Ανήκουμε μ' αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν τις σιωπές μας
https://to-synoro.blogspot.com/2018/10/trofi_24.html?m=0
Πόσες φορές επιλέξαμε τη σιωπή από την εξήγηση; Πόσες φορές νιώσαμε τόσο κουρασμένοι να εξηγούμε ή δεν θα θέλαμε να γίνουμε ενοχλητικοί και απλά κατεβάσαμε μούτρα και κλειστήκαμε στον εαυτό μας, μέχρι να “μας περάσει;”. Αν πάμε πίσω στο χρόνο, σίγουρα αρκετές.
Το ότι είναι λάθος να σιωπούμε από το να συζητούμε το οποιοδήποτε πρόβλημα μας σε μία σχέση, δεν το συζητάμε καν. Όταν κρατάμε και στοιβάζουμε μέσα μας όσα μας ενοχλούν, κάποια στιγμή ή αποξενωνόμαστε από τον σύντροφό μας και νιώθουμε μόνοι, ή κάνουμε μία μεγάλη έκρηξη, με συνέπεια το χωρισμό.
Το ότι κάποτε κουραζόμαστε να συζητάμε ή να αντιδρούμε, ειδικά όταν το ίδιο πρόβλημα επαναλαμβάνεται, είναι ανθρώπινο. Το θέμα είναι ο άλλος να καταλαβαίνει τις σιωπές μας και να τις μηδενίζει με όμορφο τρόπο. Και το ανάποδο. Εμείς να κατανοούμε τις σιωπές του συντρόφου μας χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια.
Δύο άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά, παρατηρούν ο ένας τον άλλο. Γιατί ο σύντροφός τους είναι το άτομο το οποίο τους ενδιαφέρει περισσότερο από όλους τους άλλους. Παρατηρούν τις συμπεριφορές του και προσέχουν τις αλλαγές ακόμη και στα πιο μικρά, στις λεπτομέρειες που κάποιος ο οποίος δεν ενδιαφέρεται πραγματικά δε θα πρόσεχε ποτέ.
Καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσω από τη λέξη “τίποτα” όταν ρωτάει “τι έχεις”. Καταλαβαίνει ακόμη και τη σιωπή του χωρίς να χρειαστεί να το αναλύσει ή να το συζητήσει. Έτσι, υπερπηδά το ψυχοφθόρο στάδιο του τσακωμού και πάει κατευθείαν στη λύση του προβλήματος ή του λάθος.
Κάθε σιωπή κρύβει μία πληγή κι έτσι πρέπει να τη χειριζόμαστε. Ως μία πληγή που πρέπει να θεραπεύσουμε είτε κρύβει ανασφάλεια είτε κάποιο φόβο. Ακόμη κι αν είμαστε οι υπαίτιοι που η πληγή αυτή άνοιξε, αν αγαπάμε τον άνθρωπό μας θ’ αγαπήσουμε και τις σιωπές του και θα τις φροντίσουμε. Αν δεν τον αγαπάμε απλά θα ξεσπάσουμε με νεύρα και θυμό πάνω του ή δε θα ασχολήθουμε καν, σπρώχνοντάς τον λίγο ακόμη πιο μακριά μας.
Ανήκουμε, λοιπόν, μ’ αυτούς που κατανοούν τις σιωπές μας. Χωρίς καν να βρίσκονται παρόντες. Ακόμη κι από ένα λιτό μήνυμα πιάνουν τα vibes μας. Το μυαλό τους στροφάρει και χωρίς να πούμε τίποτα λύνουν τη σιωπή μας με μια καλή κουβέντα, με μια απλή κίνηση αγάπης ή με μία εξήγηση που δε χρειάστηκε να ζητήσουμε ποτέ. Όσο πιο εύκολη και λιτή είναι η επικοινωνία ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι κι όσο πιο γρήγορα καταφέρνουν να σπάνε τις σιωπές τους και να εξοντώνουν το θυμό μεταξύ τους, τόσο πιο πολύ αγαπιούνται στο χρόνο.
Έχουν ένα μυστικό κώδικα τα ερωτευμένα ζευγάρια που κανείς άλλος γύρω τους δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει ή να καταλάβει. Μιλάνε με τα βλέμματα, με τη γλώσσα του σώματος και μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα με μια απλή ματιά γεμάτη νοήματα. Και να θέλουν να πούνε ψέματα ο ένας στον άλλο δε θα μπορέσουν να το κάνουν χωρίς να μην αποκαλυφθούν. Και να θέλουν με τη σιωπή τους να κρύψουν κάτι πάλι δε θα τα καταφέρουν. Το αίμα από την πληγή θα στάζει αόρατο για τους άλλους και έντονο για τον άνθρωπό τους.
Αυτός που διαβάζει τις σιωπές μας είναι ο άνθρωπος που νοιάζεται περισσότερο για μας. Είναι ο άνθρωπος που αφιέρωσε χρόνο από το χρόνο του για να μας αναλύσει, να μας μάθει και να δει πιο βαθιά μέσα μας από το επιφανειακό που δείχνουμε στους άλλους. Είναι αυτός που κατάφερε να πάει εκεί που κανείς άλλος δεν προσπάθησε αρκετά να πάει, καταφέρνοντας να μας αποκωδικοποιήσει και στο τέλος να μας ανοίξει διάπλατα τις πόρτες της καρδιάς, για να βγει από μέσα μας η αλήθεια αγνή και καθαρή χωρίς κανένα τείχος προστασίας και φόβου.