Σύντομη εξόρμηση στη Σέριφο
Στο νησί των μεταλλωρύχων Ένα βράχος 75 τετραγωνικών χιλιομέτρων, στη μέση του Αιγαίου, φορτισμένος από την ενέργεια των μεταλλοφ...
https://to-synoro.blogspot.com/2012/08/blog-post_34.html
Ένα βράχος 75 τετραγωνικών χιλιομέτρων, στη μέση του Αιγαίου, φορτισμένος από την ενέργεια των μεταλλοφόρων πετρωμάτων, σας περιμένει για ένα σαββατοκύριακο με περιπάτους στην πανέμορφη χώρα του και κολύμπι στις υπέροχες αμμουδερές παραλίες. Κι όλα αυτά σε ένα καθαρά κυκλαδίτικο περιβάλλον, με ελάχιστο πράσινο, δυνατούς αέρηδες και την παρουσία της μεταλλευτικής ιστορίας του νησιού, σε κάθε σας βήμα.
Η Σέριφος είναι από τα σχετικά μικρότερα νησιά των Κυκλάδων και γι αυτό, αν έχετε διάθεση να την εξερευνήσετε, ένα διήμερο θα είναι αρκετό. Εκτός, αν στη διάρκεια των καλοκαιρινών σας διακοπών, βαλθείτε να γνωρίσετε ακόμη και τις πιο απόμερες παραλίες του.
Περιήγηση στο νησί της Σερίφου
Η Χώρα της Σερίφου είναι ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος οικισμός του νησιού. Από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, που θα μπείτε στο λιμάνι με το πλοίο της γραμμής, θα νιώσετε την ανάγκη να ανεβείτε ψηλά στο βράχο που είναι χτισμένη, για να περπατήσετε στα στενοσόκακά της και να απολαύσετε τη μαγευτική θέα προς το λιμάνι και τις παραλίες στα ανατολικά της. Η Χώρα είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια ενετικού κάστρου, μέσα στο οποίο δεσπόζει το νεοκλασικό κτίριο του Δημαρχείου (1907) και η κεντρική μαρμαροστρωμένη πλατεία.
Σε χαμηλότερο σημείο, στην Πάνω Χώρα, βρίσκεται η πλατεία των Μύλων, που προσφέρει στους επισκέπτες ευκαιρίες για διασκέδαση και αγορές παραδοσιακών ειδών και ειδών λαϊκής τέχνης, στα αρκετά μπαράκια και μαγαζάκια που βρίσκονται περιμετρικά. Στην ίδια περιοχή θα διακρίνετε τα λείψανα παλιών ανεμόμυλων, που φανερώνουν ότι ο οικισμός βίωνε έντονη οικονομική δραστηριότητα από τα πολύ παλιά χρόνια. Από τα λίγα αξιοθέατα της Πάνω Χώρας είναι, επίσης, το μικρό αλλά ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο και ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγίου Αθανασίου, με ένα όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 18ου αιώνα.
Στο ψηλότερο άκρο της Χώρας, ξεχωρίζει το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου, κρεμασμένο κυριολεκτικά στην άκρη απόκρημνου βράχου. Θα φτάσετε ως εκεί για να τραβήξετε μοναδικές φωτογραφίες, αφού πρώτα περιπλανηθείτε μέσα στα στενά δρομάκια και θαυμάσετε την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική σε όλο της το μεγαλείο. Όλο και περισσότεροι, άλλωστε, είναι οι ταξιδιώτες, Έλληνες και ξένοι, που έχουν αγοράσει παλιά σπίτια και τα έχουν αποκαταστήσει, με σεβασμό στην παράδοση, βοηθώντας έτσι να διατηρηθεί το χρώμα του παλιού οικισμού.
Στην Κάτω Χώρα, δίπλα από τον παλιό δρόμο, θα βρείτε κρυμμένο το θεατράκι του Συνδέσμου Σεριφίων, από το οποίο η θέα είναι εξίσου μαγευτική.
Το θέατρο βρίσκεται στην πίσω πλευρά ενός από τα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής παλιά σπίτια της Χώρας, που από το 1976 στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο του νησιού. Στους χώρους του θα δείτε καθημερινά αντικείμενα και αντικείμενα τέχνης, υφαντά, κεραμικά, πορσελάνες, τοπικές φορεσιές και άλλα αντικείμενα από τις αγροτικές, οικιακές και άλλες εργασίες που γίνονταν στο νησί.
Οι υπεύθυνοι του μουσείου φύλαξαν μια ξεχωριστή αίθουσα για τα πετρώματα και τα εργαλεία που συνδέονται με την μεταλλευτική παράδοση της Σερίφου, που χρονολογείται από τα πολύ αρχαία χρόνια, μια παράδοση που σταμάτησε το 1963. Τα λατομεία, μάλιστα, υπήρξαν η αφορμή για την πρώτη αιματηρή εργατική εξέγερση στην Ελλάδα, το 1916. Οι κάτοικοι της Σερίφου ελπίζουν ότι σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες για το Μουσείο Μεταλλευμάτων, που είναι σχεδιασμένο να γίνει στο Μέγα Λιβάδι, περιοχή που στις αρχές του 20ού αιώνα γνώρισε έντονη εμπορική δραστηριότητα εξαιτίας των λατομείων.
Ολοκληρώνοντας την περιήγησή σας στη Χώρα έχετε δύο επιλογές: είτε να συνεχίσετε βορειότερα προς τους παλιούς οικισμούς της Παναγιάς, του Πύργου και του Κεντάρχου, είτε να κατηφορίσετε τον οφιοειδή δρόμο που καταλήγει στο Λιβάδι.
Στην πρώτη περίπτωση θα συναντήσετε πρώτα την Παναγιά, έναν οικισμό που δημιουργήθηκε τον 19ο αιώνα με κέντρο μια βυζαντινή εκκλησία του 11ου αιώνα. Το χωριό είναι μικρό αλλά θα μπορούσε να σας κρατήσει για μια βόλτα στα σοκάκια του κι έναν καφέ στη σκιά της πλατείας του, πλάι στην εκκλησία. Το Δεκαπενταύγουστο στο χωριό γίνεται ένα πολύ καλό πανηγύρι.
Πολύ κοντά στην Παναγιά, είναι χτισμένος ο Πύργος, ένα χωριό που έπαψε να είναι “ζωντανό” πριν από λίγα, μόλις, χρόνια, εξαιτίας της έλλειψης υποδομών. Παρόλα αυτά, κάθε χρόνο ξαναζωντανεύει, στο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου ή και σε άλλες μικρές γιορτές.
Στο γύρισμα της ίδιας διαδρομής, προς τα ανατολικά, ο δρόμος περνά από το Μοναστήρι των Ταξιαρχών, από τα δημοφιλέστερα του Αιγαίου. Χτίστηκε το 1572 με κατασκευή που θυμίζει φρούριο, καθώς διαθέτει ψηλό περίβολο και πολεμίστρες, μικρά ανοίγματα αντί παράθυρα και μια και μοναδική είσοδο. Όλα αυτά για να φυλαχθεί με τον καλύτερο τρόπο η εικόνα των Ταξιαρχών που είχε έρθει στο νησί από την Κύπρο. Ο ναός του είναι τρίκογχος, μονόχωρος με τρούλο. Στο εσωτερικό του ξεχωρίζουν το θαυμάσιο τέμπλο και οι παλιές τοιχογραφίες, καθώς και μια μαρμάρινη πλάκα με το δικέφαλο αετό από το 1659, που βρίσκεται στο κέντρο του δαπέδου.
Μετά το μοναστήρι, ο δρόμος σας οδηγεί στο χωριό Γαλανή, που πήρε το όνομα της από τα ορυχεία γαληνήτη που υπήρχαν από την αρχαιότητα στη γειτονική τοποθεσία Μούτουλα. Πρόκειται για έναν όμορφο μικρό οικισμό με επίσης πολύ καλή θέα προς το βόρειο Αιγαίο.
Πριν φτάσετε στον Κένταρχο, αξίζει τον κόπο να κατηφορίσετε προς τον Πλατύ Γιαλό, έναν μικρό οικισμό, που προσφέρει στους τουρίστες τρεις όμορφες παραλίες και τα λείψανα πρωτοελλαδικού οικισμού.
Το τελευταίο χωριό που θα συναντήσετε, καθώς ο δρόμος επιστρέφει στο λιμάνι, είναι ο Κένταρχος (ή Καλίτσος). Τυπικός κυκλαδίτικος οικισμός, προσανατολισμένος στη θάλασσα και ένα κεντρικό καλντερίμι από πετρόχτιστα σκαλοπάτια, που καταλήγει μέσα από ένα ρέμα στην ομώνυμη αμμουδιά. Μέχρι πρόσφατα, η πρόσβαση στο χωριό δεν ήταν εύκολη. Μετά τη διάνοιξη του βόρειου τμήματος του δρόμου, τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα για ντόπιους και επισκέπτες.
Η παραλιακή διαδρομή επιστρέφει στο Λιβάδι, περνώντας πολύ κοντά από τον ειδυλλιακό ορμίσκο του Άη Γιάννη. Στο Λιβάδι θα βρείτε μαγαζιά για φαγητό, μπαράκια, τράπεζα, πρατήριο βενζίνης και ό,τι άλλο χρειαστείτε για να συνεχίσετε τη βόλτα στο νησί. Δίπλα στο Λιβάδι, είναι χτισμένος ο οικισμός Λιβαδάκια, το πλέον αναπτυγμένο τουριστικά κομμάτι του νησιού, με αρκετά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια και άμεση πρόσβαση στην ομώνυμη παραλία και το μοναδικό camping του νησιού.
Πρόσφατα αναπτυγμένος με προσανατολισμό στον τουρισμό είναι και ο οικισμός Ράμος.
Η περιοχή του νησιού με το μεγαλύτερο ιστορικό ενδιαφέρον είναι, αναμφίβολα, η νοτιοδυτική, εκεί που βρίσκονται οι οικισμοί Κουταλάς, Μεγάλο ή Μία Χωριό και Μεγάλο Λιβάδι. Στον Κουταλά θα δείτε την μεγάλη σκάλα φόρτωσης των μεταλλείων που στέκει ακόμη στο σημείο που αρχικά κατασκευάστηκε για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της μεταφόρτωσης των μεταλλευμάτων, αλλά και πολλά μικρά σπιτάκι, που κάποτε πρόσφεραν φτωχική στέγη στους μεταλλωρύχους. Κάποια από αυτά έχουν αποκατασταθεί και αποτελούν παραθεριστικές κατοικίες. Στη γύρω περιοχή, μπορείτε να επισκεφτείτε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα του νησιού, όπως της Γριάς το Κάστρο, τον Θρόνο του Κύκλωπα ή Ψαρόπυργο και τον Άσπρο Πύργο.
Λίγο ανατολικότερα, καθώς ο δρόμος συνεχίζει παραλιακά, το Μεγάλο ή Μία Χωριό είναι ένας οικισμός ερειπωμένος, στο μεγαλύτερο μέρος του. Εδώ υπάρχει εγκαταλειμμένο, το παλιό μικρό νοσοκομείο, που λειτουργούσε στα τελευταία χρόνια της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο νησί.
Στο Μεγάλο Λιβάδι, βρίσκεται και η τελευταία προφυλαγμένη παραλία του νησιού προς τα δυτικά. Στα χρόνια της λειτουργίας των μεταλλείων, εδώ υπήρχε μια μικρή “ζωντανή” πολιτεία. Σήμερα, έχουν απομείνει ως θλιβερά μνημεία του ενδόξου παρελθόντος, το Διοικητήριο, το μνημείο των ηρώων από την εξέγερση του 1916, ένα ιδιωτικό εκθετήριο πετρωμάτων, λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια και δυο ταβέρνες.
Στο διοικητήριο οι κάτοικοι της Σερίφου ελπίζουν ότι σύντομα θα στεγάσουν ένα ολοκληρωμένο μεταλλευτικό μουσείο. Στην απέναντι ακτή ξεχωρίζει σκουριασμένη μια ακόμη σκάλα φόρτωσης μεταλλευμάτων, μαζί με κάποια κτίρια, βαγονέτα, ράγες και άλλα μηχανήματα, ενώ αν περπατήσετε λίγο πιο κάτω θα φτάσετε στις πηγές, δύο πετρόχτιστα δωμάτια, μέσα στα οποία έβγαινε κόκκινο νερό με ιαματικές ιδιότητες.
Την περιήγηση μπορείτε να ολοκληρώσετε συνεχίζοντας βορειότερα μέχρι τον Αβεσσαλό, τον τελευταίο ψαρότοπο του νησιού, τόπο παράξενο με έντονα τα σημάδια της πανάρχαιας μεταλλευτικής δραστηριότητας του νησιού, και τη Συκαμιά.
Πηγή : enet.gr
