Τις Κυριακές δε μαζευόμαστε

Ξημέρωσε Κυριακή, η απολαυστικότερη μέρα όλη της εβδομάδας. Δε χρειάζεται να χτυπήσει το ξυπνητήρι για να σε βάλει απότομα στη ρουτίνα σου να εκτελέσεις τα καθημερινά. Δεν υπάρχει το επαγγελματικό ραντεβού που θα πρέπει να στολιστείς σαν καρνάβαλος για να υιοθετήσεις μια άψογη εικόνα. Δεν υπάρχει το «πρέπει» που βιώνεις όλες τις υπόλοιπες μέρες. Υπάρχεις μόνο εσύ και θα το ορίσεις όπως εσύ θες.

Θα ξυπνήσεις χαλαρά, θα αγκαλιάσεις το πάπλωμα και τα μαξιλάρια και θα βουλιάξεις ακόμα περισσότερο στη θαλπωρή τους. Θα τεντωθείς με την ησυχία σου κι όμορφα θα ανοίξεις την τηλεόραση. Κατά προτίμηση, θα επιλέξεις κανένα κανάλι με συνεχόμενα βιντεοκλίπ, κάτι για να απογειώσει τη διάθεσή σου ή καρτούν.

Νωχελικά θα σηκωθείς, θα ελέγξεις το κινητό σου κι αμέσως έχεις ήδη κανονίσει τον δεύτερο καφέ σου σε ένα γραφικό σημείο με αγαπημένους φίλους. Σηκώνεσαι και φτιάχνεις τον πρώτο καφέ της ημέρας καθώς έχει ήδη φτιάξει και το κέφι σου. Αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει για την υπόλοιπη μέρα είναι η αιτία.

Απολαμβάνεις τη στιγμή, γιατί είναι ιεροτελεστία κι έτοιμος πλέον ανοίγεις την πόρτα να ξεχυθείς στην πόλη και να κάνεις τις στιγμές σου μοναδικές.

Σε βρίσκει η μέρα να γελάς και να μοιράζεσαι γεγονότα της εβδομάδας και του μήνα. Να τα εξιστορείς και να μπαίνεις στο πετσί του ρόλου, όπως ακριβώς τα έζησες. Το γέλιο σου αντηχεί δυνατά, ακόμα κι ο τελευταίος στο πίσω-πίσω τραπέζι έχει αντιληφθεί την παρουσία σου. Δε σε νοιάζει, γιατί ξέρεις ότι είναι Κυριακή, δεν ενοχλείς κανέναν κι όλα επιτρέπονται. Συνεχίζεις τις κουβέντες και τα αστεία με τους φίλους σου. Δεν υπάρχει βιασύνη να γυρίσεις άμεσα πίσω, ή να συνεχίσεις γιατί ο πελάτης ή ο συνάδελφος σε περιμένει για τη διεκπεραίωση της δουλειάς.

Συνεχίζεις απτόητος κι έχεις ήδη ρυθμίσει και τη συνέχεια. Ακολουθεί η παρέα σε ένα μεζεδοπωλείο με ζωντανή μουσική. Αυτό είναι, το κέφι έχει ήδη ανάψει και τη μέρα την έχεις ήδη μετατρέψει σε νύχτα. Σαν αυτά τα βράδια της Παρασκευής ή του Σαββάτου που δε σε κυνηγάει το άγχος του καθήκοντός σου. Το έχεις μεταφέρει σε άλλη διάσταση και το ζεις όσο πιο έντονα μπορείς.

Ξέρεις ότι ακολουθεί μια κουραστική βδομάδα, σε ανησυχεί ως ένα βαθμό πώς θα τη βγάλεις εις πέρας, αλλά σε εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν την υπολογίζεις. Την απορρίπτεις κι απορρίπτεις καθετί αρνητικό που θα σου χαλάσει την απόλαυσή σου. Το απομονώνεις κι αφήνεσαι να το ζήσεις. Γνωρίζεις πως αυτοί που είναι γύρω σου, ίσως αύριο να μην υπάρχουν στη ζωή σου. Είναι θέμα ρουτίνας, υποχρεώσεων κι οικονομικής ανεξαρτησίας. Εκτιμάς το χρόνο, κλείνεις τους διακόπτες κι είσαι εκεί ολοκληρωτικά.

Τα τραγούδια σε ταξιδεύουν, ο παλιμπαιδισμός έχει κάνει την εμφάνισή του κι οι πράξεις δεν έχουν λογική κι εξήγηση. Είσαι ο εαυτός σου και χαίρεσαι δυνατά που παρευρίσκεσαι με άτομα που σε έχουν αποδεχτεί γι’ αυτό που πραγματικά είσαι. Δε θα παρεξηγηθείς, αλλά ούτε κι εσύ θα ασκήσεις κριτική για εκείνους. Ό ένας συμπληρώνει τον άλλον στην τρέλα του κι όλοι μαζί έχετε κάνει ένα μαγαζί ανάστατο.

Αργά το απόγευμα βρίσκεστε να κάνετε τον απολογισμό της ημέρας, γι’ όλα αυτά που έχουν διαδραματιστεί. Αναπαράσταση κανονική στα γεγονότα. Με τον καφέ αγκαλιά για να συνέλθει το πνεύμα και να προχωρήσετε στην τελική ευθεία της ημέρας. Κάποιος θα αποχωρήσει και κάποιος άλλος θα έρθει να αποκαταστήσει το κενό, η παρέα συνεχίζει.

Το ποτό σε ένα bistro για χαλαρή μουσική και μεζές συνοδευμένος από κρασί. Πριν κλείσει η μέρα, οι μπαταρίες έχουν πλέον φορτιστεί για τον γυρισμό στα συνηθισμένα μέρη, στο καταφύγιο του καθενός.

Μια Κυριακή, που δε χορταίνεις να τη ρουφάς μέχρι το μεδούλι. Γεμάτη ενέργεια, αστεία και με αστείρευτη χαρά. Η ζωή δε θέλει πολλά. Να είσαι εκεί. Να είσαι ο εαυτός σου κι άσε τη μιζέρια γι’ αυτούς που την αναζητάνε.

Είναι αυτή η μέρα που αγαπάς όσο τίποτα άλλο, η πιο αγαπημένη της εβδομάδας, γι’ αυτό τη μοιράζεσαι μόνο με τους πραγματικά δικούς σου ανθρώπους. Την περιμένεις με μεγάλη λαχτάρα να την ξεζουμίσεις. Έχεις πλέον καταφέρει να λειτουργείς τις Κυριακές. Είναι πια εκείνη η μέρα που βγαίνεις και διασκεδάζεις σαν να μην υπάρχει αύριο.

Βγαίνεις για όλες τις μέρες που στερήθηκες κι αρνήθηκες γιατί οι υποχρεώσεις ήταν αυτές που σε κρατούσαν πίσω. Σου στοίχησαν, αλλά είσαι άνθρωπος ζωντανός, που υπάρχεις κι εκτιμάς τις χαρές που σου δίνονται. Έχεις βρει τη λύση σου και για σένα η μέρα «Κυριακή» είναι ιερή και δε σηκώνει «πρέπει». Γιατί έτσι γουστάρεις να είναι, σου ανήκει και το ξέρεις!

Γράφει η Αλεξάνδρα Τσότσου



Πηγή : pillowfights.gr