Μερικές φορές η σιωπή είναι η καλύτερη απάντηση

Καθώς μεγαλώνεις, αποκτάς όλο και περισσότερες εμπειρίες. Το μυαλό σου ωριμάζει κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προσφέρεις στον εαυτό σου την αξία που του αρμόζει. Παίρνεις την απόφαση να μην κάνεις πια τα στραβά μάτια.

Σταματάς να δίνεις σημασία σε ό,τι σε χαλάει και δε σε βοηθάει να εξελιχθείς. Αντιμετωπίζεις τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Χωρίς αυταπάτες αποδέχεσαι τις όποιες επιπτώσεις. Δε ζητάς τίποτα λιγότερο από αυτά που αξίζεις και διώχνεις συνειδητά ανθρώπους απ’ τη ζωή σου.

Φτάνεις σ’ ένα σημείο, όπου θα απορρίψεις εκείνους που σου κάνουν κακό. Αυτούς που δε σέβονται αυτό που είσαι και δε σου βγάζουν τον καλύτερο εαυτό σου προς τα έξω. Ο πιο όμορφος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να χρησιμοποιήσεις τη σιωπή σου.

Ξέρω, ακούγεται κάπως περίεργα αυτό. Δεν είναι όμως, πίστεψέ με. Τι σημασία έχει να πεις όλα αυτά που σε βαραίνουν, για ακόμα μια φορά, στον άνθρωπο που είχατε ερωτική σχέση και νιώθεις πως έληξε άδοξα. Θα έχει προχωρήσει μπροστά. Δε θα σου δώσει καν σημασία. Κι αν το κάνει, δε θα είναι αληθινό. Θα γίνει απλά για να ακούσει αυτά που θα έχεις να πεις. Οι απαντήσεις του θα είναι γενικόλογες κι εκτός θέματος. Τι μπορείς να συζητήσεις με κάποιους απ’ τους φίλους σου, που κάνουν συνεχώς τα ίδια λάθη. Αφού στο τέλος θα τα αρνηθούν όλα και θα ρίξουν τις ευθύνες όλες πάνω σου.

Και βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να συναντήσεις. Συνήθως, είναι αυτοί που θέλεις να τους πεις τα πιο πολλά. Σε παρακολουθούν κάθε στιγμή της ζωής σου. Αρέσκονται σε ατέλειωτα mind games ώστε να έχουν το πάνω χέρι. Ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με σένα.

Δε θα σου πουν ποτέ καμία καλή κουβέντα για ό,τι θετικό έχεις. Στις επιτυχίες σου σε ζηλεύουν. Περιμένουν υπομονετικά για το πότε θα γίνει κάποιο λάθος, ώστε να στο χτυπήσουν. Έχουν την τάση να βαφτίζουν το «κουτσομπολιό» ως «ενδιαφέρον» απλά και μόνο για να σ’ έχουν από κοντά.

Δείχνουν ένα ψεύτικο πρόσωπο επειδή η ζωή τους είναι κενή και μίζερη. Οι ανασφάλειες που κουβαλούν δεν τους επιτρέπουν να διακρίνουν την αλήθεια για τον εαυτό τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην κάνεις κανένα απ’ τα όνειρά σου πραγματικότητα.

Σε όλους αυτούς, να χρησιμοποιείς πάντα τη σιωπή σου. Μην τους δίνεις αξία. Η καλύτερη κι ωριμότερη απάντηση, σε οτιδήποτε χαλάει την πολύτιμη αισθητική σου είναι η αδιαφορία. Οι άνθρωποι που σε αγαπάνε και σε νοιάζονται πραγματικά ξέρουν ποιος είσαι τι πρεσβεύεις. Να επικεντρώνεσαι σ’ αυτούς, λοιπόν.

Στους υπολοίπους, μπορείς να τους χαρίσεις ένα μεγάλο δώρο, το χαμόγελό σου. Ούτε καν τον οίκτο σου. Μην τους κατηγορήσεις, δεν έχουν πάρει και δεν έχουν δώσει ποτέ αγάπη. Κι αυτό τους πονάει. Δε γνωρίζουν πώς να το διαχειριστούν. Οι εμμονές τους κι η μοχθηρία έχουν αφήσει το σημάδι τους στην ψυχή τους.

Με τη σιωπή σου θα μάθεις και τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου. Δεν είναι αδυναμία, αλλά σοφία. Γιατί –εκτός όλων των άλλων– σε χαρακτηρίζει και το επίπεδό σου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το ρίχνεις χαμηλά.

Απ’ τις μεγαλύτερες αρετές, είναι η αξιοπρέπεια κι η αυτοεκτίμηση. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταπεινώσεις τον εαυτό σου ώστε να κερδίσεις των σεβασμό των άλλων. Να επιλέγεις με σύνεση την ποιότητα κι όχι την ποσότητα. Η σιωπή είναι χρυσός άλλωστε κι ο χρόνος είναι χρήμα. Κι εσύ ορίζεις την κάθε στιγμή της ζωής σου. Μη χαραμίζεις καμία απ’ αυτές, σε λέξεις που θα πέσουν στο κενό.

Θα μιλούν πάντα τα έργα σου και το ακέραιο του χαρακτήρα σου. Κι εκεί δεν υπάρχουν εκπτώσεις.

Γράφει ο Δημήτρης Μπότης