Κλείσε το φως…! (music video)

Γράφει η Θαλασσινή Βοσταντζόγλου.

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί φοβάστε το σκοτάδι; Θα μου πείτε, γιατί 

νιώθεις πως τυφλώνεσαι. Οι σκέψεις ακούγονται δυνατότερα, μέσα στο μαύρο 

και ο πόνος υπερβάλει.

Σκεφτείτε πάλι. Δεν φοβάσαι το σκοτάδι τη μέρα. Εννοώ είναι 

μεσημέρι προς απόγευμα και ξαπλώνεις να κοιμηθείς. Φοβάσαι; Δεν φοβάσαι. 

Γιατί ξέρεις ότι έξω είναι μέρα, έχει ήλιο, και το σημαντικότερο; 
κυκλοφορούν άνθρωποι. 

Ο άνθρωπος δεν φοβάται το σκοτάδι καθεαυτό, ούτε τα τέρατα του παραμυθιού, 

ούτε καν τις μάγισσες και τους μανιακούς δολοφόνους με το πριόνι, 

τουλάχιστον μετά από κάποια ηλικία.

Ο άνθρωπος φοβάται τη μοναξιά. Το συναίσθημα ότι όλοι κοιμούνται, 

κανείς δεν είναι κοντά σου για να σου παρέχει ασφάλεια, συναισθηματική 

και σωματική εκείνη τη στιγμή. Κουκουλώνεσαι ως πάνω με το πάπλωμα και 

ας σκας από τη ζέστη, γιατί σκας και από τον φόβο ότι μπορεί να είσαι ο μόνος ξύπνιος, 

μέσα στα σκοτάδια του δωματίου σου. Οι σκέψεις εκείνη τη στιγμή έρχονται για να 

θυμηθείς τη ζωή τα πρωινά, που ο κόσμος έχει χρώματα και μιλάει και γελάει. 

Βουλιάζεις στο σκοτάδι νιώθεις δύσπνοια, ασφυξία.

Απορείς. Έφτασες 30 και ακόμη το σκοτάδι και η απομόνωση του σε τρομάζουν.

Αστείο δεν είναι; Είσαι μεγάλος πια κι όμως κάτι σε πλακώνει κάθε φορά 

που το φως σβήνει κι η ησυχία απλώνεται στο σπίτι. 

Μην φοβάσαι τη μοναξιά. Είναι όμορφη και αναγκαία. 

Ο Γούντι Άλλεν κάποτε είπε: 

Life is full of misery, loneliness, and suffering - and it’s all over much too soon. 

Πρέπει ο άνθρωπος να μάθει να απολαμβάνει τη μοναξιά του. 
Κλείσε το φως και άνοιξε τα μάτια.

Βλέπεις; Μαύρο. 

Σκέψου πόσο μοναδικός είσαι. 

Κάνε τον δικό σου μικρό διαλογισμό. Ηρέμησε. 
Κατάλαβε την ουσία της απόλυτης ησυχίας. 
Φτιάχνεις τον εαυτό σου, το μυαλό σου αυτή τη στιγμή. 

Που όλη μέρα είναι γεμάτη από τόσες πολλές λεπτομέρειες ζωής. 

Αυτή η στιγμή, το βράδυ, στο κρεβάτι σου, είναι δίκη σου και μόνο δική σου. 

Δεν ανήκει σε άλλον δεν μοιράζεται (έκτος σεξουαλικής επαφής) με κανέναν. 

Είσαι εσύ και ο εαυτός σου.Μήπως σε τρομάζει ο εαυτός σου τελικά;

Μήπως δεν μπορείς να διαχειριστείς εκείνον; 
Γιαυτό ασχολείσαι και ξεχνιέσαι την ημέρα με το πλήθος γύρω σου; 
Μίλα. Ναι ναι καλά κατάλαβες. 

Μίλα στον εαυτό σου, όχι δεν είσαι τρελός, άνθρωπος 
είσαι χαμένος μπροστά στη θέα του εαυτού σου. 
Κλείσε το φως. Κλείσε το φως και μονολόγησε. 

Μη φοβάσαι άλλο το σκοτάδι. 

Να φοβάσαι το πρωί που θα έρθει γρήγορα και θα σου κόψει 

πάλι το μονόλογό σου στη μέση. 

Και πάντα θα έχεις και άλλα να του πεις του δόλιου του εαυτού που δεν ακούς τα πρωινά.

* Χριστιν-άκι.- *

Πηγή : balaoritoustreet.tumblr.com