Κάνε με να νιώσω βασίλισσα

Ναι, εγώ είμαι· το κοριτσάκι που πιστεύει στα άσπρα άλογα, η γυναίκα που ονειρεύεται το πριγκιπικό νυφικό, που φαντάζεται τον εαυτό της μητέρα με σύζυγο έναν προστάτη – άντρα. Ένα γνήσιο, απόλυτο, και πραγματικό αρσενικό, που ξέρει να σταθεί δίπλα της.

Ναι, εγώ είμαι· το θηλυκό που επιθυμεί να της ανοίξεις την πόρτα για να βγει από το αυτοκίνητό σου. Που περιμένει, αφού ανοίξεις το μπουκάλι με το αγαπημένο της κρασί, να της γεμίσεις το ποτήρι και να της φορέσεις το παλτό στον ώμο για να μην κρυώσει, καθώς θα επιστρέφεις μαζί της στο σπίτι.

Ναι, εγώ είμαι· το πρόσωπο με τα μαύρα μάτια που αναμένει να τους δώσεις τη λάμψη, το φως, τα χίλια χρώματα, για να σε κοιτάνε κάθε μέρα και να είναι περήφανα για σένα. Περήφανα, γιατί θα μπορούν να σε βλέπουν μέσα από διάφορα χρώματα, που θα της τα έχεις προσδώσει εσύ.

Ναι, εγώ είμαι· μια φιγούρα, που από σκιά θέλει να τη μετατρέψεις σε πρωταγωνίστρια πρώτου καλύτερου γυναικείου ρόλου. Εκείνη που σε περιμένει, για να της αποδώσεις τον τίτλο της πιο όμορφης γυναίκας στα δικά σου μάτια.

Εγώ είμαι· εκείνη που στο κρεβάτι σου θέλει να τη σκεπάζεις, να την αγκαλιάζεις, να τη ζεσταίνεις. Δε θέλει πρωινό το πρωί. Μόνο φιλί και έτοιμο τον αγαπημένο της καφέ.

Εγώ είμαι· που καρτερώ να αγαπήσεις τα ελαττώματά μου, τα προτερήματά μου, τις ανάποδες μέρες μου. Να αγαπήσεις τα κάτω μου και κατά συνέπεια τα πάνω μου. Είμαι αυτή, χάρη της οποίας δε θα μπορείς να κοιτάξεις άλλη γυναίκα, όπως κοιτάς εμένα. Γιατί τα μάτια μου, ποτέ δε θα μπορούν να είναι σαν τα δικά τους. Θα είναι για σένα μοναδικά και διαφορετικά. Δε θα τα βρίσκεις πουθενά.

Εγώ είμαι· που η γοητεία σου θα αποτελέσει την έναρξη της δική μου και αντίστροφα. Αυτή που θα τη βλέπεις μπροστά σου στο δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στα φώτα της πόλης κι ας μην είμαι εκεί την ίδια στιγμή.

Είμαι εγώ που όταν είσαι μαζί μου, θα νιώθεις δυνατός, για να μπορείς να επιτελέσεις ορθά το ρόλο σου. Θέλω τόσο πολύ να είσαι εσύ αυτός που θα καταρρίψεις το μύθο πως οι άντρες δεν υπάρχουν πια.

Είμαι αυτή που σε προσμένει· να φορέσεις το βαρύ αντρικό σου μαύρο παλτό, το βαρύ αντρικό σου πουκάμισο, τη βαριά αντρική σου γραβάτα. Θα χτυπήσεις το κουδούνι του σπιτιού μου, θα πιάσεις το χέρι μου τρυφερά σαν να χαϊδεύεις βελούδο.

Είμαι εγώ που σκέφτομαι πως ο τρόπος ομιλίας σου θα είναι πρέπον, μεστός και κιμπάρικος. Τα λόγια σου θα είναι για μένα χωρίς στροφές δεξιά και αριστερά. Χωρίς βαρετούς φλύαρους προλόγους.

Είμαι εγώ· που θέλεις να μου απονέμεις το μετάλλιο και την πρώτη θέση στο βάθρο. Που εξαιτίας μου θα αποκτήσει νόημα η δική σου ζωή. Η δική μας ζωή. Εγώ είμαι, η αιτία που ο αριθμός δύο θα σπάσει και θα γίνει ένα.

Έλα, τώρα· ξέρεις και ξέρω πολύ καλά τον τρόπο για να επιτευχθούν όλα τα παραπάνω. Γιατί είμαι εγώ ο λόγος, για τον οποίο έχεις πάψει να κρύβεσαι πίσω απ’ το δάχτυλό σου. Είμαι ο λόγος που η λέξη ελευθερία υπάρχει στο σώμα σου, στο πρόσωπό σου.

Είμαι εγώ εκείνη που αξίζει το κούμπωμα της ψυχής σου. Είμαι η ένταση στα συναισθήματά σου. Και το βλέπω ολοκάθαρα. Γιατί πλησιάζεις. Πού; Στο να με κάνεις βασίλισσα. Έχεις αρχίσει σιγά- σιγά και σταθερά.

Πρώτα με τον τρόπο που με κοιτάζεις, με τον τρόπο που μ’ ακουμπάς, με τον τρόπο που μου γελάς. Με τον τρόπο που είμαι η προτεραιότητά σου, με τον τρόπο που είμαι η πρώτη στη λίστα με αυτά που πρέπει να δώσεις έμφαση και κύρια προσοχή.

Έρχεσαι όλο και πιο κοντά στο στόχο με τον τρόπο που με θαυμάζεις. Με τον τρόπο που με ανεβάζεις, με τον τρόπο που με φιλάς. Φτάνεις πολύ κοντά στη στέψη μου, αγάπη μου, γιατί κλαις για μένα. Γιατί φοβάσαι μη χαθώ, μην εξαφανιστώ, μη φοβηθώ και φύγω.

Η ώρα πλησιάζει και έχει μείνει κάτι τελευταίο για να ολοκληρωθεί το συμβάν με μεγαλοπρέπεια. Κι αυτό είναι η δική μου απόφαση. Θα μείνω ή θα γελάσω και θα φύγω, πιστεύοντας πως όλα είναι ψέματα; Τρέμεις. Σκέφτεσαι πως δε θα πιστέψω τίποτα απ’ τα παραπάνω. Η καχυποψία μου θα με νικήσει και θα το σκάσω.

Μα, μάτια μου, μια βασίλισσα δεν μπορεί ποτέ να φύγει μακριά από τον βασιλιά της, όταν εκείνος γνωρίζει πολύ καλά πώς να την κρατήσει. Λοιπόν, εσύ ξέρεις; Μπορείς να γίνεις ο δικός μου βασιλιάς;

Γράφει η Χρύσα Μπόικου



Πηγή : pillowfights.gr