Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Ε όχι, να μας περνάνε
και  για αμερικανάκια

  Παρά  λίγο, μέσα σ΄όλη αυτή την ανακατωσούρα, να  μας διαφύγει  το σπουδαιότερο.
Ότι δηλαδή υπάρχουν και οι……"καλοί Αμερικάνοι".
  Όλα όμως έρχονται στην ώρα τους
-  Mαθαίνουμε λοιπόν ξαφνικά  ότι  οι 3 καλοσυνάτοι εκτελεστές , που συγκροτούν την τρόικα, είχαν προτείνει, λέει, πριν τις εκλογές - στις μέρες του Παπαδήμου- επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους μας, (ό,τι δηλαδή  ζητάει τώρα η Κυβέρνηση και τα 3 κόμματα που τη στηρίζουν). 


  Αλλά ο Λουκάς εκεί, παραμονές εκλογών, στο ύψος του, στυλώνει τα πόδια,  και  δεν …ακούει κουβέντα.

  Είναι η  νέα …..αποκάλυψη Παπαδημούλη,  που μόλις διάβασε την τελευταία έκθεση των τριών, δίνει στεγνά  τον Παπαδήμο, ως εχθρό της επιμήκυνσης  την οποία  είχαν προσφέρει, τότε οι Αμερικάνοι. Σύριζα λοιπόν και Παδημούλης «καίνε» Παπαδήμο, δεν λένε κουβέντα  πώς και γιατί έφυγαν από την  γραμμή  «καταγγέλλω το μνημόνιο» και  βγάζουν  καλούς τους Αμερικάνους.
- Υπάρχει όμως και άλλη …αποκάλυψη. Την έκανε ο ίδιος  κοινοβουλευτικός κατά τη συζήτηση για τις προγραμματικές της Κυβέρνησης.
  Αφορά το περιουσιολόγιο (την γνήσια αμερικανιά, που  καθιερώνει νέο φόρο για ακίνητη περιουσία καταθέσεις και ό,τι άλλο δώσει ο πολίτης, περιλαμβάνεται στο μνημόνιο αλλά το είχε στο πρόγραμμα του και ο Σύριζα).
  Υπάρχει  περιουσολόγιο από την εποχή του Χαρίλαου Τρικούπη, δηλώνει όμως ξαφνικά, για να τα μπαλώσει λίγο πριν την  ψηφοφορία στη Βουλή, ο Παπαδημούλης. Και προσθέτει: "Έχει  όμως μείνει στα χαρτιά".
  Δεν χάνει  έτσι την ευκαιρία  ο Σαμαράς.  Απαγκιστρώνει την προεκλογική πρόταση του Σύριζα από την αμερικάνικη συνταγή, το παίρνει πάνω του, προχωράει το έργο του Τρικούπη και μας φοράει το καινούργιο χαράτσι για ακίνητα και καταθέσεις.
-  «Αμα τα δηλώσεις θα τα σώσεις» παρακινεί  τον λαό, για να εφαρμοσθεί το περιουσιολόγιο, βάζοντας πλάτη στην πολιτική Σαμαρά, σε πρωτοσέλιδο, στην Κυριακάτικη έκδοση του, ο κύριος Σταύρος.
  Και έρχεται  έτσι ακόμη πιο κοντά   στην μάχη για τον πολιτισμό, που δίνει  αυτή η κυβέρνηση, για το καινούργιο Μέγαρο.
  Από την πρώτη σελίδα του μέχρι την θάλασσα, είναι μια κοντινή διαδρομή,
αφού από την οδό Μιχαλακοπούλου ευθεία  κάτω και αμέσως Δεξιά, ο δρόμος βγάζει στο Φαληρικό Δέλτα.
  Εδώ είναι τώρα όλα τα λεφτά, (κυρίως σε αμερικάνικο νόμισμα) με την δωρεά του ιδρύματος Νιάρχου για τη νέα «Λυρική Σκηνή», την «Εθνική Βιβλιοθήκη» και τα άλλα, που συνθέτουν το πρώτο μεγάλο εργο το οποίο μπαίνει μπροστά στις αρχές του 2013.
  Κατασκευαστικές εταιρίες και εκδότες σφάζονται με το γάντι για το έργο-μαμούθ στο Δέλτα, αν και  το μάνατζμεντ έχει ήδη «κλειδώσει» σε τεχνική εταιρία από την Πύλο (γενέτειρα πολιτικών αρχηγών,  και εφοπλιστών), με εμπειρία μόνο σε ξενοδοχεία.
  Άλλωστε ανακοινώθηκε ήδη από το κυβερνητικό τρίο, η προτεραιότητα των επενδύσεων στην παραλιακή.

-  Μέσα  όμως στο  πολιτικό αυτό σαματά, με την  Λαγκάρντ να μας έχει σούρει τόσα και τόσα, την Μέρκελ να επιμένει γερμανικά, βρίσκεται επιτέλους και ένας….φουκαράς  ονόματι Πήτερ Ντόιλ, που κάνει την υπέρβαση χωρίς καμαριέρα.
  Κάπου είκοσι χρόνια σύμβουλος διεύθυνσης του ΔΝΤ, ξαφνικά, πάει να σκάσει επειδή δεν μπορεί να  ...σταθεί δίπλα στο δράμα μας – αν και αυτός ήταν και είναι που δημιούργησε τις συνταγές θανάτου, τα μνημόνια δηλαδή για τον Ευρωπαϊκό
νότο (Ελλάδα, Ιρλανδία, Ιταλία, Ισπανία κλπ).
  Τα βροντάει λοιπόν ο Ντόιλ, τα χώνει στην  Λαγκάρντ και παραιτείται επειδή κάνουν, λέει, κουμάντο στο ΔΝΤ Ευρωπαίοι  και αυτός σαν Αμερικάνος δεν αντέχει άλλα λάθη που καταστρέφουν χώρες. Το ότι στην καταστροφή  μας, έβαλε κι αυτός  το χέρι  του, είναι μια λεπτομέρεια, που αυτό ακριβώς θέλει η επικοινωνία να χαθεί από τον χάρτη.
  Το….. συγκινητικό γράμμα της παραίτησης του, που ενώ έχει ημερομηνία 18 Ιουνίου, το βγάζει μόλις προχθές το CNN, λίγο πριν σκάσει μύτη  η τρόικα στην Αθήνα, για τα τελικά ψού-ψού, με εκείνο το  Στουρνάρα, είναι το δεύτερο θέμα.
  Πρόκειται για μια καθυστέρηση που κάνει θόρυβο. Χωρίς όμως να ακούγεται ακόμη πολύ καθαρά….., όπως και η  αντιπρόταση  Ντόιλ για την….. σωτηρία  του  ευρωπαϊκού νότου, η οποία όμως ψήνεται.

 -  Στο μεταξύ στην Αθήνα, είναι σε εξέλιξη μια  μετωπική σύγκρουση που περνάει  στα ψιλά αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία .
   Ο τοποτηρητής του ΔΝΤ Μπομπ Τράα, με γραφείο στο κτίριο της Τράπεζας Ελλάδος, παρεμβαίνει εν ψυχρώ, σε αρθρογράφο του ΔΟΛ, επειδή  ο τελευταίος, έκανε, λέει, κριτική στη λάθος πολιτική συνταγή, η οποία οδηγεί σε ακόμη πιο βαθιά  ύφεση την χώρα μας.
  Το δημοσίευμα αποκαλύπτει και την έκθεση  που βγάζει στην φόρα, τους διορισμούς  που έκαναν ζούλα –προεκλογικά- κάποιοι  πρώην υπουργοί,  για να τους ξαναψηφίσουν ψηφοφόροι τους.
  Η παρέμβαση Τράα παίρνει διαστάσεις –αφορά άλλωστε όλο το χώρο της ενημέρωσης- αλλά «πνίγεται» κάπως  από τα ντόπια δημοσιογραφικά συνδικάτα και αρκετά ΜΜΕ.
 Ο  μίστερ ΔΝΤ στην Αθήνα  δείχνει να ξέρει πρόσωπα και πράγματα και μοιάζει να χώνεται βαθιά στην  πολιτική κουζίνα της περιοχής.
  Δείχνει ακόμη, όπως ακούγεται, να θεωρεί ότι από την δημοσίευση της έκθεσης ενοχλήθηκαν ορισμένοι πρώην υπουργοί του Παπανδρέου, μάλλον και δικοί του
 συνεργάτες, (στον Πολιτισμό, την Υγεία,  την Ανάπτυξη), για τους οποίους , -αν και δεν παίζουν πια τον πρώτο ρόλο στο ΠΑΣΟΚ- αυτός  συνεχίζει να λέει  τα καλύτερα λόγια. Το ίδιο και για κάποιον  που μπορεί να μην εξελέγη αλλά κρατάει από το ίδιο τζάκι με τον πρόεδρο  Αντώνη.
  Η εφεδρεία με παίκτες στον « πάγκο» μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη η και κρίσιμη. 
Άλλωστε ο Τράα δεν είναι περαστικός. Τα ενδιαφέροντά του τον κρατάνε  από χρόνια στην Αθήνα, (από τις μέρες του Στ. Μάνου και της προηγούμενης Ελληνίδας εκπροσώπου στο ΔΝΤ  Μ. Ξαφά ).

  Η νέα φοροκαταιγίδα, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, σπρώχνουν στο περιθώριο αρκετές απ αυτές τις λεπτομέρειες, που καθορίζουν όμως το πολιτικό παιχνίδι και τις επικοινωνιακές πρακτικές, με αποκορύφωμα την επίσκεψη Κλίντον.

  Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι, για την ανάμιξη της εταιρίας του, στην προεκλογική εκστρατεία του Σύριζα, (που διαψεύσθηκε μόνο από περιφερειακά στελέχη του  κόμματος ενώ και  - η κ. Γιάννα Αγγελόπουλου επιχείρησε με επιστολή της - μόνο σε μία εφημερίδα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις), ο Κλίντον έρχεται και το ξεκάρφωμα του κινήματος της πλατείας λειτουργεί μια χαρά, αφού μετά τις καθιερωμένες φωτογραφίες στο Μαξίμου (και όχι μόνο) δίνει αυτή τη φορά συγχαρητήρια για την κυβέρνηση συνεργασίας.
 Κάποιοι ίσως επιδιώκουν να ξεχάσουμε ότι εμάς, η απέναντι πλευρά του Ατλαντικού μας τελειώνει οικονομικά, όπως και ότι επί των ημερών Κλίντον, στην προεδρία, έγινε κομμάτια η Γιουγκοσλαβία. 
  Έχει προηγηθεί βέβαια η παράδοση στους Τούρκους του 40 % της Κύπρου, με την επιχείρηση Kissinger and  associates και οι αμαρτίες της χούντας κρατάνε.
  Η υπόθεση όμως ΔΝΤ και ενημέρωση, έχει και μια άλλη διάσταση.
  Με χρεοκοπημένα τα δίκτυα και ουρές ανέργων, (σύντομα από το σταρ-σίστεμ), και με ασφαλιστικά Ταμεία (και στο Τύπο) χωρίς αποθεματικά, η άλωση γίνεται ευκολότερη και αφορά  τώρα και στις συνειδήσεις.
  Η  αναπάντεχη  κόντρα ΔΝΤ-Ψυχάρη, ίσως να «λέει» και κάτι άλλο για  την  επόμενη μέρα, που  φοβούνται και κάποιοι παραδοσιακοί βαρόνοι των ΜΜΕ, οι οποίοι  γι' αυτό ίσως έσπευσαν να «δέσουν» κάποιες προτεραιότητες τους, με την επίσκεψη τους στο γραφείο του Σαμαρά.

 Όσο για τον κομισάριο του ΔΝΤ στην Αθήνα - Ολλανδός  είναι ο άνθρωπος - σχολιάζουν κάποιοι  προσπαθώντας να «μαζέψουν» την υπόθεση της παρέμβασης του, για την οποία δεν αποκλείεται να δούμε σύντομα και κάποιες άλλες λεπτομέρειες. 
  Μερικοί, ξεσπαθώνουν κιόλας, λέγοντας «τι μας φταίνε πάλι οι Αμερικάνοι;».
Κάπως έτσι όμως φαίνεται να σκέφτεται το ζεύγος στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ  και ιδιαίτερα  ο γνωστός  – και ως πρόεδρος της…..
  H Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (με προεδρείο που δεν διακρίνεται γα
τον αντιαμερικανισμό του) διαμαρτύρεται  έντονα για εξωφρενική συμπεριφορά Τράα.
 Αυτός της ΕΣΗΕΑ, όμως, δεν κρύβει τις δεσμεύσεις του.
 Ζητεί λοιπόν,  με γαλατική ευγένεια, από το ΔΝΤ η να απαντήσει ή να….. διαψεύσει το γεγονός της παρέμβασης για την λογοκρισία Made in IMF.
 Αλίμονο……………

ΥΓ: Η συνέχεια αναμένεται  με ενδιαφέρον στην ετήσια έκθεση του αμερικάνικου Freedom House για τα….. ανθρώπινα δικαιώματα.
 Ξέρει αυτός…..

του Δημήτρη Τσαλαπάτη

Πηγή : http://styx.gr