Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι

Θυμάμαι από όταν ήμουν ακόμα μικρό κορίτσι, πολλές από τις παροιμίες, που κατά κόρον χρησιμοποιούσαμε στο σπίτι μου, να με μπερδεύουν και να μην μπορώ να αντιληφθώ πλήρως το νόημα και την αλληγορία τους. Αυτή όμως που με παίδεψε περισσότερο μέχρι να μπορέσω να καταλάβω το τι ακριβώς εννοούσε, ήταν το γνωστό και πολύ αγαπημένο «τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι».

Ποια άραγε είναι αυτά τα σιγανά ποτάμια (αναρωτιόμουν) και τι το τόσο τρομαχτικό έχουν, που πρέπει να προσέχω τα νώτα μου, όταν βρίσκομαι μαζί τους;

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, άρχισα σιγά-σιγά να αντιλαμβάνομαι τι θα μπορούσε να σημαίνει η πρόταση – ή μάλλον άρχισα να της δίνω εγώ την δική μου ερμηνεία. Γιατί τα σιγανά ποτάμια τελικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από τις γνωστές μας σιγανοπαπαδιές. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δηλαδή, που στέκονται επικριτικά απέναντι στους υπολοίπους καταδικάζοντας συνήθειες και συμπεριφορές, ενώ κάτω από την δική τους καλολουστραρισμένη επιφάνεια κρύβονται μεγαλύτερα μυστικά και πάθη.

Είναι αυτοί που στις παρέες παριστάνουν τους άβγαλτους και συντηρητικούς, αλλά κάποια στιγμή βγαίνει στην επιφάνεια ένα τόσο μεγάλο μυστικό που ξεσκεπάζει τη διπλή τους ταυτότητα. Σπανια θα τους ακούσεις να μιλάνε για τον εαυτό τους και όταν το κάνουν θα σου παρουσιάσουν μια τόσο επίπεδη εκδοχή της ζωής τους, που θα σε κάνουν να νυστάξεις από ανία. Μην τους πιστέψεις. Τα άτομα αυτής της κατηγορίας ξέρουν πολύ καλά να αποκρύπτουν τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς τους, προσφέροντάς σου μόνο τα λαχανικά, αλλά καθόλου από τη μπριζόλα στο πιάτο.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η καχυποψία και η μυστικοπάθεια που τους κάνουν να κρύβουν το πραγματικό χαρακτήρα τους, είναι και η προσπάθειά τους να διατηρήσουν ένα συγκεκριμένο προσωπείο μπροστά στον υπόλοιπο κόσμο, το οποίο πιστεύουν ότι θα γκρεμιστεί με το που εμφανίσουν τα αληθινά θέλω τους. 

Οι σιγανοπαπαδιές, όμως, δεν φαίνονται μόνο από τον τρόπο που κουκουλώνουν τα προσωπικά τους ζητήματα, αλλά και από την ψευτο-ηθικολογία τους, πουχαρακτηρίζει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής τους. Θα παριστάνουν τους έκπληκτους και προσβεβλημένους όταν ακούσουν κάποιον να βρίζει μέσα στην παρέα, ενώ θα απέχουν πάντα από οποιαδήποτε συζήτηση έχει ως θέμα αναφοράς της το σεξ.

Αν τύχει μάλιστα και προσπαθήσεις εσύ να τους απευθύνεις το λόγο πάνω σε ένα τέτοιο ζήτημα, θα σου απαντήσουν συνήθως με τραυλιστά χαμηλόφωνα μισόλογα, και προαιρετικά θα τα συνοδεύσουν με ασορτί κοκκίνισμα στο πρόσωπο. Και ας είναι ο ίδιος άνθρωπος, που πολύ πιθανόν δεν θα διστάσει να διεκδικήσει κάποιον που έχει δεθεί με γαμήλιους όρκους ή να απατήσει μια μακροχρόνια σχέση του.

Άλλο ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των σιγανών ποταμιών είναι και η συγκαταβατικότητα που τους διακρίνει. Δεν θα πάρουν εύκολα το λόγο όταν βρεθούν ανάμεσα σε πολλά άτομα, θα συμβαδίσουν με την άποψη των πολλών στο τι να κάνουν και πού να πάνε, ενώ θα προσπαθήσουν να αποφύγουν την ανάμειξή τους σε καβγάδες και φασαρίες.

Όλα αυτά όμως θα πέσουν σαν ένας άλλος πύργος από τραπουλόχαρτα, όταν με την κατάλληλη αφορμή θα κάνει την εμφάνιση του ο άλλος, ο διαφορετικός τους χαρακτήρας. Τότε είναι που θα κάνει τον πιο επικό καβγά ξεσπώντας και για όλα τα μικρά που πέρασε στο ντούκου, ενώ το πιο πιθανό είναι ότι οι φωνές του μέχρι προσφάτως πιο ήσυχου μέλους της παρέας, την δεδομένη στιγμή, θα ξεπεράσουν τα ντεσιμπέλ που ισούνται με απογείωση αεροπλάνου.

Για αυτό, φίλε αναγνώστη, μην κάνεις ποτέ το λάθος να κρίνεις έναν ήσυχο άνθρωπο ως άκακο ή ακίνδυνο, γιατί αυτή η όψη θα μπορούσε απλά να αποτελεί την απάνεμη επιφάνεια του.

Γράφει η Μαρία Τριγώνη

Πηγή : pillowfights.gr