Μια γυναίκα δεν καταξιώνεται μόνο μέσα από το μητρικό της ρόλο
Αρχικά δεν ξεχνάει -ούτε με ένα κιλό λωτούς- ότι είναι «γυναίκα». Λατρεύει τα καμάρια της, αλλά διεκδικεί μέρος από το χρόνο που η παράδοση θέλει να ανήκει στην αγία οικογένεια, για τον εαυτό της. Αρνείται να κυκλοφορεί σαν την Αστέρω με το μαλλί σκουλί και με εμφάνιση «ντύθηκα στα σκοτάδια». Μπαίνει στην κουζίνα με χαρά και ΔΕΝ ξεχνάει να βγει. Κοιτάει τα σοβατεπί και τις κάσες με τις σκόνες σε ξέφρενη κατάσταση και εμφανίζει με επιτυχία, υστερική τύφλωση. Μαθαίνει τι συμβαίνει γύρω της και με δυναμικούς αγώνες που θα ζήλευε το ΠΑΜΕ, ενημερώνεται για θέματα που τολμούν να διαφοροποιούνται παιδότοπων, αγγλικών και Barbie λουλουδομαζεύτρα
Θυμάται με λεπτομέρειες ότι ενίοτε διαθέτει σύζυγο ο οποίος –τουλάχιστον εξωτερικά –φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να κάνει αισθητή την παρουσία του, αναλαμβάνοντας… τρομακτικές πρωτοβουλίες, όπως διάβασμα, μεταφορές και λοιπές δράσεις. Έχει άποψη για θέματα που ξεπερνούν τη σφαίρα της πάστρας και της γάστρας.
Είναι η μαμά που δίνει αγώνα να κρατήσει την υπόστασή της και να μην διαλυθεί στα εξ ών συνετέθει.
Διαθέτει διαπραγματευτικές δεξιότητες πέραν του διλήμματος φακές ή γάβρος. Έχει την τόλμη να καταφύγει στη βοήθεια του τηλεφώνου… στο σουβλατζίδικο όταν βλέπει ότι το πρόγραμμα της δεν της επιτρέπει να κάνει ένα απλό φιλέτο στρουθοκαμήλου με τσάτνεϊ κράνμπερις.
Επιδιώκει να παρακολουθεί θεάματα που εκλείπουν ήρωες όπως η Χιονάτη και ο Amazing Spiderman.
Διατηρεί με επιτυχία φιλίες που είναι άσχετες με τις δραστηριότητες των λατρεμένων τέκνων της και δίνει αγώνα για να μπορεί να μιλάει και για θέματα πρωτοποριακά, εκτός από παιδικές αρρώστιες, pampers και επιτυχίες στα μπαλέτα και τα τένις.
Πολλοί την κατακρίνουν. Βασικά, όμως τη φθονούν. Γιατί θέλει μεγάλη προσπάθεια να καταφέρεις να είσαι πρώτα ο εαυτός σου και μετά μαμά.
Θέλει μεγάλη προσπάθεια να μην χάνεις τον εαυτό σου μέσα από ένα ρόλο που σου ζητάει πολλά και εσύ φθάνεις να τα δίνεις όλα, απλά γιατί μέσα από αυτόν πιστεύεις ότι καταξιώνεσαι.
Λυπάμαι αλλά δεν είναι έτσι. Μια γυναίκα δεν καταξιώνεται μόνο μέσα από τον μητρικό της ρόλο. Αυτά είναι ωραιότατα κοινωνικά σκευάσματα που αφορούν την εποχή του τροχού.
Η επιδίωξη της καταξίωσης από υπερβολικό δόσιμο και απώλεια της προσωπικής ταυτότητας το μόνο που κάνει είναι να πνίγει αυτούς που φροντίζουμε. Γιατί βασικά αυτός που πραγματικά πνίγεται είναι η μανούλα που ψάχνει να πιαστεί από κάπου να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται…
Φροντίζοντας τον εαυτό μας, φροντίζουμε εκείνους που αγαπάμε. Και το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας, είναι να είμαστε καλά.
Γράφει η Αλεξία Μπακοπούλου
Πηγή : anapnoes.gr