Πρέπει να έχεις σθένος και δύναμη

Πρέπει να έχεις σθένος και δύναμη. Καμιά φορά η θέληση μόνο δε φτάνει. Πρέπει να αντέχεις, να κάνεις τα αδύνατα δυνατά και να μην κάνεις πίσω ποτέ. Δε χωράει τίποτα πίσω από λόγια δίχως εικόνες και άδεια σύμπαντα παλιού παρελθόντος. Όλα είναι τώρα: Σε αυτό εδώ το παρόν. Αυτό που μέσα μου υπάρχει, δεν έχει γεννηθεί για να περιμένει. Δεν έχει όρια γιατί ποτέ κανείς δε μίλησε για όρια στο συναίσθημα, σε κανένα διήγημα ούτε σε παραμύθι.

Έχει μια φύση αυθόρμητη, χιλιάδες όνειρα… και μάντεψε: μισεί την οφθαλμαπάτη. Θα κάνω τα πάντα για να σου γνωρίσω τον κόσμο αυτόν που δεν πίστευες πως υπάρχει, για να σου δώσω μια θέση: τη μία και μοναδική. Όμως ό,τι είναι τόσο όμορφο μπορεί πιο εύκολα από οτιδήποτε άλλο να μετατραπεί σε εφιάλτη. Γιατί χίλιες φορές για σένα θα ανησυχώ, άπειρες θα πονάω με τη θλίψη σου, και σε απέραντο μαύρο κενό θα πέφτω όταν με διώχνεις μακριά σου.

Θέλει πόλεμο η αγάπη τελικά; Θέλει να υψώνεις τείχη ψηλά και να επιτίθεσαι για να αντέχεις; Ή μήπως εμείς οι άνθρωποι, είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε ότι παύει να έχει ύλη; Λάθος αντιδράσεις, λάθος λέξεις, λάθος πράξεις, λάθος φόβοι για κάτι απόλυτα σωστό. Γιατί αυτό που έχουμε μέσα μας, δε γίνεται να είναι λάθος. Η αγάπη είναι ορατή.

Υπάρχεις εσύ και μπορώ και τη βλέπω. Δεν υπάρχει χρώμα να την περιγράψω και ταυτόχρονα έχει όλα τα χρώματα που ανθρώπινο μάτι δύναται να δει. Αυτή σε προσανατολίζει, σου βρίσκει το δρόμο όπου κι αν χαθείς και θυμάται για σένα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ξέρεις, πολλές φορές οι πληγωμένοι άνθρωποι είναι σα σπασμένο γυαλί. Όποιος νοιαστεί να μαζέψει τα κομμάτια τους, το πιο πιθανό να ματώσει. Αλλά θα είναι λύτρωση, θα είναι μέσα στο πόνο ζωντάνια!

Θα είναι στιγμές δικές μας που όσο κι αν «πολεμήσουμε» για την αγάπη αυτή, μετά από κάθε ρήξη, από τους ουρανούς θα πέφτουν ροδοπέταλα. Θα ζει το όνειρο για να ονειρεύεται στιγμές από μας! Θα αντανακλώ πως «ναι, υπάρχεις κι είναι αλήθεια!». Θα είμαι εδώ και θα είσαι μπροστά μου. Θα έχουμε για πάντα αυτό το παρελθόν καθώς ο ήλιος θα καίει τη λήθη.

Τίποτα σα να μην άλλαξε. Μοιάζει τρελό. Μα είναι που είσαι εσύ και είμαι εγώ, μαζί. Γιατί όπου κι αν ήμουν, γιατί όπου κι αν ήσουν, ζούσες μέσα σε ένα άχρονο και άτοπο πάντα.



Πηγή : batthought.wordpress.com