Αγάπα λίγο παραπάνω τις αδέσποτες ψυχές
https://to-synoro.blogspot.com/2018/11/skepseis.html
Θα σου μιλήσω για κάτι ψυχές, που επειδή ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να τις καταλάβει, τις βάφτισε με χίλια ονόματα.
Δεν έχουν φύλο, μην προσπαθήσεις να καταλάβεις αν σου μιλώ για άντρες ή για γυναίκες. Δεν έχει σημασία..
Άλλοι τις είπαν μπερδεμένες, άλλοι χαμένες..
Αδέσποτες θα σου τις πω εγώ.
Χωρίς ρίζες, χωρίς δεσμά, χωρίς δεσμούς.
Έμαθαν να αγαπάνε με έναν δικό τους τρόπο, απόλυτο κι ολοκληρωτικό.
Έμαθαν να δίνουν και να δίνονται ολόκληρες.
Όχι λίγο λίγο, όχι σιγά σιγά, ούτε καν κρατώντας μια πισινή για την περίπτωση ανάγκης.
Έμαθαν να προστατεύουν ότι αγαπούσαν και να βάζουν τον εαυτό τους μπροστά ακόμα κι αν αιμορραγούσαν από χίλιες μεριές.
Όχι! Αυτές οι ψυχές, έμαθαν να τα δίνουν όλα με την μια.
Δεν αγάπησαν ποτέ επειδή «έπρεπε».
Δεν αγάπησαν ποτέ το τέλειο, το ιδανικό και το «σωστό».
Δεν αγαπήθηκαν ποτέ επειδή «βόλευε».
Ίσα ίσα, το πιο δύσκολο πράγμα που θα μπορούσες να διαλέξεις, ήταν να τις αγαπήσεις.
Γιατί για να τις αγαπήσεις, έπρεπε να το διαλέξεις.
Να το επιλέξεις και να προσπαθήσεις πολύ να την αντέξεις αυτήν την επιλογή σου.
Κι οι πιο πολύ, στα μέσα του δρόμου έφευγαν.
Κι εκείνες συνέχιζαν. Αδέσποτες, ελεύθερες, χωρίς ρίζες.
Ότι είχαν να σου δώσουν, το έβγαζαν από μέσα τους και στο έδιναν απλόχερα.
Χωρίς καμία τσιγκουνιά, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.
Άλλωστε ότι τους χρειαζόταν για να ζήσουν, ήταν ο αέρας που θα τις ταξίδευε!
Μα όταν ήταν η ώρα τους να φύγουν, το έκαναν ήρεμα, αθόρυβα, σιωπηλά.
Γύρναγαν την πλάτη τους κι αποχωρούσαν.
Δεν σε αφορούσαν πια ούτε οι πληγές τους, ούτε το χαμόγελό τους.
Και τα δυο, ήταν δικά τους παράσημα και τα φορούσαν με πολύ γενναιότητα.
Αυτές τις ψυχές, δεν πρέπει να τις μπλέξεις ποτέ στα ψέματά σου.
Αυτές τις ψυχές δεν πρέπει να τις παίξεις ποτέ στα ζάρια.
Αυτές τις ψυχές, δεν πρέπει ποτέ τις προδώσεις.
Δεν ανασταίνονται, δεν ξεχνούν και υποφέρουν γιατί ότι έδωσαν, είχε μέσα του αλήθεια.
Αυτές τις ψυχές, τις ορίζει η καρδιά τους, τις χαρακτηρίζει η αξιοπρέπειά τους και τις σκοτώνει ο εγωισμός σου.
Πηγή : awakengr.com
Δεν έχουν φύλο, μην προσπαθήσεις να καταλάβεις αν σου μιλώ για άντρες ή για γυναίκες. Δεν έχει σημασία..
Άλλοι τις είπαν μπερδεμένες, άλλοι χαμένες..
Αδέσποτες θα σου τις πω εγώ.
Χωρίς ρίζες, χωρίς δεσμά, χωρίς δεσμούς.
Έμαθαν να αγαπάνε με έναν δικό τους τρόπο, απόλυτο κι ολοκληρωτικό.
Έμαθαν να δίνουν και να δίνονται ολόκληρες.
Όχι λίγο λίγο, όχι σιγά σιγά, ούτε καν κρατώντας μια πισινή για την περίπτωση ανάγκης.
Έμαθαν να προστατεύουν ότι αγαπούσαν και να βάζουν τον εαυτό τους μπροστά ακόμα κι αν αιμορραγούσαν από χίλιες μεριές.
Όχι! Αυτές οι ψυχές, έμαθαν να τα δίνουν όλα με την μια.
Δεν αγάπησαν ποτέ επειδή «έπρεπε».
Δεν αγάπησαν ποτέ το τέλειο, το ιδανικό και το «σωστό».
Δεν αγαπήθηκαν ποτέ επειδή «βόλευε».
Ίσα ίσα, το πιο δύσκολο πράγμα που θα μπορούσες να διαλέξεις, ήταν να τις αγαπήσεις.
Γιατί για να τις αγαπήσεις, έπρεπε να το διαλέξεις.
Να το επιλέξεις και να προσπαθήσεις πολύ να την αντέξεις αυτήν την επιλογή σου.
Κι οι πιο πολύ, στα μέσα του δρόμου έφευγαν.
Κι εκείνες συνέχιζαν. Αδέσποτες, ελεύθερες, χωρίς ρίζες.
Ότι είχαν να σου δώσουν, το έβγαζαν από μέσα τους και στο έδιναν απλόχερα.
Χωρίς καμία τσιγκουνιά, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη.
Άλλωστε ότι τους χρειαζόταν για να ζήσουν, ήταν ο αέρας που θα τις ταξίδευε!
Μα όταν ήταν η ώρα τους να φύγουν, το έκαναν ήρεμα, αθόρυβα, σιωπηλά.
Γύρναγαν την πλάτη τους κι αποχωρούσαν.
Δεν σε αφορούσαν πια ούτε οι πληγές τους, ούτε το χαμόγελό τους.
Και τα δυο, ήταν δικά τους παράσημα και τα φορούσαν με πολύ γενναιότητα.
Αυτές τις ψυχές, δεν πρέπει να τις μπλέξεις ποτέ στα ψέματά σου.
Αυτές τις ψυχές δεν πρέπει να τις παίξεις ποτέ στα ζάρια.
Αυτές τις ψυχές, δεν πρέπει ποτέ τις προδώσεις.
Δεν ανασταίνονται, δεν ξεχνούν και υποφέρουν γιατί ότι έδωσαν, είχε μέσα του αλήθεια.
Αυτές τις ψυχές, τις ορίζει η καρδιά τους, τις χαρακτηρίζει η αξιοπρέπειά τους και τις σκοτώνει ο εγωισμός σου.
Πηγή : awakengr.com