Όταν φτωχοί ονειρεύονται ότι κάποτε θα γίνουν πλούσιοι

Κάθε χρόνο χιλιάδες συγκεντρώσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη εκατομμύρια πολίτες υψώνουν τη φωνή τους και διαδηλώνουν ενάντια στην ανισότητα και στη φτώχεια στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα ότι η φτώχεια πρέπει εδώ και τώρα να τερματιστεί και οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη να αποκτήσουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, έτσι όπως συμβαίνει ή έτσι όπως τις αντιλαμβάνεται ο μέσος πολίτης μιας ανεπτυγμένης χώρας. 

Η κινητοποίηση «Σηκωθείτε – ώρα για δράση» απέδειξε ότι υπάρχει επαρκή γνώση και συνειδητοποίηση στους πολίτες του κόσμου. Απέδειξε ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει όταν το ζητήσουν άνθρωποι από όλο τη γη που αποστρέφονται τη σημερινή εκμετάλλευση και την αθλιότητα στην οποία είναι αναγκασμένοι να ζουν εκατομμύρια συνάνθρωποι μας βιώνοντας την αρρώστια την πείνα και τη δίψα σε καθημερινή βάση. 

Όλοι αυτοί που διαδήλωσαν ζήτησαν αξιοπρέπεια για τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων του πλανήτη που δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας δεν έχουν την ευκαιρία να πάνε σχολείο που περπατάνε κάθε μέρα χιλιόμετρα να βρούνε και να μεταφέρουν νερό. Ζήτησαν από τους ηγέτες του κόσμου εδώ και τώρα δράση για την εξάλειψη της φτώχειας και την επίτευξη των στόχων της χιλιετίας. 

Στη χώρα μας η φτώχεια είναι πλέον μια πραγματικότητα με 1.500.000 εκατομμύρια ανέργους και το ένα τρίτο των Ελλήνων κάτω από το όριο της φτώχειας αντιλαμβάνεσθε ότι η κατάσταση είναι απλησίαστη. Στην Ελλάδα του 2014 η πλειοψηφία των πτωχών πιστεύει στην παροιμία Που θα πάει Θα γυρίσει και τροχός θα γαμήσει και ο φτωχός αν παρατηρήσετε τη φράση θα δείτε ότι δεν υπάρχει κανένα αίτιο που γυρίζει τον τροχό. 

Δεν είναι ο φτωχός που αναγκάζει τον τροχό να γυρίσει. Ο τροχός γυρίζει από μόνος του, πιθανότατα τυχαία ή μπορεί μοιραία, αλλά όχι εξαιτίας του βούλησης του φτωχού. - Επιπροσθέτως δεν είναι ένα πλήθος φτωχών ή όλοι οι φτωχοί που θα γαμήσουν, το οποίο θα έμοιαζε με προτροπή σε επανάσταση, όπως το λακωνικότερο αγγλοσαξονικό: «Eat the rich». 

Όχι! Είναι ένας φτωχός, ο οποίος έχει την τύχη (ή την «καλή ιδέα» που όλοι οι φτωχοί ψάχνουν) ώστε να ξεφύγει, εκείνος μόνος του, από την πλέμπα και να μπορέσει επιτέλους να γαμήσει. Δυστυχώς στην πατρίδα μας οι φτωχοί ονειρεύονται ότι κάποτε θα γίνουν πλούσιοι . 

Δεν πρόκειται για τη συλλογική προσπάθεια των φτωχών να γυρίσουν τον τροχό, αλλά για εκείνη την ελάχιστη πιθανότητα του ενός φτωχού να αξιοποιήσει τις απεριόριστες δυνατότητες του τροχού, έτσι όπως αυτές προβάλλονται όσο πιο συχνά γίνεται: Ο Ωνάσης ξεκίνησε από το μηδέν, η Ρόουλινγκ ήταν άνεργη όταν έγραψε τον Χάρι Πόττερ, ένας νέος αγρότης έγινε πλούσιος εκτρέφοντας σαλιγκάρια, και ας μην ξεχνάμε εκείνον που κέρδισε το τζόκερ. 

Ο ένας στο εκατομμύριο προβάλλεται ως η επιτυχία του καπιταλιστικού μοντέλου και οι υπόλοιποι 999.999 αποτυχημένοι μένουν να ονειρεύονται τη μέρα που θα γυρίσει ο τροχός και γι’ αυτούς, προκειμένου να ξεκινήσουν να γαμάνε τους αποτυχημένους.

  
του 
Γιάννη Γούναρη

e-mail :giannisserfanto@gmail.com