Από την χούντα μέχρι τα ομόλογα, η αιτία είναι μία (Σ.ΚΟΜΙΝΗΣ - 28/04/2007)

Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα, εκδόθηκε με στόχο να φέρει τον ΓΑΠ τον ελάσσονα, στην εξουσία. Για το λόγο αυτό, στην πορεία, απαλλασσόταν από τις φωνές εκείνες που νομίζοντας ότι υπάρχει καθεστώς δημοσιογραφικής ελευθερίας, εκφράζονταν κόντρα στη γραμμή... Ένας από εκείνους που "διακόπηκε η συνεργασία", ήταν κι ο Σπύρος Κομίνης.

Έχει όμως, ο καιρός γυρίσματα, κι ο πάρτα ΟΛΑ, για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει τα χάλασε με την Αγία Οικογένεια. Έτσι, με την πρόσφατη διαμάχη του ΠΘ με τον ΝΑΠ, δικαιώνεται αναδρομικά, για όσα έγραφε ο Σπύρος Κομίνης στις 28 Απριλίου 2007. Χωρίς φυσικά η διεύθυνση της εφημερίδας να το παραδεχτεί, όπως και τόσα άλλα που "προφητικά" έγραφε στην εφημερίδα εκείνη ο ΣΚ. (στυξ).

Ανασύρουμε από το αρχείο της ιστοσελίδας το δημοσίευμα εκείνο: Ήταν τότε 28/04/2007

Μας γράφουνε στ΄ αρχεία τους

επειδή δεν έχουμε αρχεία

 του Σπύρου Κομίνη

Δ ιόρθωση: Το κείμενο της περασμένης Κυριακής (σ.σ. στο Πρώτο Θέμα) άρχιζε ως εξής: "Την 21η Απριλίου του 1967, η Ελλάδα ξύπνησε και δεν μπορούσε να κουνηθεί. Την είχαν βάλει στο γύψο, πράκτορες της CIA, που παρίσταναν τους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού. Για το πραξικόπημα εφαρμόστηκε το σχέδιο του ΝΑΤΟ "Προμηθεύς". Ήταν η λογική συνέχεια άλλου σχεδίου με το εκπληκτικό όνομα "Περικλής", που παραπέμπει στη δόξα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και ...φρόντιζε για τη βία, τη νοθεία και τη ληστεία της αριστερής ψήφου, του 1961." Ένα λάθος κόψιμο του κειμένου, έφερε τον Περικλή στη θέση του Προμηθέα.

Η ΝΕΤ, με την ευκαιρία της φετινής επετείου του πραξικοπήματος, παρουσίασε "κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα", τη δράση του Κώστα (Γκάστ) Αβράκωτου (Αβρακότος), πράκτορα της CIA ελληνικής καταγωγής. Ο Γκαστ, καθοδηγούσε προσωπικά τους δικτάτορες που μας έβαλαν στο γύψο. Μετά έγινε προπονητής του Μπιν Λάντεν.

Το "Πρώτο Θέμα" αυτή την "παγκόσμια αποκλειστικότητα", την είχε 16 μήνες πριν. Και μάλιστα αμέσως μετά το θάνατο του εκλεκτού αυτού στελέχους της CIA. Οι άλλες εφημερίδες την είχαν δει στο "Πρώτο Θέμα" και μερικές κάτι είχαν ψιθυρίσει.

Χωρίς φυσικά να πουν από που τους ήρθε η ιδέα. Προς τιμήν της, την θυμήθηκε τώρα η ΝΕΤ. Είναι κι΄αυτό, άλλη μια απόδειξη ότι οι εφημερίδες είναι κλινικά νεκρές. Δεν έχουν αρχεία. Δεν έχουν μνήμη. Δεν θυμούνται οι ίδιες τι έχουν γράψει. Ή δεν θέλουν να θυμηθούν. Τα αρχεία τους έχουν καταστραφεί ή είναι σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Στην κοινωνία ...της γνώσης, ελάχιστοι διαβάζουν. Οι πιο πολλοί πατάνε κουμπιά, που να βρεις χρόνο να ψάχνεις. Οι εφημερίδες απλώς αναπνέουν τεχνητά με DVD, αύριο κανένα αντηλιακό, κανένα δονητή. Γίνονται και συνέδρια - αν προσέξατε - για τη διάσωσή της εφημερίδας, όπως γίνονται και για άλλα ζώα υπό εξαφάνιση.

Ένα κορίτσι όμως, μου είπε κάτι συγκινητικό. Συγκινητικό για κάποιον που θέλει να επιζήσει η εφημερίδα. Που γράφει για τον αναγνώστη και όχι για τον εαυτό του (αν τράβηξε καμιά μαλακία π.χ. πριν κοιμηθεί). Μου είπε λοιπόν, ότι ξέρει ανθρώπους, οι οποίοι κόβουν αυτό το κομμάτι και το κρατάνε. Αυτό με έκανε να διορθώσω το λάθος της περασμένης Κυριακής. Βλέποντας σφυγμομετρήσεις να παρουσιάζουν περίπου χουντικούς τους μισούς Έλληνες, διαβάζοντας στην "Αυγή" ότι επί χούντας οι φυλακές ήταν πιο ανθρώπινες από ό,τι είναι τώρα, συνειδητοποίησα την αξία ενός εφήμερου κειμένου, το οποίο όμως μένει. Και κατάλαβα ότι οι ισχυροί, μας γράφουνε στα ...αρχεία τους, επειδή δεν έχουμε αρχεία.

Ίσως στο μέλλον, κάποιοι (σαν κι΄αυτούς που κρατάνε αυτό το κομμάτι) και θα έχουν ...μεγάλα αρχεία, θα πάρουν αυτά τα κείμενα. Και θα πατήσουν και σ΄ αυτά, για να γράψουν βιβλία Ιστορίας, που θα βοηθάνε τα παιδιά να μάθουν να συνεργάζονται για ένα δημιουργικό σκοπό. Και όχι πως θα κλέβει, θα χτυπάει και θα σκοτώνει το ένα το άλλο, με στόχο την διάδοση της επιχειρηματικότητας. Η Αμερικανιά σκοτώνει πρώτα τους ίδιους τους Αμερικανούς. Και έχουμε όλοι καθήκον να τους εκπαιδεύσουμε. Μάθημα : "Πως δεν θα κάνετε χούντες σε άλλες χώρες και θα ανατρέψετε τη δική σας, που μας έχει όλους γραμμένους στα αρχεία της".

Ο Νίκος Παπανδρέου έγραψε στην "Καθημερινή" ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον Νοτιοκορεάτη φοιτητή της Βιρτζίνια, που έσπασε το προηγούμενο (αμερικανικό) παγκόσμιο ρεκόρ, σκοτώνοντας 32 άτομα. Με σωστά επιχειρήματα, περνάει μέσα από αλήθειες, για να καταλήξει σε ένα λάθος συμπέρασμα. Γιατί έχει έναν απέραντο θαυμασμό για το "αμερικανικό όνειρο". Και μια τρυφερή συμπόνοια για τους καημένους τους Έλληνες, που είμαστε τόσο πίσω και δεν έχουμε βγάλει ακόμα έναν Μπιλ Γκέϊτς. Ο κ. Παπανδρέου αγνοεί δυο στοιχεία. Το ένα είναι τα ψυχοφάρμακα (που έπαιρνε ο δολοφόνος) και τα ναρκωτικά, που αλλάζουν την προσωπικότητα. Το άλλο είναι ότι ο Μπιλ Γκέϊτς, δεν ήταν μόνος του σε κάποιο γκαράζ. Ήταν μια παρέα. Άρα συλλογική σκέψη.

Το συμπέρασμα του Νίκου Παπανδρέου είναι: μοναξιά = δημιουργικότητα. Εδώ εμείς, με τη δεμένη – έστω και στα πρόθυρα κατάρρευσης – οικογένεια, τις παρέες, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε. Η Αμερική είναι άγρια, όλοι εναντίον όλων, γι΄ αυτό είναι δημιουργική. Εμείς εδώ χαλαροί, ζούμε αγεληδόν, άρα δεν μπορούμε να μεγαλουργήσουμε. Αυτό λέει με δυο λόγια. Ερώτηση: Ο Αριστοτέλης; Ο Σωκράτης; Ο Επίκουρος; Ήτανε δημιουργικοί; Ζούσαν στη μοναξιά; Ή με παρέα; Η μοναξιά αν την διαλέξεις σαν άτομο, μπορεί να φέρει δημιουργία. Αν σου επιβάλλεται όμως από το σύστημα, φέρνει την εξαθλίωση.

Ο Νίκος Παπανδρέου κάνει απλώς μια λάθος εξίσωση. Ο κ. Μάκης Μαϊλης σε άρθρο του για τη δικτατορία, στο "Ριζοσπάστη", δίνει ρεσιτάλ αμάθειας. Ο κ. Μαϊλης, γράφει ολόκληρο κατεβατό, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κ. Μητσοτάκης έκρινε σωστά: Ότι ο πολιτικός κόσμος της χώρας βρισκόταν σε αδιέξοδο! Ευτυχώς ο "Ριζοσπάστης" δημοσιεύει δίπλα στον κ. Μαϊλη, άρθρο του αθάνατου Θανάση Παπαρήγα, που ξεκαθαρίζει ότι την έκαναν οι Αμερικανοί για την Κύπρο, έστω και αν δεν κατονομάζει τους πράκτορες. Ο εξευτελισμός της χώρας μας από μια χούφτα δημιουργικών πρακτόρων της αμερικανικής κυβέρνησης για 7 χρόνια, με την γελοία ταμπέλα "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών", πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία, με ιδιαίτερη έμφαση στα δημιουργικά βασανιστήρια που έκαναν αυτοί οι (εκπαιδευμένοι από Αμερικανούς) δήθεν Έλληνες, δήθεν Χριστιανοί, δήθεν άνθρωποι.

Για όποιον θέλει να μάθει γιατί έγινε η δημιουργική αυτή δικατορία: "Έγκλημα εναντίον της Κύπρου", Κώστας Κάππος, εκδόσεις "Αλήθεια".

styx.gr