10 μοναδικές φράσεις του Γιάννη Τσαρούχη!

«Πώς μπορεί κανείς να συνεχίσει την παράδοση, χωρίς να μείνει έξω από την εποχή του;».

Ακολουθώντας αυτό το ερώτημα, ο μεγάλος Έλληνας ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης, προσπάθησε να εκφράσει με τα έργα του το θαύμα της ζωής, ισορροπώντας τις παραδόσεις και τις κλασικές καλλιτεχνικές αξίες, χωρίς να αφήνει απέξω τη διαρκώς μεταλλασσόμενη πραγματικότητα του κόσμου.

«Ένας επαναστάτης δεν γίνεται να ’ναι συνάμα και κλασικός. Αλλά με τον Τσαρούχη γίνεται», θα γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης για εκείνον.

Η αντίληψή του για τη ζωή, την Ελλάδα, την πολιτική, τους ανθρώπους και τις διαχρονικές αξίες της αγάπης, της φιλίας και της δικαιοσύνης, συνοψίζονται μέσα σε λίγες δικές του φράσεις.

1. Το σπίτι

«Το σπίτι είναι ένας χώρος ιερός για συνουσίες και για αναπόφευκτους θρήνους θανάτων».

2. Η φιλία

«Φιλία είναι η συμφωνία δύο ανθρώπων εναντίον όλου του κόσμου».

3. Η Δικαιοσύνη

«Ό,τι δεν τολμά να κάνει η αδικία, γιατί είναι αποτρόπαιο, τολμά να το κάνει η δικαιοσύνη».

4. Η αγάπη

«Όποιος αγαπά, θέλει να σκλαβώσει. Όμως η καλύτερη αγάπη είναι η κρυφή. Το καλύτερο είναι να σ’ αγαπούν όπως αγαπούν τη μοναξιά».

5. Η ανωτερότητα

«Το να τιμάς τα ανώτερα πράγματα, δεν σου δίνει το δικαίωμα να ζεις κατά έναν κατώτερο τρόπο».

6. Τα έργα τέχνης

«Τα έργα τέχνης που δείχνουν μη τελειωμένα, τελειώνουν μόνα τους με τον καιρό».

7. Ο συνδικαλισμός

«Συνδικαλισμός είναι μια μορφή αδικίας των αδυνάτων, εις βάρος των δυνατών».

8. Ο πόλεμος

«Όταν είπαν στους Χιώτες στρατιώτες "Πυρ", για να πυροβολήσουν τον εχθρό, αυτοί απάντησαν: "Ήντα πυρ και ξεπύρ, Έν θωρείτε ότι ’ναι μπρος ανθρώποι;"».

9. Η Ελλάδα

«Στην Ελλάδα οι άνθρωποι φοβούνται μήπως υπερφαλαγγισθούν. Γι’ αυτό, όταν κάποιος έχει χάρισμα, διώχνεται».

10. ΟΙ Έλληνες

«Οι Έλληνες δεν τρώνε όσο πεινάνε, αλλά όσο θα πεινούσαν οι κάτοικοι του Μεσολογγίου και του Σουλίου. Τρώνε εις μνήμην αυτών».

Ο Γιάννης Τσαρούχης (13 Ιανουαρίου 1910-20 Ιουλίου 1989) ήταν ζωγράφος και σκηνογράφος. Τα πρώτα του έργα τα εξέθεσε το 1929 στο Άσυλο Τέχνης.

Πηγή