη δεν χωράει κανένα πτώμα.
Έτρεχα απ' ότι με κυνηγούσε από φόβο χωρίς να καταλαβαίνω ότι αυτό που με κυνηγούσε ήταν μέσα μου.
Με σκότωνες κι εγώ σε χάιδευα, με πλήγωνες κι εγώ σε λάτρευα.
Τώρα μόνη μου τρέφω τις πληγές μου και προχωράω.
Στην δική μου επιβίωση πλέον δεν υπάρχουν ψέματα.
Τι είπες,τι λες ποσώς που με νοιάζει.
Προτιμώ να είμαι λύκος παρά πρόβατο στην σκιά σας,
στην μάντρα σας, στην αυλή σας.
Ουρλιάζω στην πανσέληνο
και σε κάθε πανσέληνο που δεν μου μοιάζει.
Γδέρνω με τα νύχια μου ότι πιστεύεις,
ότι φοβάσαι, ότι προσκυνάς.
Ταΐζω το αίμα μου με το πνεύμα της αγέλης μου,
αυτής που δεν ανήκεις εσύ.
Ο λύκος της ψυχής μου είμαι εγώ
και δεν υποτάσσομαι σε τίποτα που δεν πιστεύω,
δεν σέβομαι και δεν αγαπώ.
Κι ότι αγαπώ το προστατεύω,
το θρέφω με το πνεύμα της γνώσης μου
και την κραυγή της φωνής μου.
Ότι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα,
γιατί στο βάθος της καρδιάς μου
σιγοκαίει η φλόγα της ψυχής μου.
Κι οι λύκοι σιώπησαν.
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι κάποτε σ' αγάπησα___
Ηρώ Αναστασίου
Πηγή : .facebook.com