Πενήντα χρόνια από τη δολοφονία του Τζον Κένεντι (1963-2013)

Στις 22 Νοεμβρίου 1963 ημέρα Παρασκευή και ώρα 11.40 π.μ. τοπική, έπεσε νεκρός στο Ντάλας του Τέξας ο νεαρότερος ώς τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, 35ος κατά σειρά εκλογής, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι (JFK), στη διάρκεια περιοδείας του για τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του Δημοκρατικού Κόμματος εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου της επόμενης χρονιάς (1964).

Το προεδρικό αεροσκάφος Αir Force Οne τροχιοδρομούσε πάνω στον βρεγμένο διάδρομο του αεροδρομίου. Ένα τυχαίο γεγονός, ο ήλιος που είχε διαδεχθεί την ξαφνική βροχή, στάθηκε η αιτία για την οποία οι μυστικές υπηρεσίες δεν τοποθέτησαν το διάφανο αλεξίσφαιρο κάλυμμα της προεδρικής λιμουζίνας κατά τη διαδρομή της ενώπιον πλήθους, που επευφημούσε στους δρόμους του Ντάλας.

Λιγότερο από μία ώρα μετά, στις 12.30, ο Κένεντι έγερνε νεκρός στην αγκαλιά της γυναίκας του και στις 17.58 της ίδιας ημέρας επέστρεφε μέσα σε φέρετρο στην αεροπορική βάση Αndrews, για να πάρει τον δρόμο για το Ναυτικό Νοσοκομείο της Βethesda, στο Μaryland, όπου έγινε η νεκροψία.

Κι όμως, αν και η υπόθεση έκλεισε οριστικά κάμποσες δεκαετίες πριν, η ταυτότητα του δολοφόνου (που όλα δείχνουν πως δεν ήταν ένας) αμφισβητείται ακόμη...

Επτά μήνες χρειάστηκε για να εκδώσει το πόρισμά της η επιτροπή που, υπό τον πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας Ερλ Ουόρεν, σχηματίστηκε για τη διενέργεια έρευνας γύρω από τη δολοφονία Κένεντι, η είδηση της οποίας πάγωσε κυριολεκτικά τον πλανήτη.

Κατ' εντολήν 15 επιφανών δικηγόρων και με εξουσιοδότηση του Κογκρέσου, το FΒΙ ανέκρινε 25.000 άτομα και υπέβαλε 2.300 εκθέσεις, συνολικά 25.400 σελίδων. Οι μυστικές υπηρεσίες ανέκριναν άλλα 1.550 άτομα και υπέβαλαν 800 εκθέσεις 4.600 σελίδων. Επιπλέον, σε 51 συνεδριάσεις της, κεκλεισμένων των θυρών, η επιτροπή άκουσε τις καταθέσεις 552 μαρτύρων και τελικά παρέδωσε το πόρισμά της στον πρόεδρο Τζόνσον στις 24 Σεπτεμβρίου 1964. Ο Τζόνσον το έδωσε με τη σειρά του στη δημοσιότητα στις 27 Σεπτεμβρίου, στην Ουάσιγκτον.

Το πόρισμα από μόνο του είχε 706 σελίδες κείμενο, 158 φωτογραφίες, χάρτες και άλλα τεκμήρια, ενώ το σύνολο των εγγράφων βρίσκεται σήμερα καταχωρισμένο σε 24 τόμους, συνολικά 13.000 σελίδων. Το ερώτημα όμως παραμένει: Ήταν ο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ ο πραγματικός ένοχος εκείνης της στυγερής δολοφονίας; Και αν ήταν, βρέθηκε μόνος του στον τόπο του εγκλήματος ή είχε συνεργούς;

Είναι εντυπωσιακό πως τις θεωρίες συνωμοσίας που γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια των ΗΠΑ και έφτασαν ώς την άλλη άκρη του Ατλαντικού προσπάθησε να εξουδετερώσει στο σύνολό του ο αμερικανικός Τύπος, ακόμη και η ίδια η οικογένεια των Κένεντι. «Καμία εύλογη αμφιβολία δεν μπορεί να υπάρχει ότι η δολοφονία του προέδρου Κένεντι ήταν ατομική υπόθεση του Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ» έγραφε η «Νew Υork Ηerald Τribune» στο φύλλο τής 28ης Σεπτεμβρίου. 

Την ίδια ημέρα ο αδελφός του, υπουργός Δικαιοσύνης Ρόμπερτ Κένεντι, δήλωνε: «Έχω πεισθεί ότι o Οσβαλντ υπήρξε ο μόνος υπεύθυνος της δολοφονίας και ότι δεν δέχτηκε βοήθεια ή συμπαράσταση από κανέναν», ενώ η εφημερίδα «Νew Υork Τimes» υποστήριζε πως «τόσο τα γεγονότα όσο και οι αποδείξεις της έκθεσης Ουόρεν καταρρίπτουν όλες τις θεωρίες για συνωμοσία οργανωμένη είτε στην Αμερική είτε στο Eξωτερικό».

Στον αντίποδα ακριβώς, ο ευρωπαϊκός Τύπος χαρακτήριζε «ειλικρινή, αλλά ανεπαρκή την έκθεση Ουόρεν» (εφημερίδα του Μονάχου), ο «Guardian» του Λονδίνου αναγνώριζε το κενό που άφηνε η δολοφονία του κύριου μάρτυρα και βασικού ενόχου Οσβαλντ μόλις δύο ημέρες μετά τη δολοφονία Κένεντι, από τον μαφιόζο και ιδιοκτήτη νυκτερινών κέντρων στο Ντάλας Τζακ Ρούμπι, ενώ ο ιταλικός Τύπος σχεδόν στο σύνολό του στήριζε τη θεωρία ότι οικονομικά συμφέροντα στον τομέα των πετρελαίων και της πολεμικής βιομηχανίας του Ντάλας, που εκπροσωπούσε η υποψηφιότητα του Γκολντγουότερ, όπλισαν τα χέρια των δολοφόνων του αμερικανού προέδρου. Τις ίδιες θεωρίες πάνω κάτω υποστήριζαν ο γαλλικός και σοβιετικός Τύπος.

Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι τόσο η άνοδος στην προεδρία των ΗΠΑ όσο και η δολοφονία του Κένεντι ήσαν γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη σκληρότερη φάση του Ψυχρού Πολέμου. Είχε προηγηθεί η πυραυλική κρίση ΗΠΑ- ΕΣΣΔ και η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων που οδήγησε κυριολεκτικά την ανθρωπότητα στο χείλος του πυρηνικού ολέθρου, και η καχυποψία που βασίλευε ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, όπως και η δράση των μυστικών υπηρεσιών των δύο αντιπάλων, ήταν χαρακτηριστικό μιας περιόδου που παρόμοιά της δεν έζησε ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα.

Την υπόθεση πάντως συσκότιζε ακόμη περισσότερο η ίδια η περίπτωση του Όσβαλντ που, γεννημένος το 1939 στη Νέα Ορλεάνη, εξεδήλωσε από νωρίς περίεργα συμπτώματα, ακολουθώντας τη μητέρα του σε διάφορες Πολιτείες μέχρις ότου εγκατασταθεί στη Νέα Υόρκη. Μαθητής με περίεργη και εσωστρεφή συμπεριφορά, απροσάρμοστος σύμφωνα με καθηγητές του, εξελίχθηκε σε άνδρα με αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Η δολοφονία του Όσβαλντ από τον Ρούμπι, για τον οποίο επίσης λεγόταν ότι διατηρούσε δεσμούς με τη CΙΑ, ήταν, σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, μέρος απλώς του τελικού σχεδίου. Ας σημειωθεί ότι ο Ρούμπι πέθανε στη φυλακή τρία χρόνια αργότερα από καρκίνο του πνεύμονα. Είχε προηγηθεί ο μυστηριώδης θάνατος τεσσάρων από τους πέντε μάρτυρες (ο πέμπτος εξαφανίστηκε), που θα κατέθεταν στη δίκη υπέρ του Ρούμπι στην υπόθεση δολοφονίας του Οσβαλντ.

Ένα ακόμη στοιχείο που αναζητεί ερμηνεία είναι η δημοσίευση επί πληρωμή σε πένθιμο πλαίσιο στην εφημερίδα «Μorning Νews» του Ντάλας, την ίδια ημέρα άφιξης εκεί του Κένεντι, της φράσης «Καλώς ήλθατε στο Ντάλας, κύριε Κένεντι».

Αξίζει να σημειωθεί πως δεν υπάρχει άλλος αμερικανός πρόεδρος, για τον οποίον να έχουν γραφτεί 40.000 βιβλία. Ωστόσο, η πλευρά της οικογένειας Κένεντι κρατά τις κασέτες στη Βιβλιοθήκη Κένεντι, όπου θα παραμείνουν σφραγισμένες ως το 2067. Το αν ώς τότε θα λυθεί το μυστήριο της δολοφονίας του προέδρου, παραμένει στο επίπεδο των υποθέσεων.

Πηγή : tameteora.gr

SUPPORT THIS BLOG