Οι αρρώστιες...του έρωτα

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι ασθένειες που προκαλούνται από ιούς, μικρόβια, παράσιτα ή μύκητες και μεταδίδονται από άτομο σε άτομο με τη σεξουαλική επαφή. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσουν είναι πολλά: από πόνο στα γεννητικά όργανα, δυσοσμία ή ερεθισμό, μέχρι προβλήματα στη συνουσία και υπογονιμότητα.

Μιλάμε στην ουσία για μερικές από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες, οι οποίες μπορούν να πλήξουν ανθρώπους από όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τάξης, από κάθε εθνική και φυλετική ομάδα. Κατά προσέγγιση, δε, τα 2/3 όλων των νέων περιπτώσεων σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων εμφανίζονται σε νεαρά άτομα ηλικίας κάτω των 25 ετών, με τον αριθμό να αυξάνεται κάθε χρόνο.

Ο λόγος είναι ότι πολλοί από εκείνους που έχουν προσβληθεί δεν παρουσιάζουν καν συγκεκριμένα συμπτώματα, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν τις σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις και, συνεπώς, να μεταδίδουν τον ιό χωρίς να το γνωρίζουν.

Τα πιο κοινά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι το AIDS, οι ηπατίτιδες Β και C, τα κονδυλώματα, τα χλαμύδια, η σύφιλη, ο έρπης των γεννητικών οργάνων, οι τριχομονάδες, η γονόρροια και οι μύκητες των γεννητικών οργάνων.

Η κοινή τους συνισταμένη; Το γεγονός πως είναι στο χέρι μας να προφυλαχτούμε από αυτά, έχοντας πάντα στο μυαλό μας πως η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη από τη θεραπεία. Γι’ αυτό, λοιπόν, υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να διασφαλίσουμε τη σεξουαλική μας υγεία.

Οι κανόνες αυτοί αφορούν κατ’ αρχάς τη χρήση προφυλακτικού σε όλες ανεξαιρέτως τις σεξουαλικές μας επαφές, είτε αυτές είναι κολπικές, στοματικές ή πρωκτικές. Ιδιαίτερη προσοχή, μάλιστα, πρέπει να δείχνουμε στις τελευταίες, που θεωρούνται και οι πιο επικίνδυνες, καθώς μέσω των διάφορων μικροτραυματισμών που μπορεί να προκύψουν στην περιοχή του ορθού, η μετάδοση του ιού γίνεται ακόμη πιο εύκολη.

Αν χρησιμοποιούμε κάποιο λιπαντικό, ας φροντίσουμε αυτό να έχει ως βάση το νερό, να είναι δηλαδή υδατοδιαλυτό. Επίσης, πρέπει να αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε με άλλους αντικείμενα που μπορεί να περιέχουν υπολείμματα από αίμα (π.χ. οδοντόβουρτσες ή ξυραφάκια).

Πιο αναλυτικά, όσον αφορά τη χρήση του προφυλακτικού, αξίζει να αναφέρουμε μερικές επιπρόσθετες πληροφορίες. Πρόκειται για μια λεπτή ελαστική θήκη από latex που χρησιμοποιείται για να καλύπτει το πέος κατά τη συνουσία, συγκρατώντας το σπέρμα κι εμποδίζοντάς το να φτάσει στο ωάριο.

Η αποτελεσματικότητά του κρίνεται από τη σωστή του χρήση, πράγμα που σημαίνει ότι ο αγοραστής οφείλει να γνωρίζει τα βασικά χαρακτηριστικά της επιλογής του. Συγκεκριμένα, το προφυλακτικό πρέπει να αγοράζεται από τα φαρμακεία ή τα σούπερ μάρκετ και να αναγράφει επάνω την ημερομηνίας λήξης του.

Φυλάσσεται, δε, πάντα σε μέρος που δεν εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες, γιατί υπάρχει κίνδυνος να σπάσει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Η σωστή του τοποθέτηση έχει εξίσου μεγάλη αξία και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο να βγει κατά τη συνουσία.

Γι’ αυτό και το προφυλακτικό φοριέται μόνο όταν το πέος είναι σε στύση, ώστε να εφαρμόσει καλά μέχρι τη βάση του. Με την ολοκλήρωση της εκσπερμάτισης, καλό είναι να εξέρχεται αμέσως του κόλπου, γιατί υπάρχει ο φόβος να χυθεί το σπερματικό υγρό. Αυτό, όμως, αν μας γίνει συνείδηση, θα γίνεται σχεδόν αυτόματα. Και παρά το γεγονός ότι είναι τόσο απλό, μας εξασφαλίζει κάτι τεράστιας σημασίας: την υγεία μας.

Αργύρης Θεοδωρόπουλος, Ψυχολόγος σεξουαλικής υγείας

Πηγή :  http://www.myself.gr/