Μην τσιγκουνεύεσαι τα “σ’αγαπώ” που νιώθεις και τις “συγγνώμες” που χρωστάς.

Και πας το βράδυ να κοιμηθείς και κάτι αόριστο σε γυροφέρνει! Όχι δεν είναι το πεπόνι που σου έπεσε βαρύ ούτε τα πολλά καρυκεύματα στο φαγητό σου! Είναι που έχεις αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με τον εαυτό σου, με τα συναισθήματά σου! Είναι οι κουβέντες με τους ανθρώπους σου που έμειναν μισές…

Σκέφτεσαι ότι χρωστάς πολλά “σ’αγαπώ” κι αγκαλιές όπως και κάμποσα “συγγνώμη” από καρδιάς στους ανθρώπους που είχαν και έχουν θέση στη ζωή σου. Μετανιώνεις τώρα επειδή δείλιασες τότε να φωνάξεις “σ’αγαπώ” και δεν τόλμησες να το μοιράσεις απλόχερα! Γιατί; Δε θα πάθαινες τίποτα! Γι’ αυτό σου λέω! Να τα μοιράζεις τα “σ’αγαπώ” σου. Ακούς;

Μη φυλακίζεις ένα τόσο δυνατό συναίσθημα, όπως είναι η αγάπη! Άστην να διαδοθεί! Το ίδιο δε θα ήθελες κι εσύ από τους άλλους; Για σκέψου να μη μάθαινες ποτέ πόση αγάπη κρύβουν οι άλλοι για σένα! Και τα “συγγνώμη” σου γιατί τα κρατάς μέσα σου; Μήπως ο εγωισμός σε δασκαλεύει να μην τα πεις εκεί που τα χρωστάς; Σε όσους πλήγωσες, σε όσους ξέχασες, σε όσους είπες ψέματα για τους δικούς σου λόγους ή φέρθηκες σκληρά, χρωστάς πολλά “συγγνώμη”.

Ανθρώπινα τα λάθη, ανθρώπινα και τα πάθη! Ξεστόμισε τη λέξη αυτή και πρώτα στον εαυτό σου. Πρώτα αυτόν να αγαπάς και να συγχωρείς. Ξεκίνα λοιπόν σιγά σιγά να κλείνεις τους λογαριασμούς εκείνους στους οποίους το συναίσθημα είχε τον κυρίαρχο λόγο κι εσύ το έπνιξες. Καθάρισε τη συνείδησή σου και κοιμήσου ήσυχα μοιράζοντας απλά και μόνο τα ” σ’ αγαπώ” και τα “συγγνώμη” σου!

Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη

Πηγή : loveletters.gr