Ξεπέτα ή κάτι παραπάνω;

Καλοκαιράκι, φίλοι, παραλία, ποτά, ξενύχτια κι ο έρωτας στο τσεπάκι μας. Δε θέλει και πολύ. Λίγο η ανεμελιά, λίγο οι τάσεις φυγής από την καθημερινότητα, πρόσθεσε και τα ρούχα που λιγοστεύουν και τις άμυνες που πέφτουν μετά τα πρώτα σφηνάκια κι έδεσε το γλυκό.

Τώρα, αν το γλυκό θα είναι για μία κι έξω ή αν δε θα μπορείς να κρατήσεις το χεράκι σου έξω από το βάζο με το μέλι, θα το δούμε παρακάτω. Γενικώς το καλοκαίρι μας ταιριάζει! Ειδικότερα; Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ ‘αγόρι μου.

Αγαπητή φίλη που διαβάζεις, λοιπόν, σου έχω έτοιμο σεναριάκι. Κάθεσαι με φίλες στο beach bar, με το «σούπερ, τοσοδούλι, μίνι, πρόστυχο και ροζ μπικίνι», πίνεις το κοκτέιλ σου, σχολιάζεις τους πάντες και τα πάντα. Προσθέτουμε και λίγο λαδάκι έτσι για την πουτανιά.

Επόμενο βήμα, σαφώς, σκανάρεις το χώρο, εντοπίζεις το μανάρι, λίγο ναζάκι, λίγος χορός και σε λίγο βρίσκεστε να κυλίεστε στο πιο ερημικό μέρος της παραλίας. Σου φαίνεται γνώριμο, σωστά; «Ολόσωστα!», θα μου απαντήσεις κι εσύ με τη σειρά σου.

Όσο για σένα, αγαπητέ μου φίλε, που έχεις φάει όλο σου το χειμώνα στα γυμναστήρια και αλείφεσαι με λάδια περισσότερο κι από μπακαλιάρο τηγανιτό, μη μου αγχώνεσαι! Έχω έτοιμο σεναριάκι και για σένα. Βάζεις το μαγιό σου το στενό (τι μόδα κι αυτή, Θεέ μου;), φτιάχνεις μαλλί και μούσια αλά Beckam, σκίζεις και μια μπλούζα στα μανίκια για να φαίνονται τα μούσκουλα κι έτοιμος! Γυαλί, πετσέτα, ύφος χιλίων καρδιναλίων, ποτάκι στο χέρι και το ραντάρ ανοιχτό και ρυθμισμένο σε εμβέλεια 500 μέτρων τουλάχιστον. Μόλις εντοπίσεις το θήραμα; Ποίος στη χάρη σου φίλε μου. Η διαδικασία γνωστή, το αποτέλεσμα σίγουρο. Με λίγα λόγια και πολλές πράξεις, τη στριμώχνεις κάπου και της δείχνεις ποίος κάνει κουμάντο, έτσι γιατί είστε και βαρβάτοι άντρες.

Καλά όλα αυτά, δε διαφωνώ καθόλου. Μία ξεπέτα κι από ‘δω πάνε κι οι άλλοι αποτελεί σύνηθες καλοκαιρινό φαινόμενο. Φύσει ρομαντική, βέβαια, οφείλω να μιλήσω για τις ξεπέτες που εξελίσσονται σε κάτι παραπάνω. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τους ρεαλιστές και άκρως προσγειωμένος φίλους μου, τα κλισέ σχετικά με τα «One night stand, the summer edition» σταματούν εδώ.

Τί γίνεται, λοιπόν, αγαπημένε μου φουσκωτέ, όταν καταλαβαίνεις ότι την πάτησες με το κοριτσάκι που γνώρισες στο άκυρο και το θεωρούσες ευκολάκι; Κι εσύ, λατρεμένη μου ντιβούλα, τί κάνεις όταν συνειδητοποιείς πως αυτός που χαρακτήριζες στις φίλες σου «Εγώ μ ‘αυτόν; Ποτέ!» σου έκλεψε την καρδούλα κι ας την είχες καλά φυλαγμένη; Επιτρέψτε μου να σας διαφωτίσω. Χάνετε τον μπούσουλα, δεν ξέρετε που σας πάνε τα τέσσερα κι άλλες τέτοιες κοινότυπες εκφράσεις που χρησιμοποιούμε δεόντως στο χωριό μου.

Σε αυτό το σημείο, η ταινία εξελίσσεται κάπως έτσι. Βγαίνετε μία φορά, μιλάτε όλη μέρα-κάθε μέρα, μέχρι να ξαναβρεθείτε. Αν ξέφυγε κιόλας η κατάσταση από την πρώτη στιγμή, οι συζητήσεις θα γίνουν λίγο πιο kinky, το υπογράφω. Μέχρι την πρώτη σας φορά... Από ‘κει κι έπειτα, ξεκινά η κατρακύλα.

Οι άμυνες πέφτουν πιο εύκολα το καλοκαίρι. Κι εσείς κυλίεστε στα πατώματα, στις παραλίες, πάνω στα τραπέζια, μέσα στα αυτοκίνητα, στα παρκάκια. Κυριολεκτικά, όπου βρείτε. Ανακαλύπτετε ο ένας τον άλλο και δε βιάζεστε, απλά περνάτε καλά. Δοκιμάζετε ρόλους, κυνηγός και θήραμα σε διαρκή εναλλαγή.

Αυτή σε προκαλεί, σε ανάβει, σε παρακαλάει να συνεχίσεις κι εσύ με τη σειρά σου δε μπορείς να σταματήσεις, δε θες να πάρεις τα χέρια σου από πάνω της, γουστάρεις να την κάνεις να τρέμει. Και πάνω που πάνε να ηρεμήσουν λίγο τα αίματα, τσουπ πάμε πάλι απ’ την αρχή! Και το θήραμα γίνεται τώρα θύτης και ορμάει και δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Επιτίθεται και διεκδικεί όλα όσα του έδωσες πριν και ζητάει ακόμα περισσότερα! Τα νύχια που σκίζουν πλάτες και τα σημάδια στο λαιμό δε θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους.

Και κάπως έτσι, ο άλλος γίνεται το ναρκωτικό σου, δίκιο δεν έχω; Πάντα ζητάς κι άλλο. Τρελαίνεσαι στη σκέψη ότι κάποιος άλλος μπορεί να την κάνει να τρέμει, κι έτσι την πιάνεις στα χέρια σου και της αλλάζεις τον αδόξαστο. Κι εσύ καλή μου, αφήνεις τα σημάδια σου περισσότερο για να μαρκάρεις την περιοχή σου, παρά από την καύλα της στιγμής –μεταξύ κατεργαρέων, ειλικρίνεια φιλενάδα.

Και μετά από τις γλαφυρές μου αυτές περιγραφές, πριν ανάψουν τα αίματα κι άλλο, καταλήγω στα εξής. Καλές οι ξεπέτες, παιδιά, δε λέω. Έχει τη γλύκα του το απρόσμενο, το καινούργιο. Νιώθεις ελεύθερος να ξεσπάσεις όλη σου την ένταση σε κάποιον που το πιθανότερο είναι να μην ξανασυναντήσεις ποτέ!

Ο έρωτας, όμως, μάτια μου, είναι ανάγκη. Είναι οι ψιθύροι στο αυτί από τον άνθρωπο που ταράζει όλο σου το είναι με ένα άγγιγμα. Είναι το σεξ εδώ και τώρα γιατί δεν μπορείτε να κρατηθείτε μέχρι το σπίτι. Είναι όλα όσα σε κάνουν να πεις «αξίζει που επέμεινα μ’ αυτόν» και σε κάνουν να τον λαχταράς κάθε στιγμή που περνάει.

Βρες τι θες και διεκδίκησέ το.

Γράφει η Κατερίνα Καλή

Πηγή : pillowfights.gr