Να δένεσαι με τους ανθρώπους χωρίς να ξεχνάς τον εαυτό σου.
Να δένεσαι με τους ανθρώπους! Πολύ. Απόλυτα! Μα θέλω να μου υποσχεθείς πως δεν θα ξεχάσεις τον πιο σημαντικό από όλους τους ανθρώπους πο...
https://to-synoro.blogspot.com/2018/12/sxeseis.html
Να δένεσαι με τους ανθρώπους! Πολύ. Απόλυτα! Μα θέλω να μου υποσχεθείς πως δεν θα ξεχάσεις τον πιο σημαντικό από όλους τους ανθρώπους που γνωρίζεις. Τον εαυτό σου! Ναι, τον εαυτό σου.
Είναι όμορφο πράγμα οι σχέσεις με τους γύρω μας. Όσο πιο πολύ ερχόμαστε κοντά τους, τόσο πιο πολλή αγάπη εισπράττουμε τις περισσότερες φορές. Δίνουμε και παίρνουμε χαρά, ευτυχία και πάνω από όλα αγάπη.
Κάποιες φορές όμως, αρκετά συχνά θα έλεγα, παρασυρόμαστε. Αγαπάμε τόσο πολύ και βαθιά αυτόν που έχουμε απέναντι μας, που ξεχνάμε να αγαπάμε παράλληλα και τον εαυτό μας. Δεν είναι κακό να βάζουμε τις ανάγκες του άλλου πάνω από τις δικές μας. Μα όλα έχουν όρια. Κι όταν αγαπάς χωρίς να σκέφτεσαι, τα όρια εξαφανίζονται.
Ξεχνάμε, δυστυχώς, πως είναι απόλυτα σημαντικό να είμαστε καλά. Να μπορούμε να σταθούμε μόνοι μας. Να ξέρουμε ότι δεν έχουμε ανάγκη κανένα για να είμαστε ευτυχισμένοι. Γι’αυτό, θέλω πάντα να σκέφτεσαι. Θέλω πάντα να κρατάς στο πίσω μέρος του μυαλού σου πως εσύ, είσαι σημαντικός. Είσαι μοναδικός! Όσο βαθιά κι αν κολυμπήσεις στα νερά κάποιου, να θυμάσαι ποιός είσαι.
Να θυμάσαι να φροντίζεις και να αγαπάς εσένα! Είναι εύκολο να πέσεις στην παγίδα να ξεχάσεις τον εαυτό σου. Και ίσως να θεωρήσεις ότι αυτό είναι και πραγματική αγάπη, δηλαδή το να γίνεσαι ένα με κάποιον ξεχνώντας τη δική σου οντότητα. Μα όχι. Αυτό δεν είναι αγάπη! Είναι ίσως μια αρρωστημένη αγάπη, ναι. Μια αγάπη όπου ο ένας υπερισχύει. Μα δεν είναι αυτό που θέλεις πραγματικά.
Να δένεσαι με τους ανθρώπους, γιατί κάνει καλό. Κερδίζεις χιλιάδες πράγματα, και πάνω από όλα αγάπη. Μόνο μην το αφήσεις να γίνει τοξικό! Να σιγουρευτείς πως την αγάπη που δέχεσαι, μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για σένα. Να κρατάς πάντα ένα κομματάκι δικό σου. Έστω κι αν είναι πολύ μικρό!
Να έχεις πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου, πως υπάρχεις- και έχεις ανάγκες. Να μην ξεχνάς να σε φροντίζεις, γιατί άλλωστε μετά, πως θα καταφέρεις να φροντίσεις κι άλλους; Να αγαπάς, να δένεσαι, μα πρώτα από όλα να δένεσαι με τον εαυτό σου! Να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και να του δίνεις θάρρος! Μόνο έτσι θα μπορέσεις να κτίσεις γερούς δεσμούς… Μόνο έτσι θα μπορέσεις να αγαπήσεις.
Γράφει η Ελένη Σάββα
Πηγή : .loveletters.gr