Η αυτοκρατορία του τρόμου στο Ισλάμ!

Γράφει η Εύα Μοδινού 

«Το Τίμημα» του Joseph Fadelle είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις συνθήκες ζωής στα μουσουλμανικά κράτη όπου κυριαρχεί ο θρησκευτικός ολοκληρωτισμός. Η έννοια της δημοκρατίας που για εμάς τους Έλληνες δείχνει αυτονόητη, για τους κατοίκους των κρατών αυτών είναι αδιανόητη. 

Μ’ άλλα λόγια, ζουν σ’ ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο που διέπεται από θρησκευτική ιδεοληψία και δεν είναι ελεύθεροι να επιλέξουν την πίστη, την ιδεολογία, τελικά την ίδια τους τη ζωή. Στην περίπτωση που κάποιος θελήσει να βγει από αυτόν τον ασφυκτικό κλοιό, μοιραία θα συγκρουστεί με τον συμπαγή θρησκευτικό φανατισμό οικείων και ξένων. Γιατί στις κοινωνίες αυτές οι άνθρωποι έχουν γαλουχηθεί έτσι ώστε να είναι υπάκουοι οπαδοί του αγιατολάχ (του θρησκευτικού ηγέτη δηλαδή) να ενεργούν τυφλά χωρίς διάκριση, χωρίς έλεος κι όχι ως ελεύθεροι πολίτες με άποψη και προσωπικότητα.

«Το Τίμημα» είναι η ιστορία ενός νεαρού Ιρακινού από σημαντική σιϊτική οικογένεια, ο οποίος προσπαθώντας να προσηλυτίσει ένα χριστιανό, τελικά προσηλυτίζεται ο ίδιος. Όμως, το ν’ απαρνηθεί κάποιος την πίστη του στο Ισλάμ τιμωρείται με την ποινή του θανάτου. Έτσι αποφαίνεται και ο αγιατολάχ στην περίπτωσή του, όταν τον φέρνουν σιδηροδέσμιο μπροστά του τα ίδια του τα αδέλφια : «Αν επιβεβαιωθεί πως είναι χριστιανός, θα πρέπει να πεθάνει και ο Αλλάχ θα ανταμείψει εκείνον που θα εκτελέσει τον φετφά.» Την επίσημη γνωμοδότηση δηλαδή, που δίνει ο μουφτής ή ο ιμάμης για ζήτημα του ιερού μουσουλμανικού δικαίου.

Η διήγηση του συγγραφέα ξεκινά ακριβώς από την ημέρα εκείνη που οι συγγενείς του, μετά από επίμονη έρευνα και καταδίωξη, τον βρίσκουν στο Αμμάν της Ιορδανίας όπου είχε καταφύγει με την γυναίκα και τα παιδιά του. Εκεί επιχειρούν να τον μεταστρέψουν με το φόβο και τη βία, πεπεισμένοι πως αν δεν τα καταφέρουν δεν έχουν άλλη επιλογή από το να τον σκοτώσουν!

«Γνωρίζεις το νόμο μας, ξέρεις πως υπάρχει ένας φεφτάς εναντίον σου. Αυτός ο φεφτάς διατάζει να σε σκοτώσουμε, αν δεν ξαναγίνεις ένας καλός μουσουλμάνος, όπως εμείς και όπως ήσουν πριν!» του λέει ο αγαπημένος του θείος. Η σκηνή τελειώνει με τους συγγενείς του Joseph να τον πυροβολούν σαν στόχο ενώ εκείνος τρέχει να σωθεί. Εκείνη την ημέρα σώθηκε ως εκ θαύματος. Μα και η ίδια η μεταστροφή του και κυρίως η φυλάκιση και τα βασανιστήρια που άντεξε και στα οποία τον υπέβαλαν οι ίδιοι οι συγγενείς του, είναι ένα θαύμα.

Συγκλονιστικό στη μαρτυρία αυτή, είναι ότι ο φανατισμός εκδηλώνεται εφιαλτικά μέσα στην ίδια την οικογένεια του συγγραφέα, επιβεβαιώνοντας τη ρήση του Χριστού στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: «Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.» Γιατί η οδύσσεια του Joseph ξεκίνησε από εκείνη ακριβώς τη στιγμή που ανακάλυψαν οι οικείοι του ότι μπορεί να μεταστραφεί από αυτό που είχε διδαχθεί ως τη μόνη αλήθεια. «Η αφορμή όλων των δυστυχιών μου ήταν, ακριβώς, η οικογένειά μου. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο, για να το δεχτώ», ομολογεί στο τέλος της διήγησής του.

Ο ίδιος ο πατέρας του τον παραδίδει στους βασανιστές του, ενώ η μάνα του, όταν τον κατηγόρησαν ότι θέλει να γίνει χριστιανός, είπε: «Σκοτώστε τον και ρίξτε τον στο Μπαζέλ!» Το Μπαζέλ ήταν ένα υπόγειο κανάλι, που ό,τι έπεφτε εκεί μέσα χανόταν. Ο συγγραφέας γράφει: «Με αυτόν τον τρόπο η μητέρα μου έδειχνε πολύ καθαρά, πως όχι μόνο ήθελε να σβήσει κάθε ίχνος της ύπαρξής μου, αλλά και να με ξεριζώσει από τη μνήμη της.»

Στην πορεία της ανάγνωσης αποκαλύπτεται μια μέγγενη τρόμου που συνδέει τις ζωές των ανθρώπων στα κράτη αυτά. Κι αυτή η μέγγενη αποτρέπει οποιαδήποτε απόπειρα κριτικής σκέψης, κοντολογίς συνειδητά ελεύθερης έκφρασης. Έτσι, το οξύμωρο της μεταστροφής του συγγραφέα είναι ότι η αμφισβήτηση της πατρώας θρησκείας ξεκίνησε όχι από τη μελέτη της Βίβλου, αλλά από την ανάγνωση του Κορανίου με κριτικό πνεύμα. 

Τόσο εκείνος όσο και η γυναίκα του πρώτα μελέτησαν το Κοράνι συνειδητά, προσέχοντας τις αξίες και το πνεύμα του και αφού το απέρριψαν, άρχισαν να διαβάζουν το λόγο του Χριστού. Ο Joseph μιλώντας για τη γυναίκα του διαπιστώνει: «Περνούσε ώρες διαβάζοντας για τη ζωή του Χριστού κι ένιωθε παθιασμένη μ’ αυτό το βιβλίο που μιλούσε για την αγάπη και την ελπίδα. Το αποτέλεσμα ήταν πως μέσα σε έξι μήνες η Ανουάρ παράτησε το Κοράνι. Δεν μπορούσε να πιστέψει σε ένα βιβλίο που όπως εκείνη επιβεβαίωνε, συμπεριφερόταν τόσο σκληρά στις γυναίκες.»

Τελικά και οι δύο τους - κυρίως όμως ο Joseph που φυλακίστηκε και βασανίστηκε - πληρώνουν το τίμημα της μεταστροφής τους και ουσιαστικά το τίμημα της ελευθερίας να επιλέξουν τη θρησκεία τους και τη ζωή τους. Φεύγουν από την αυτοκρατορία του τρόμου που επικρατεί στα μουσουλμανικά κράτη και βρίσκουν καταφύγιο στην Γαλλία.

«Το Τίμημα» του Joseph Fadelle διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.

Τώρα που το Ισλαμικό κράτος προελαύνει στη Μέση Ανατολή με επικίνδυνο βηματισμό, το βιβλίο αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Όχι μόνο γιατί είναι μια συγκλονιστική αληθινή μαρτυρία, αλλά γιατί πρόκειται για την ιστορία δύο ανθρώπων που αρνούνται τον τυφλό φανατισμό που κυριαρχεί στην πατρίδα τους, κερδίζοντας την ελευθερία τους, επιλέγοντας την πίστη πάνω στην οποία θα χτίσουν τη ζωή τους, μαζί και την αγάπη που αξίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

«Το Τίμημα» – του Joseph Fadelle, εκδόσεις «Πορφύρα», με εισαγωγή του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκτάριου (Αντωνόπουλου)

Πηγή