Ρομποτικά μυρμήγκια μιμούνται αποικία εντόμων
Επιστήμονες δημιούργησαν ρομποτικά μυρμήγκια που συμπεριφέρονται όπως μια κοινωνία πραγματικών μυρμηγκιών. Τα ρομπότ εξωτερικά δεν μοιάζ...
https://to-synoro.blogspot.com/2013/04/blog-post_7009.html
Επιστήμονες δημιούργησαν ρομποτικά μυρμήγκια που συμπεριφέρονται όπως μια κοινωνία πραγματικών μυρμηγκιών. Τα ρομπότ εξωτερικά δεν μοιάζουν με μυρμήγκια, καθώς έχουν σχήμα μικρών κύβων πάνω σε ροδάκια, όμως η συμπεριφορά τους θυμίζει τα αληθινά μυρμήγκια.
Τα ρομπότ-μυρμήγκια, για παράδειγμα, προγραμματίζονται απλώς να προχωρούν προς τα εμπρός αποφεύγοντας τυχόν εμπόδια και, στη συνέχεια, η ρομποτική «αποικία» καταφέρνει συνεργαζόμενη να βρει τον ταχύτερο δρόμο μέσα από ένα λαβύρινθο, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτα σημάδια συλλογικής νοημοσύνης. Το μυστικό, κατά τους επιστήμονες, είναι ότι, όπως συμβαίνει και με τα πραγματικά μυρμήγκια, οι ρομποτικές απομιμήσεις τους ανταλλάσσουν πληροφορίες για το πώς πρέπει να κινηθούν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σιμόν Γκαρνιέ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Νιου Τζέρσι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό υπολογιστικής βιολογίας «PLoS Computational Biology«, σύμφωνα με το BBC και το «Science«, τοποθέτησαν δύο κεραίες στην κορυφή κάθε ρομποτικού μυρμηγκιού, οι οποίες αποτελούσαν και αισθητήρες φωτός.
Όταν περισσότερο φως έπεφτε στην αριστερή κεραία, τότε το ρομπότ έστριβε προς τα αριστερά και όταν πιο πολύ φως έπεφτε στη δεξιά κεραία, έστριβε δεξιά. Ένας προβολέας, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με μια κάμερα, που κατέγραφε τις κινήσεις των ρομπότ, έστελνε σε τακτικά χρονικά διαστήματα φως κατά μήκος της διαδρομής.
Όπως τα μυρμήγκια επικοινωνούν μέσω βιοχημικών σημάτων από φερομόνες, τα ρομπότ συνεργάζονται μέσω σημάτων φωτός που ανταλλάσσουν από τις κεραίες τους και έτσι μεταδίδουν το ένα στο άλλο πληροφορίες για την καλύτερη διαδρομή. «Κάθε ξεχωριστό ρομπότ είναι αρκετά χαζό. Έχει πολύ περιορισμένη μνήμη και μικρή επεξεργαστική ισχύ. Μόνο του, το κάθε ρομπότ απλώς θα τριγυρνούσε άσκοπα και θα χανόταν. Όμως όλα μαζί μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν. Είναι ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός με τα μυρμήγκια», δήλωσε ο Γκαρνιέ.
Αυτός ο μηχανισμός «θετικής ανάδρασης» επιτρέπει τόσο στα μυρμήγκια, όσο και στα ρομπότ, να προσανατολίζονται στον χώρο και να βρίσκουν τον ταχύτερο δρόμο για ένα προορισμό. Υπάρχουν περίπου 20.000 είδη μυρμηγκιών στον κόσμο και οι αποικίες, που είναι συχνά τεραστίων διαστάσεων, εμφανίζουν σαφή χαρακτηριστικά «κοινωνικής» διαστρωμάτωσης και εξειδίκευσης ρόλων. Καθόλου τυχαία, οι κοινωνίες τους θεωρούνται «υπερ-οργανισμοί», καθώς τα μέλη τους συνεργάζονται αρμονικά σαν ένα σώμα.
Οι μηχανικοί έχουν ήδη αναπτύξει ειδικούς αλγόριθμους με βάση τη συλλογική συμπεριφορά των μυρμηγκιών, προκειμένου να αριστοποιήσουν την κατασκευή των τηλεπικοινωνιακών, μεταφορικών και άλλων δικτύων.
Τα ρομπότ-μυρμήγκια, για παράδειγμα, προγραμματίζονται απλώς να προχωρούν προς τα εμπρός αποφεύγοντας τυχόν εμπόδια και, στη συνέχεια, η ρομποτική «αποικία» καταφέρνει συνεργαζόμενη να βρει τον ταχύτερο δρόμο μέσα από ένα λαβύρινθο, επιδεικνύοντας αξιοσημείωτα σημάδια συλλογικής νοημοσύνης. Το μυστικό, κατά τους επιστήμονες, είναι ότι, όπως συμβαίνει και με τα πραγματικά μυρμήγκια, οι ρομποτικές απομιμήσεις τους ανταλλάσσουν πληροφορίες για το πώς πρέπει να κινηθούν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σιμόν Γκαρνιέ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας του Νιου Τζέρσι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό υπολογιστικής βιολογίας «PLoS Computational Biology«, σύμφωνα με το BBC και το «Science«, τοποθέτησαν δύο κεραίες στην κορυφή κάθε ρομποτικού μυρμηγκιού, οι οποίες αποτελούσαν και αισθητήρες φωτός.
Όταν περισσότερο φως έπεφτε στην αριστερή κεραία, τότε το ρομπότ έστριβε προς τα αριστερά και όταν πιο πολύ φως έπεφτε στη δεξιά κεραία, έστριβε δεξιά. Ένας προβολέας, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με μια κάμερα, που κατέγραφε τις κινήσεις των ρομπότ, έστελνε σε τακτικά χρονικά διαστήματα φως κατά μήκος της διαδρομής.
Όπως τα μυρμήγκια επικοινωνούν μέσω βιοχημικών σημάτων από φερομόνες, τα ρομπότ συνεργάζονται μέσω σημάτων φωτός που ανταλλάσσουν από τις κεραίες τους και έτσι μεταδίδουν το ένα στο άλλο πληροφορίες για την καλύτερη διαδρομή. «Κάθε ξεχωριστό ρομπότ είναι αρκετά χαζό. Έχει πολύ περιορισμένη μνήμη και μικρή επεξεργαστική ισχύ. Μόνο του, το κάθε ρομπότ απλώς θα τριγυρνούσε άσκοπα και θα χανόταν. Όμως όλα μαζί μπορούν να επικοινωνήσουν και να συνεργαστούν. Είναι ο ίδιος ακριβώς μηχανισμός με τα μυρμήγκια», δήλωσε ο Γκαρνιέ.
Αυτός ο μηχανισμός «θετικής ανάδρασης» επιτρέπει τόσο στα μυρμήγκια, όσο και στα ρομπότ, να προσανατολίζονται στον χώρο και να βρίσκουν τον ταχύτερο δρόμο για ένα προορισμό. Υπάρχουν περίπου 20.000 είδη μυρμηγκιών στον κόσμο και οι αποικίες, που είναι συχνά τεραστίων διαστάσεων, εμφανίζουν σαφή χαρακτηριστικά «κοινωνικής» διαστρωμάτωσης και εξειδίκευσης ρόλων. Καθόλου τυχαία, οι κοινωνίες τους θεωρούνται «υπερ-οργανισμοί», καθώς τα μέλη τους συνεργάζονται αρμονικά σαν ένα σώμα.
Οι μηχανικοί έχουν ήδη αναπτύξει ειδικούς αλγόριθμους με βάση τη συλλογική συμπεριφορά των μυρμηγκιών, προκειμένου να αριστοποιήσουν την κατασκευή των τηλεπικοινωνιακών, μεταφορικών και άλλων δικτύων.
Πηγή : www.trelokouneli.gr/
