Το καλοκαίρι σου

Το καλοκαίρι άπλωσε την ψάθα του στην άμμο των ματιών σου. Πήρε το χρώμα της χάλκινης πλάτης σου. Κρεμάστηκε ανέμελο σε μιαν αιώρα, σαν το χεράκι σου όταν ίσα που αγγίζει τα βότσαλα να νανουρίσουν την ψυχή σου. Τραγούδι παρέας σε φωτιές της άμμου η φωνή σου. Μπύρες, κρασί και γέλιο. Πήρε την αρμύρα των μαλλιών σου το καλοκαίρι. Φόρτωσε την ψυχή μου στη βαλίτσα σου. Θα ‘θελα να ‘μουν η άμμος ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών σου. Να σε ενοχλώ, να σου θυμίζω εκείνη την πανσέληνο. Πετσέτα βρεγμένη η σκέψη μου, βαριά και δροσερή συνάμα.

Έγλειψε η θάλασσα τα κλαδιά σου. Σε λείανε τόσο… Σχεδόν αόρατη περπάτησες στα βράχια. Ήσουν εσύ το αεράκι που χάιδεψε τη σκηνή μου. Ήσουν εσύ το ασημί χαιρέτισμα της ελιάς. Το καλοκαιρινό μπαχάρι της πευκοβελόνας. Σχεδόν αόρατη, σχεδόν παντού. Ξενύχτησε στην πόρτα σου το καλοκαίρι, με παγωμένο ούζο στο χέρι. Σου σφύριξε χαρούμενα, μήπως κατέβεις για μια βόλτα. Από εκείνες με τη μηχανή που κάναμε παλιά. Μια αύρα βραδινή πάνω σε δυο ρόδες η αύρα σου. Υγρασία στο κατάστρωμα πλοίου σαν μπαίνει στη Σέριφο η ηδονή σου. Ήταν το γέλιο σου οι διακοπές μου. Ήταν τα χείλη σου η πιο μεγάλη μέρα του χρόνου.

Σε κράτησα ανάμεσα σε φωτοβολίδες και ιπτάμενα μπουκάλια, σε μουσικές και φώτα, στη δροσιά και τον καύσωνα. Άφησε πατημασιές από καρπούζι στο μονοπάτι του λαιμού σου το καλοκαίρι. Τα δάκτυλά σου να σκίζουν ήρεμα το χάρτινο τραπεζομάντηλο στην ταβέρνα. Η πατούσα σου να χαιρετά τους περαστικούς, σαν οδηγούσα προς την αγαπημένη σου παραλία. Θα ‘θελα να ‘μουν η δροσοσταλιά του Αχέροντα στα βλέφαρά σου. Να σου θολώνω το βλέμμα, να σου θυμίζω πως λάμπει ο κόσμος μας.

Μαύρο από το χώμα στις πατούσες σου το καλοκαίρι. Ρυάκι στο στήθος σου. Ύπνος μεσημεριανός. Σταφύλι μέσα σε νερό, σε τάπερ πλαστικό, βεράντα βρεγμένη με λάστιχο και βασιλικός. Θα ‘θελα να ‘μουν τα πετραδάκια στις τσέπες σου, το βραχιολάκι στον καρπό σου. Να ‘μουν ο το μονοπάτι του φεγγαριού στα κύματα. Να με βρίσκεις όταν θα βγαίνεις νύχτα απ’ τη σκηνή σου, να κολυμπήσεις γυμνή κι ασημένια.

Θα ‘θελα να ‘μουν το καλοκαίρι σου…

Ιάσονας Κάντας

Πηγή : enfo.gr