Το «ζεϊμπέκικο της ...δυστοκίας»

Το Κράτος έχει συνέχεια.
Έχει και συνέπεια;

  Το αμφιθέατρο γέμισε στη Τεχνούπολη. Την παράσταση κέρδισε ο Γιώργος Καμίνης, ο Δήμαρχος. Τα σκηνικά  τα έστησαν οι συνιστώσες, άπειρες συνιστώσες της Κεντροαριστεράς, που αυγατίζουν κιόλας κάθε ημέρα που περνά. Πρωταγωνιστές οι μοναχικοί καβαλάρηδες που ορκίζονται να αποκαταστήσουν την χαμένη τιμή του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού η οποία και εκπνέει πάνω στα ερείπια της βαλκανικής έκδοσης του Αντρεϊσμού. Κάποιοι στην Κουμουνδούρου που κέρδισαν και το 78% της εξουσίας της παράταξης προσπαθούν να νεκραναστήσουν το κατάκοπο κορμί του (του Αντρεϊσμού βεβαίως) με την αριστερή κραυγή «Τέλος στη Βαβυλωνία – ζήτω στον εισοδισμό», όπου εισοδισμός συνιστά το νέο δόγμα, πάντες οι πιστοί προσέλθετε για να αναρριχηθούμε στην εξουσία. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης «μόνος ψάχνει» και ο Σρατούλης του συμπαραστέκεται. Το 25% της θεσμοποιημένης αριστερής φράξιας της Κουμουνδούρου, θυμίζει τόσο πολύ την …. « Σοσιαλιστική Πορεία» επί Ανδρέα και τους ιδρωμένους Μαο- Τροσκιστές, που τότε με μία μονοκονδυλιά διέγραψε ο Ανδρέας (ο Χριστοδουλίδης, μακαρίτης πια) από το τόξο του ανατέλλοντος ηλίου του ΠΑΣΟΚ. Ήταν η δεκαετία του ’70.

  Το σήριαλ «Το Αριστερό Ρεύμα είναι εδώ ενωμένο δυνατό» θα διατηρήσει το ενδιαφέρον μας έως και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι άραγε η άνοιξη του 2013 το «Έαρ» της ανδρεϊκού τύπου αριστεράς, με τις νέες ελίτ να σαρώνουν στο διάβα τους τα πτώματα της συστημικής σοσιαλδημοκρατίας με τον Αλέξη ως κεντρικό ήρωα της δραματικής σειράς «Ευρώ και δολάριο το ίδιο το τροπάριο» ή απλώς λόγω υπερβολικής ταχύτητας θα καταλήξουμε στο μελόδραμα «Mea Culpa» με τον Τσακαλώτο, τον Σταθάκη και τον Δραγασάκη (αστέρι ο άνθρωπος), να εξηγούν στο άφωνο κοινό τους, πώς «Το κράτος έχει συνέχεια, οι δεσμεύσεις της χώρας είναι σεβαστές, η έξοδος από το Ευρώ θα είναι καταστροφή, η Μέρκελ θα ηγηθεί της νέας προσπάθειας για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η Κριστίν Λαγκάρντ στο βάθος – βάθος είναι μία μεθοδική φιλέλλην, οι  αποκρατικοποιήσεις είναι απαραίτητες ώστε να διασφαλιστεί ρευστότητα και θέσεις εργασίας κλπ.κλπ.».

  Στο κάτω Κολωνάκι, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, το πάρτι είχε ανάψει για τα καλά. Του Αγίου Ανδρέα ήταν, μεγάλη η χάρη του και το Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας ακουγόταν με ένταση από τα μεγάφωνα. Η Άννα Διαμαντοπούλου επιτέλους χαμογελούσε. Μετά από μακρά σιωπή και ένα κύκλο ταξιδιών, άρχισε με δειλά βήματα στην αρχή και αργότερα με ζέση και πάθος την κλασσική γυροβολιά. Ο Φώτης  δεν δείλιασε . Τίμησε το «Αντιλαλούν οι Φυλακές». Ο Νίκος  Μπίστης, ο Σάκης ο Οικονόμου του ΠΑΣΟΚ, το Μπακογιανέϊκο της νεότερης φουρνιάς, ο Σταϊκούρας, το MEGA σε παράταξη μάχης και μάλιστα λικνιζόμενο, ο Σπύρος ο Λυκούδης της ΔΗΜΑΡ, όλοι μαζί σαν φρέσκο ολάνθιστο μπουκέτο στη βαρυχειμωνιά, μαζεύτηκαν να τιμήσουν τον εορτάζοντα. Σε περιόδους ανησυχιών και ζυμώσεων η εμφάνιση σε ένα πάρτι προσλαμβάνει διαστάσεις πολιτικού γεγονότος. Ιδιαίτερα όταν η κοινωνία βρίσκεται σε φάση διαμόρφωσης των νέων ελίτ. Δρυός πεσούσης πάς ανήρ (;) διαπραγματεύεται, με ό,τι μπορεί, για ό,τι μπορεί, όπως μπορεί,

  Δύο εικοσιτετράωρα αργότερα, ο ξεχασμένος Ανδρέα Λοβέρδος, σε κρίση πανικού λόγω μοναξιάς αποφάσισε να προσχωρήσει στο απονενοημένο. Πρόβαλε μετά βαΐων της ΕΡΤ, του διαδικτύου κλπ την περίφημη «πολιτική κίνηση» σοσιαλδημοκρατικής (και αυτή) χροιάς. Η μάζωξη στην Τεχνούπολη, η συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, το 5% του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις, το σεξπηρικό δράμα « Η Λίστα Λαγκάρντ και η ομάδα των ανοήτων» , κυρίως δε η δυναμική του  …ανασχηματισμού  της κεντροδεξιάς και της προόδου που προωθεί ο Αντώνης Σαμαράς, όλα τα παραπάνω άσκησαν εξαιρετική πίεση στον πρώην Υπουργό. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τον διέγραψε. Πρόκειται για μία ενέργεια γεμάτη από χιούμορ. Τελικά στην Ιπποκράτους αποφάσισαν να ξεκαρδιστούν στα γέλια. Μόνος του ο πρόεδρος, ανάμεσα σε άδειες καρέκλες, κενές πολυθρόνες και πεσμένους σοβάδες ,προχώρησε σε μία τελευταία δραματική πράξη. Διέγραψε τον επίσης εορτάζοντα Ανδρέα (τον δικό του όχι τους άλλους) πριν υπογράψει ιδιοχείρως το πρακτικό λήξης του. Περίεργα πράγματα τοώντι.

  Ο «κύκλος των χαμένων τραπεζιτών» αποφάσισε να δράσει. Τα μάτια άστραψαν και οι γροθιές σφίχτηκαν. «Δεν θα αφήσουμε τις τράπεζες μας στο έλεος του Κράτους» βροντοφώναξαν. Μετά το ξανασκέφτηκαν. Κάλλιο κρατικοποιημένοι παρά φυλακισμένοι θα σκέφτηκαν. Ο «κολοσσός του Αμαρουσίου» όχι βεβαίως ο Κατσίμπαλης, αλλά το νεόπλουτο φρούτο εποχής των τελευταίων δεκαετιών, είχε ήδη περάσει το κατώφλι του κρατητηρίου σε ηλικία μόλις ..79 ετών. Οι πολυέλαιοι σείστηκαν. Τα τζάμια έτριξαν. Ο Βωβός στη φυλακή. Η πτώση των ελίτ των περασμένων δεκαετιών που άρχισε με τους Ψωμιάδηδες για να συνεχίσουν με τους Λαυρεντιάδηδες και Κυριακίδηδες, τους Τσοχατζόπουλους και τους Γιανίκους, συνεχίζεται με τους Βωβούς.  

Ο «κύκλος των χαμένων Τραπεζιτών» σιώπησε τελικά αναμένοντας την Κάθοδο των Επιτρόπων εκεί γύρω στις 15 του Γενάρη. Τα πράγματα αλλάζουν όχι γιατί κάποιοι θέλησαν να τα αλλάξουν αλλά γιατί η Οικονομία διαθέτει τους δικούς της νόμους. Η αλλαγή σκυτάλης είναι απαραίτητη. Οι 27 πρέσβεις των χωρών μελών της ΕΕ αποφάσισαν να «δεξιωθούν» τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στην Μεγάλη Βρετανία, το άνδρο του Τσώρτσιλ. Η «Ιστορία» εκδικείται. Ήταν ένα «Brunch» γνωριμίας, είπαν οι πρέσβεις. Στην Ουάσιγκτον, εκεί στον γνωστό όροφο του Υπουργείου Εξωτερικών όπου κατοικοεδρεύει το γραφείο ελληνικών υποθέσεων (μη φανταστείτε τίποτε το σημαντικό, ένα μικροσκοπικό γραφείο είναι) άρχισαν να προφέρουν το όνομα .. «Τσίπρας». Το ίδιο και στην Καγκελαρία. Στο Παρίσι το έχουν προφέρει ήδη. Θυμίζει τόσο πολύ τις διεργασίες, εκείνο το 1980, αρχές του 1981 όταν οι πάντες γνώριζαν πώς ο περίφημος maverick,  ο Ανδρέας θα ερχόταν στην εξουσία. Το Κράτος έχει συνέχεια. Όσο για την συνέπεια, αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.        

του Νίκου Γεωργιάδη

Πηγή : http://www.styx.gr