Έτος αφθονίας, χαράς, προόδου!

Γράφει ο Ανδρέας Σταυρόπουλος

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των εορτών είναι ότι πάρα πολλά συμβαίνουν σε μικρό χρονικό διάστημα. Μοιράζονται πολλά δώρα, πολλές ευχές, πολλές οικογενειακές-φιλικές επισκέψεις, πολλά ευδιάθετα φαγοπότια, πολλές νυκτερινές αποδράσεις, πολλά ταξίδια κ.α. Είναι ένα εξαιρετικά δραστήριο χρονικό διάστημα. Τρέχουμε στο «παρά πέντε» να τα προλάβουμε όλα πριν λήξει το 16 και αρχίσει το 17.

Αφού περάσουν οι γιορτές και δοθούν οι άπειρες ευχές τότε ξανά προς την δόξα τραβά! Αλήθεια, πώς θα προχωρήσουμε στη νέα χρονιά; Μόνο με ευχές δεν γίνεται.

Νομίζεις ότι αν όλες τις ευχές του κόσμου εισπράξεις θα αλλάξει η ζωή σου σε κάτι;

Ακόμα και αν καμία δεν εισπράξεις, θα αλλάξει η ζωή σου σε κάτι;

Ερώτηση κρίσεως: Θέλεις η δική σου νέα χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγούμενη; ΝΑΙ! Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όλοι το ίδιο θέλουν και το περιμένουν. Αλλά μοιάζει σαν να έδωσαν σε «κάποιον» την παραγγελία και περιμένουν το ντελίβερι.

Πιστεύετε ότι έτσι γίνεται μια χρονιά καλύτερη από την προηγούμενη;

Δηλαδή περιμένοντας κάποιον άλλο να την κάνει καλύτερη για μας;

Κάποιον άλλο να μας σώσει; 

Τα τελευταία χρόνια έχει και «επιστημονικά» αποδειχθεί ότι μόνο έτσι δεν γίνεται. Η χρονιά γίνεται καλύτερη μόνο αν εμείς την κάνουμε καλύτερη. Με τις δικές μας ιδέες, σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις. Δεν χρειάζονται μεγαλόσχημες ιδέες, υποσχέσεις, σχέδια και άλλα παρόμοια. Απλά πράγματα αρκούν. Άλλωστε για μας την κάνουμε καλύτερη.

Μήπως, λοιπόν, χρειάζεται να κάνεις κάτι διαφορετικό;

Αν ναι τι μπορεί αυτό να είναι; 

Σε ποιον τομέα;

Πώς να το κάνεις; 

Αρχίζουν οι ερωτήσεις και δεν σταματούν, το ίδιο και οι πιθανές απαντήσεις. Όλα υποθέσεις και σενάρια που δεν έχουν καμία απήχηση στην καθημερινότητα. Παραμένουν στον νοητικό χώρο της σκοτεινής φαντασίας σου, χωρίς κάποιο ευχάριστα πρακτικό αποτέλεσμα. Για να φτάσει κάποιος να κάνει κάτι διαφορετικό, δηλαδή να πράττει-συμπεριφέρεται διαφορετικά χρειάζεται να αλλάξει νοοτροπία, τον τρόπο που σκέφτεται. Ίδιος τρόπος σκέψης παράγει ίδια αποτελέσματα. Αν περιμένεις άλλα αποτελέσματα έχοντας τον ίδιο τρόπο σκέψης, τότε είσαι σε παράνοια.

Ο Αϊνστάιν το είπε αυτό, ξέφυγε από την παράνοια και διετύπωσε την θεωρία της σχετικότητας. Όσες πληροφορίες και να βάλεις στην μνήμη σου αν το λογισμικό παραμένει το ίδιο, θα παράγει το ίδιο αποτέλεσμα.

Τι εμποδίζει την αλλαγή νοοτροπίας;

Με μια λέξη… το Άγχος. Ή όποια αλλαγή, ακόμα και σκέψη για αλλαγή, παράγει άγχος. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι το άγχος. Μερικά άλλα εμπόδια είναι η βολικότητα, η αμφιβολία, η ανασφάλεια, οι πεποιθήσεις, ο φόβος, ο φθόνος κ.α. Πριν πολλά χρόνια έλεγαν πως όταν κάποιος δει τον γείτονά του να έχει αγοράσει ένα γαϊδούρι αντί να σκεφτεί πως μπορεί και αυτός να αγοράσει ένα, θα εύχεται να του πεθάνει το γαϊδούρι.

Αυτό είναι φθόνος. Έχει πολλά παρακλάδια και πλοκάμια. Φθόνος, άφθονος.

Κάποιος που φθονεί μπορεί να αφθονεί; 

Μπορεί ο γείτονας να φαίνεται ότι αφθονεί υλικά, αλλά με τι κόστος; 

Και αυτός που τον φθονεί μήπως έχει μεγαλύτερο κόστος;

Ποιο είναι το διαφορετικό που μπορείς να κάνεις; Να ζεις για τον εαυτό σου, να ζεις με τον εαυτό σου, όχι με το «εγώ» σου. Μπορεί αυτά να φαίνονται σαν τα ψιλά γράμματα σε κάποιο τραπεζικό συμβόλαιο αλλά είναι ουσίας. Ζούμε με την ουσία μας, όχι με την περιουσία μας.

Το άγχος μας κατευθύνει να ζούμε για την περιουσία μας, για τα συμφέροντά μας, για τις γνώμες μας, για τη βολή μας, για τις ανάγκες μας. Έτσι μας διαχωρίζει. Ζούμε σε δυσαρμονία με το «εγώ» και όλους τους άλλους. Κρίνουμε ό ένας τον άλλο αφιερώνοντας χιλιάδες ώρες πολύτιμου χρόνου ανώφελα. Παρακολουθούμε τι κάνει ο άλλος και όχι τι κάνουμε εμείς. Έτσι νιώθουμε χάλια, πεσμένοι, χωρίς διάθεση, δεν ευχαριστιόμαστε τίποτα. Ακόμη και κάτι ωραίο να πετύχουμε το υποτιμούμε δεν το χαιρόμαστε.

Χωρίς άγχος καταλαβαίνουμε ότι είμαστε ένα μέρος, μια μονάδα, ενός συνόλου. Μια μοναδική όψη της ανθρωπότητας. Έτσι ενωνόμαστε. Ζούμε σε αρμονία. Με τον εαυτό και όλους τους άλλους. Αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλο και αφιερώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας για να εκδηλώσουμε τον εαυτό μας, τα ταλέντα και τις αρετές μας. Βάζουμε την προσοχή μας στο τι κάνουμε. Ευχαριστιόμαστε με ό,τι κάνουμε. Παίρνουμε χαρά από το πιο απλό ή μικρό καταφέρνουμε. Έτσι νιώθουμε καλά, έχουμε καλή διάθεση και όρεξη κάτι δημιουργικό να κάνουμε.

Το διαφορετικό είναι στην Αντίληψή μας. Το διαφορετικό είναι στο πως αντιλαμβάνομαι. Αλλάζοντας την αντίληψή μας όλα αλλάζουν.

Γιατί; 

Γιατί αναγκαστικά αλλάζει η νοοτροπία μας δηλαδή ο τρόπος που σκεφτόμαστε. Αφού λοιπόν όλα ξεκινούν από το πώς σκεφτόμαστε και αυτό αλλάξει όλα τα κατοπινά αναγκαστικά αλλάζουν. Δηλαδή οι σκέψεις που επιλέγουμε να έχουμε, τα συναισθήματα που νιώθουμε και οι συμπεριφορές-πράξεις που κάνουμε.

Αλλάζει η Αντίληψη; ΝΑΙ!

Η γνώση, η μέθοδος και ο τρόπος υπάρχουν.

Τι χάνω εάν δεν κάνω κάτι διαφορετικό; 

Τη ζωή σου, τη χαρά να ζεις τη ζωή σου. Γιατί ζεις την ζωή των άλλων επειδή σε απασχολεί τι κάνουν οι άλλοι, επειδή σε απασχολεί η κριτική των άλλων, επειδή αποζητάς την επιβεβαίωση των άλλων, επειδή υπηρετείς τα πρότυπα των άλλων. Την ευκαιρία να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Την απλότητα της ζωής, την ευτυχία.

Τι κερδίζω εάν κάνω κάτι διαφορετικό; Τα κερδίζεις όλα.

Κερδίζεις την ζωή σου, να ζεις σύμφωνα με αυτό που είσαι, να χαίρεσαι ό,τι και αν συμβαίνει, να χρησιμοποιείς την φαντασία σου για να δημιουργείς την πραγματικότητα που θέλεις, που ονειρεύεσαι. Κερδίζεις την χαρά από οτιδήποτε κάνεις. Κερδίζεις την υγεία σου. Κερδίζεις φίλους και συνεργάτες. Κερδίζεις το να καθοδηγείς την ζωή σου, να ορίζεις την μοίρα σου. Κερδίζεις την δυνατότητα να δημιουργήσεις τον δικό σου δρόμο.

Είναι αυτό εφικτό; ΝΑΙ!

Με απλό τρόπο, αυτό που χρειάζεται είναι να το αποφασίσεις και να μην εγκαταλείψεις στην πρώτη δυσκολία. Η αλλαγή νοοτροπίας δεν γίνεται με ευχές ούτε αυθημερόν. Βήμα βήμα γίνεται, όμως με κάθε βήμα παρατηρείς τις αλλαγές, νιώθεις πιο ήρεμος και σίγουρος με σένα. Τώρα βλέπεις τα γεγονότα όχι σαν προβλήματα που σε εμποδίζουν, αλλά σαν δημιουργικές προκλήσεις για να εξελιχθείς. Να εξελιχθείς εσύ ως ανθρώπινο ον. Όχι μόνο επαγγελματικά, γιατί οι περισσότεροι συνδέουν την εξέλιξη με το επάγγελμα όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα, αλλά πολύπλευρα και πολυεπίπεδα.

Η νοοτροπία σου άλλαξε έστω λίγο, το πώς νιώθεις άλλαξε και η πραγματικότητα που ζεις άλλαξε. Με αυτόν τον τρόπο η κάθε χρονιά που ζούμε δεν είναι μια επανάληψη της προηγούμενης, δεν είναι μια φωτοκόπια. Έτσι μετά από 75 χρόνια κοιτώντας την ζωή σου δεν θα δεις μια στοίβα φωτοκόπιες, αλλά ένα πάνθεον δημιουργικών δράσεων και εμπειριών. Την πεπατημένη πολλοί την ακολουθούν, τον δικό τους δρόμο λίγοι τον φτιάχνουν. Το πώς θέλει να ζει ο καθένας είναι δική του επιλογή και ευθύνη. Για τη ζωή που ζούμε είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι, για τη ζωή που ζούμε εντός μας. Αυτόν τον κόσμο μπορούμε να αλλάξουμε, όχι τον έξω.

Η αλλαγή νοοτροπίας αυτόν τον κόσμο αλλάζει, τον μέσα κόσμο, όμως αυτό αντανακλάται και στον έξω κόσμο. Δηλαδή όταν δεν υπάρχει φθόνος, τότε υπάρχει χώρος για την αφθονία. Οπότε, αλλάζει σιγά σιγά και η εξωτερική πραγματικότητα που ζούμε. Ο διαφορετικός έσω κόσμος έλκει διαφορετικά έξω γεγονότα και καταστάσεις. Αυτή είναι μια νομοτέλεια. Αλλάζοντας εμείς όλα αλλάζουν.

Το ελπιδοφόρο μήνυμα της Νέας Χρονιάς είναι ότι μπορούμε να κάνουμε αυτή την χρονιά διαφορετική, την πιο υπέροχη χρονιά που έχουμε ζήσει, την πιο χαρούμενη, την εξαιρετική χρονιά της ζωή μας.

Είμαστε σύμφωνοι;

Πηγή :  enallaktikidrasi.com