Σπάνια μάτια.. ξεχωριστά.. όσο κι εκείνοι που τα “φοράνε”

Είναι μερικά μάτια..

Σπανίζουν όπως οι άνθρωποι που τα “φοράνε.”

Πολλές φορές μπορεί να σε έχουν διαπεράσει γεννώντας μέσα σου ένα ανεξήγητο ρίγος.

Τυγχάνει να θεωρείς πως υπεύθυνος είναι ο καιρός σαν έχει κρύο μα ακόμα και στη ζέστη κάπου θα βρεις να επιρρίψεις τις ευθύνες.

Κι όμως ότι σου προκάλεσε το αίσθημα αυτό πηγάζει από το καθαρό και διεισδυτικό βλέμμα των ιδιαίτερα ελκυστικών ματιών.

Δεν έχει σημασία το βιολογικό τους χρώμα. Μόνο ο τρόπος που θα κοιτάξουν ότι κινείται γύρω τους.

Μια ζωντάνια κι ένας ορμητικός αυθορμητισμός τον οποίο αρνούνται πεισματικά να αποβάλλουν.

Είναι μερικά μάτια…

Όμως για να τα αντιληφθείς θα πρέπει να χαρακτηρίζεσαι από ψυχική απλότητα διότι τα μάτια αυτά είναι εκπροσωπιστές της αλήθειας και της την αγνότητας. Όχι μην μπερδευτείτε. Όχι την ηλιθιότητα αλλά την συνειδητά επιλεγμένη αγνή, λυτρωτική σκέψη σε έναν κόσμο που σε βιάζει προοδευτικά να ενστερνίζεσαι την καχυποψία μετατρέποντάς σε αργά και σταθερά σε μία άβουλη, μονόχνοτη παρουσία.

Εκείνα τα μάτια.. Αχ !

Σα λαμπιόνια διαχέουν το ψυχικά εγκαθιδρυμένο φως τους σε ότι περιβάλλεται γύρω τους. Ακινητοποιήσε στη θέασή τους! Ο νους ξαναπροβάλλει την μορφή τους. Επαναλαμβάνει την εικόνα στους νευρώνες αποτύπωσης φυσικών χαρακτηριστικών.

Είναι μερικά μάτια…

Πόσο κοντά και ταυτόχρονα μακριά μας βρίσκονται. Όποιος θέλει ας μάθει να βλέπει κι ας προσπαθήσει να αποκτήσει αυτά τα μάτια.

Αλλά πάλι όποιος δεν θέλει ας καταδικάσει τον εαυτό του σε μια ζωή “υπόγεια”.

Γράφει η Σταυρούλα Μαστέλλου

Πηγή : loveletters.gr