Να μείνεις μόνο γιατί το θέλεις αλλιώς τρέξε

Προσπάθησα πολλές φορές να καταλάβω τι χρειάζεται να κάνω για να σε κρατήσω. Πώς πρέπει να φέρομαι και να συμπεριφέρομαι για να σε κάνω να με αγαπήσεις, να μείνεις. Ακούγεται άθλιο και ταπεινωτικό, το ξέρω. Έπεσα πολύ χαμηλά σε σχέση με αυτό που κάποτε ήμουν, ένας περήφανος άντρας. Δε σήκωνα κουβέντα από κανένα, δεν άλλαζα για κανένα το χαρακτήρα και τις πεποιθήσεις μου, όμως για σένα τις θυσίασα. Και στο τέλος, κανένα αποτέλεσμα, γιατί όποιος θέλει να μείνει, μένει. Εσύ θέλεις;

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος μαζί σου, πριν απαντήσεις. Ο άνθρωπος που γνώρισες, που έχεις δίπλα σου όλον αυτόν τον καιρό, δεν είμαι εγώ. Είναι δικό μου το φταίξιμο και πρέπει να αιτιολογηθώ. Γούσταρα περισσότερο εσένα παρά τον εαυτό μου. Τον καταπίεσα, τον έβαλα σε μια γωνία τιμωρία για να μην πει ή κάνει κάτι που θα σε στεναχωρήσει. Με τη θέλησή μου μετατράπηκα σε όλα αυτά που έβριζα τόσα χρόνια, σε έναν άβουλο άνθρωπο. Χωρίς προσωπικές επιθυμίες, χωρίς στόχους προχωρούσα τη ζωή μου μέχρι να μου δώσεις εσύ την κατεύθυνση που πρέπει να πάρω. Ντρέπομαι που το λέω, αλλά αυτός ο άνθρωπος έγινα κι αυτός ο άνθρωπος μου τελείωσε.

Από σήμερα, θα ακούς κι «όχι». Θα φωνάζω όταν νευριάζω, όταν κάτι με ενοχλεί. Θα βάλω όρια, εκεί που μέχρι τώρα πατούσες ανενόχλητη. Δεν είμαι βολικός ως άνθρωπος, δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Δε θα προσπαθώ με κάθε μου πράξη να σε καλοπιάσω, κάθε μαλακία σου θα την πληρώνεις ακριβά. Με λίγα λόγια, δε θα ζω πια για σένα, αλλά για μένα. Αν μείνεις, θα δεχτείς κάθε πτυχή της προσωπικότητάς μου, κάθε αλλαγή στη διάθεσή μου κι οποιοδήποτε παραλογισμό μου, όπως έκανα κι εγώ για σένα. Αν μείνεις, όλα θα γίνουν αμοιβαία.

Δε θα σε παρακαλέσω. Τόσο καιρό που το έκανα μόνο σε κακό μου βγήκε. Καλόμαθες κι αυτό δεν έπρεπε να γίνει. Απέκτησες υφάκι κι αυταρχική συμπεριφορά, τα οποία τώρα θα κοπούν μαχαίρι. Θα ξανασυστηθούμε απ’ την αρχή, με σεβασμό κι υπομονή. Θα με σέβεσαι. Φαίνεται απόλυτο, αυτό που θα έπρεπε να είναι εξαρχής αυτονόητο. Αυτό που θα έπρεπε να φαίνεται στα μάτια σου, μόλις αντικρίσουν τα δικά μου. Αυτοί είναι οι αρχικοί κανόνες μου. Ίσως, ακολουθήσουν κι άλλοι, όμως αυτοί είναι απαράβατοι.

Μη με παρεξηγείς, δεν είμαι θυμωμένος μαζί σου. Δε θέλω να φύγεις, σε καμία περίπτωση. Στο πλάι μου σε θέλω, να συνεχίσουμε μαζί ισάξιοι. Να χτίσουμε απ’ την αρχή τον κόσμο μας, για να ευτυχίσουμε. Γιατί για να καταφέρω να σου προσφέρω την ευτυχία, πρέπει πρώτα από όλα να είμαι εγώ χαρούμενος με τη ζωή μας, ελεύθερος μέσα στα υποτιθέμενα «δεσμά» της σχέσης μας. Δε θέλω να φύγεις, επειδή ξέρω ότι μπορώ να σου χαρίσω μια ονειρεμένη πραγματικότητα, μέσα στην οποία θα είμαι ο άντρας που αξίζεις αληθινά να έχεις.

Μία απ΄τις φράσεις μου είναι: «Τον άνθρωπο ή τον κρατάς ή τον πετάς». Απλή και περιεκτική. Αν είσαι ικανή να δεχτείς την αλήθεια μου τότε μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί το μονοπάτι μας, διαφορετικά οι δρόμοι μας θα πρέπει να χωρίσουν. Βλέπεις, ο άνθρωπος δεν είναι πίτσα. Δε μπορείς να διαλέγεις ένα-ένα τα υλικά για να πάρεις το αποτέλεσμα που θέλεις, δε γίνεται να θέλεις μόνο ένα κομμάτι του. Μια μονάδα είναι, πλήρης κι ελαττωματικός. Εκεί θα πάρεις μία απόφαση, ή θα τον δεχτείς ολόκληρο και θα πάψεις να προσπαθείς να τον αλλάξεις ή θα τρέξεις μακριά του.

Λοιπόν, θα τρέξεις;

Γράφει ο Θάνος Αραμπατζής



Πηγή : pillowfights.gr