Εκείνοι οι έρωτες που δίνουν ξανά ζωή στη ζωή σου…! (music video)

Της Εύας Τσέδου.

Υπάρχουν κάτι έρωτες που δε θυμίζουν κινηματογράφο, αλλά είναι η ίδια η ζωή.

Υπάρχουν κάτι έρωτες που δεν σε κάνουν να σκέφτεσαι το φεγγάρι, αλλά τον ανοιξιάτικο ήλιο.

Υπάρχουν κάτι έρωτες που δεν είναι μεγαλειώδεις, αλλά λυτρωτικοί.

Υπάρχουν κάτι έρωτες που δε φωνάζουν, αλλά χαλαρώνουν.

Υπάρχουν κάτι έρωτες που δε σε εξαντλούν, αλλά σε δυναμώνουν.

Όχι δεν είναι έρωτες με την πρώτη ματιά. Όχι δεν είναι έρωτες όλο πάθος. Όχι δεν είναι ο έρωτας της ζωής σου.

Είναι όμως ο έρωτας που δίνει ξανά ζωή στη ζωή σου.

Που έρχεται αθόρυβα, συνεχίζει βουβά και αργείς να τον συνειδητοποιήσεις.

Που έρχεται όταν πια είσαι κατασταλαγμένος, κουρασμένος και ίσως απογοητευμένος.

Όταν πια έχεις μάθει στην αυτάρκεια και έχεις κάνει φίλη την μοναξιά σου.

Όταν έχεις γλύψει τόσο πολύ τις πληγές σου και έχεις αποφασίσει πως αφού δεν σε σκότωσαν, πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτές.

Όταν πια δεν αναρωτιέσαι γιατί σε εμένα και έχεις πάψει να αποζητάς την λύτρωση.

Όταν πια έχεις αποφασίσει πως την καρδιά σου την ορίζεις μόνο εσύ.

Και τότε ναι, γίνεται η ανατροπή.

Μια ανατροπή που δεν συνοδεύεται από πυροτεχνήματα. Δεν μπορείς να την αναγνωρίσεις, γιατί απλά δεν έρχεται να κυριαρχήσει, αλλά να διευρύνει.

Δεν έρχεται να κατακτήσει, αλλά να μοιραστεί.

Ένας έρωτας που δεν διέπεται από εγωισμό, αλλά από περηφάνια.

Ένας έρωτας που δεν έχει ανάγκη να γίνει γνωστός, αρκεί να είναι υπαρκτός.

Ένας έρωτας ανάμεσα σε σκληρούς ανθρώπους που πληγώθηκαν από το ψέμα.

Ένας έρωτας ανάμεσα σε ανθρώπους που αρνούνται να τον δεχτούν, γιατί το παρελθόν, τους έχει κομματιάσει.

Ένας έρωτας που μπορεί να νικήσει τις αντιστάσεις του, ακριβώς επειδή δεν το επιδιώκει.

Ένας έρωτας που αρνούνται να τον ονομάσουν έρωτα, γιατί η λέξη τους θυμίζει εξάρτηση.

Ένας έρωτας που φέρνει στην ζωή σου το νοιάξιμο, στην αρχή για τον άλλο, που σου θυμίζει εσένα και μετά για τον εαυτό σου.

Ένας έρωτας ικανός να αντέχει, να περιμένει, να δίνει χώρο και χρόνο.

Ένας έρωτας που ακόμη και αν δεν έχει συνέχεια, σου δείχνει τον δρόμο να συνεχίσεις να ζεις.

Ένας έρωτας γεμάτος γιατρειά και κατανόηση.

Ένας έρωτας καθρέφτης, που σε κάνει να βλέπεις τον εαυτό σου με καλοσύνη.

Ένας έρωτας γεμάτος ένταση, σαν την ένταση της γέννας.

Ένας έρωτας γεμάτος δημιουργικότητα, αφού σε απογειώνει.

Ένας έρωτας γεμάτος χαλαρότητα, αφού σε γεμίζει σιγουριά για τον εαυτό σου.

Ένας έρωτας δευτερότοκος, που δεν απαιτεί όλη σου την προσοχή, αλλά την ατέλειωτη φροντίδα σου.

Ένας έρωτας που σε κάνει μέρα με την μέρα να ανθίζεις και το καταλαβαίνεις επειδή σου το λένε οι άλλοι.

Ένας έρωτας που σε κάνει να λάμπεις, αφού κάθε μέρα νιώθεις να πλησιάζεις και περισσότερο στην ολοκλήρωσή σου.

Ένας έρωτας που αποκαθιστά την εμπιστοσύνη σου στους ανθρώπους.

Ένας έρωτας που ανατροφοδοτεί την πίστη στον εαυτό σου.

Ένας έρωτας που σκοτώνει ότι σκοτεινό είχε μείνει στην ψυχή σου, που διαλύει όλα όσα σε είχαν πληγώσει.

Ένας έρωτας που ανασταίνει όλα τα κομμάτια από την εποχή της χαμένης αθωότητας.

Ένας έρωτας που σημαίνει επιστροφή στη ζωή.


Πηγή : anapnoes.gr