Πέρα από τον Κασσιδιάρη: οι ευθύνες της αριστεράς στον πόλεμο

Με διάφορα έωλα επιχειρήματα, η υπεράσπιση ή η ανοχή των τραμπουκισμών του Κασσιδιάρη από ένα μικρό αλλά συμπαγές τμήμα της κοινής γνώμης, που σε άλλες περιόδους θα τους είχε σύσσωμη καταδικάσει, ήρθαν να υπογραμμίσουν την βαθιά και πολύπλευρη κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Η ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, επιβάλλει στην αριστερά την υιοθέτηση πολιτικών «έκτακτης ανάγκης». Όχι απλώς για να κερδίσει τις εκλογές, αλλά κυρίως για να αποφύγει η κατάρρευση της χώρας να σκάσει στα χέρια της.


Οι αιτίες για την δραματική πορεία είναι διαφορετικές. Η ύφεση στην οικονομία και τα λουκέτα, η στάση πληρωμών του Δημοσίου και το ξεχαρβάλωμα του κοινωνικού κράτους και των υπηρεσιών Υγείας, είναι βασικά αποτέλεσμα των μνημονίων, καθώς και της στιλ-Λοβέρδου πλήρους ανικανότητας και εγκληματικής αδιαφορίας των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η υστέρηση στα έσοδα οφείλεται και στην, προεκλογικής σκοπιμότητας, απόφαση να υποβληθούν αργότερα από ότι τα προηγούμενα χρόνια οι φορολογικές δηλώσεις. Τα μικρά ταμειακά αποθέματα του δημοσίου και η αδυναμία ακόμη και υγειών επιχειρήσεων να εισάγουν πρώτες ύλες, έχει να κάνει και με την εκβιαστική πολιτική των δανειστών, που άλλωστε παρακράτησαν με το έτσι θέλω 1 δις από την τελευταία δόση του δανείου.

Πέρα από την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας, η χρεοκοπία του Χρηματιστηρίου και οι κατά τα φαινόμενα μειωμένες αφίξεις τουριστών, σχετίζονται και με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στη χώρα και το εξωτερικό, λόγω των απειλών και της καταστροφολογίας ότι, αν οι Έλληνες ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα θα αποχωρήσει από την ευρωζώνη. Αν και στην αρχή φραστική, δηλαδή εικονική, η κινδυνολογία έχει πλέον μετατραπεί σε υλική δύναμη, σε αβάσταχτο βάρος που σπρώχνει ταχύτερα την ελληνική κοινωνία και οικονομία προς το βυθό.

Μπορεί η αριστερά να μην ευθύνεται για την πορεία αυτή, αλλά το θέμα είναι ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά απ ότι στις 7 του Μάη. Είναι τέτοιες οι ιστορικές στιγμές, ώστε η κατάσταση μεταμορφώνεται μέσα σε μερικές εβδομάδες. Αν η αριστερά φιλοδοξεί όχι μόνο να σχηματίσει δική της κυβέρνηση αλλά και να παραμείνει στην εξουσία περισσότερο από κάποιους μήνες, θα πρέπει να αλλάξει δραματικά την πολιτική της στους 3 παρακάτω τομείς:

1. Θα πρέπει να επιταχύνει την ενίσχυση ή την δημιουργία δικτύων για την κοινωνική αλληλεγγύη και την δημοκρατία, σε όλες τις περιοχές και τους δήμους της χώρας. Η ειρηνική κινητοποίηση αυτών των δικτύων θα είναι απαραίτητη, ιδιαίτερα αν σχηματιστεί «κυβέρνηση της αριστεράς» μετά τις εκλογές.

2. Η «κυβέρνηση της αριστεράς» μπορεί να έχει ως κοινοβουλευτική βάση τους βουλευτές των κομμάτων της αριστεράς, αλλά δεν θα πρέπει να περιοριστεί στην αριστερά. Σε συνθήκες πολέμου, όπως οι σημερινές, θα πρέπει να συμπεριλάβει δημοκρατικούς ανθρώπους από όλους τους κοινωνικούς χώρους. Ακόμη και οι συνηθισμένοι στην εξουσία αντίπαλοι της αριστεράς κάνουν λόγο για κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, ίσως και με πρωθυπουργό ευρύτερης αποδοχής. Θα αποτελούσε τυπικό δονκιχοτικό λάθος να προσπαθήσει να κυβερνήσει μόνη, μια αριστερά που μέχρι πριν δυο χρόνια μάζευε δεν μάζευε, από κοινού, το 5% των ψήφων.

3. Τρίτον και κυριότερο, η αριστερά θα πρέπει να προχωρήσει σε έναν «ιστορικό συμβιβασμό» με τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας. Όπως ακριβώς θα έκανε αν υπήρχαν πραγματικές εχθροπραξίες, σε έναν συμβατικό πόλεμο με έναν εξωτερικό εχθρό. Οι μέχρι στιγμής εξηγήσεις της αριστεράς, ότι δηλαδή τα χρήματα για τις επενδύσεις ή την ανακούφιση όσων έχουν πληγεί από την κρίση θα βρεθούν βασικά από την πάταξη της φοροδιαφυγής, θυμίζουν παλιότερα ευχολόγια του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να ηχούν καλά στα αυτιά και να είναι σωστό να υλοποιηθούν, αλλά οι προτάσεις Τσίπρα για την μείωση των μισθών των υπουργών ή τον περιορισμό των συμβούλων, δεν λύνουν ούτε στο ελάχιστο το σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα της χώρας.

Χρειάζονται πολύ πιο γενναία μέτρα, από την αναζωογόνηση της οικοδομής και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, μέχρι την μείωση των τιμών της ενέργειας και του ΦΠΑ, σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων. Και είναι επίσης απαραίτητες κινήσεις προς τον τραπεζικό τομέα, ιδίως για να αποφευχθούν φαινόμενα πανικού την προσεχή Δευτέρα καθώς και διαβεβαιώσεις προς το κοινό ότι δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις του. Αν μάλιστα η αριστερά, ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει πράγματι να αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις εκλογές, θα πρέπει να προχωρήσει σε αυτές τις ενέργειες άμεσα, πριν την Κυριακή.

του Στέλιου Κούλογλου

Πηγή : Palmografos.com