Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗς ΜΟΝΑΞΙΑς

Γράφει ο Γίαννης Γούναρης

 Αν ενα κοινωνικό καθεστώς αμελήσει η προδώσει τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες πέρα από ενα οριο τα μέλη μιας τέτοιας κοινωνίας θα προσπαθήσουν να αλάξουν το κοινωνικό καθεστώς για να το κάνουν πιο σύμφωνο με τις ανθρώπινες ανάγκες τους αν η αλλαγή αυτή δεν ειναι δυνατή το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι αυτή η κοινωνία να καταρέυσει.... . 

Αν ενα άτομο δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της κοινωνίας του για να δει κατα πόσο η κοινωνια προωθεί η παρεμποδίζει την ανάπτυξη των ανθρωπίνων δυνατοτήτων δεν θα

μπορέσει να έχει καλή επαφή με την ανθρώπινη του υπόσταση θα βλέπει τα αφύσικα φυσικά ......Μόνο αν αποκτήσουμε συνείδηση της πραγματικότητας και ξεπεράσουμε τις αυταπάτες μας θα αποκτήσουμε την απαιτούμενη δυναμη για αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τη ζωή 

 Τα κενά που δημιουργούνται απο οτι αποφέυγουμε να δούμε τόσα και τόσα πράγματα γύρω μας πρέπει να συμπληρώνονται με τέτοιον τρόπο ώστε να έχουμε μπροστά μας μια εικόνα ενιαία και ολοκληρωμένη Αν ποτέ δεις μια τέτοια εικόνα,έχεις τήν εντύπωση ότι θ'ανατιναχθεί ο εγκέφαλός σου..Ναι ίσως ...ο..άνθρωπος σαν άνθρωπος νά φοβάται την τρέλα ακριβώςς οπως ο άνθρωπος σαν ζώο φοβάται τον θάνατο Εχει ανάγκη απο σχέσεις και επαφές από ενότητα η ανάγκη του αυτή να είναι ενα με τους άλλους ειναι ενα ισχυρό πάθος ποιο δυνατό ακόμα και απο το σεξουαλικό ακόμα και απο την επιθυμία του για νά ζήσει

 Ο φόβος της απομόνωσης και της μοναξιάς ειναι ενα ς σημαντικός λόγος που κάνει τα στραβά μάτια για πράγματα που η κοινωνία καί η ομάδα δέχεται σαν αλήθειες οσο περισσότερο ενα άτομο χάρη στο μυαλό του και την συναισθηματική του νουμοσύνη αισθάνεται δεμένο και αληλέγγυο με την ανθρωπότητα τοσο περισότερο βρίσκει την δύναμη να υπομένει την κοινωνική του αποξένωση και το αντίστροφο. Η ικανοτητα να ενεργούμε σύμφωνα με την συνειδησή μας εξαρτάται απο το κατα πόσο εχουμε ξεπεράσει την κοινωνία μας και εχουμε γινει πολίτες του κόσμου τότε ίσως καταλάβουμε και την αξια του ελληνικού πολιτισμού...