Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, δημιουργούν μια ωραία ατμόσφαιρα

Φεύγει παραμένοντας λοιπόν. Αγόρασε ακόμα χρόνο, για ν’ αποσπάσει κάποιο τμήμα του κόμματος που κληρονόμησε. Να έχει λόγο στις εξελίξεις, και το κυριότερο –εκείνο που τρέμει- μπας και τον πάνε μέσα για όσα δεινά προκάλεσε στον ξένο γι’ αυτόν τόπο. 

Ο υπεύθυνος για την αποδόμηση κάθε ίχνους αξιοπρέπειας από την κοινωνία, που υποστήριζε πως προσπαθούσε να σώσει. Όχι δεν είναι ανίκανος. Το αντίθετο.

Επιμελήθηκε με ιδιαίτερη δεινότητα όλα όσα ακριβώς του είχαν παραγγείλει τα αφεντικά του για να εκδικηθούν τα αντιαμερικανικά λαϊκά αισθήματα που είχαν συσσωρευθεί, από την κατ΄εξοχήν ανθελληνική πολιτική του Στέητ Ντηπάρτμεντ. Να πιάσουμε μόνο τα πιο πρόσφατα: Χούντα, Κυπριακό, Μακεδονικό κλπ.

Έτσι «σοσιαλιστής» κι αυτός, με τον ερωτύλο Στρος Καν (που του την έστησαν κατόπιν - κοινή γαρ η τύχη των δούλων) σχεδίασαν παρέα με τον φίλο του GAP, Τζόρτζ Σόρος, όλα τα δεινά που ήταν να γνωρίσει μέσα σε δύο μόλις χρόνια ένας λαός, που ακόμα ήταν παραζαλισμένος από την αγοραστική του υποτίμηση ελέω ευρώ. Που όλοι τώρα μας λένε πως είναι τζηζ καταστροφή η επιστροφή στη δραχμή.

Μάαστριχτ, Λισαβώνα, παγκοσμιοποίηση και αγορές, όμως, θέλουν μόνο να επικρατήσει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και οι κερδοσκόποι και χρησιμοποιούν γι΄αυτό τους υπαλλήλους τους, τύπου Παπαδήμου, που η διαπλοκή παρουσιάζει ως νέο σωτήρα. (Με ημερομηνία λήξης).

Τι απομένει στους απόμαχους της εργασίας, καθώς βλέπουν να καθίστανται απόκληροι από φεουδάρχες, που στρογγυλοκάθονται στα βουλευτικά έδρανα, απολαμβάνοντας μισθούς και συντάξεις γκόλντεν μπόιζ, ενώ έχουν βολέψει στις υπηρεσίες του Κοινοβουλίου και όλο το συγγενολόι τους. Μία ψήφος διαμαρτυρίας. Αλλά κι εκεί το τρενάρουν, αργοπορώντας τις εκλογές. 

Κάνοντας δήθεν (Σαμαράς –άλλος θεόπεμπτος) πως δεν δίνει παράταση στην ημερομηνία που συμφωνήθηκε όταν αποφάσισαν με τον αποπεμφθέντα (από την ξενοκρατία) πρωθυπουργό, και τον Καρακαταφέρνη να σχηματίσουν κυβέρνηση (ποιος έχει καταλάβει τι είδους είναι). Εκείνο που γνωρίζει το πανελλήνιο, είναι πως ο Σαμαράς το παίζει αντιπολίτευση (διότι έτσι του υπαγορεύουν οι δημοσκοπήσεις) κι ας έχει δύο αντιπροέδρους της ΝΔ σε καίρια υπουργεία, οι οποίοι κάθε τόσο τον ενημερώνουν για το αρεστόσ τις αγορές κυβερνητικό έργο.

Αλλά όλα αυτά έχουν ανασυρθεί από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το τι γίνεται στο ΠαΣοΚ, είναι η ιλαροτραγωδία. Ιδιαίτερα με τους δελφίνους, που δεν γνωρίζουν πότε κι αν, θα τους παραδώσει την καρέκλα που είναι γαντζωμένος ο GAP ο ελάσσων. Κι ας κάνουν τηλεοπτικές μετάνοιες (τύπου Χρυσοχοΐδη).

Είναι παλιά η ιστορία, ότι οι επίγονοι, δεν είναι σε θέση να συντηρήσουν μία αυτοκρατορία. Ιδιαίτερα όταν στερούνται ηγετικού χαρίσματος. Το οποίο δεν κληρονομείται. Για το λογο αυτό ας συνεχίσουν την χρηματιστηριακή πορεία τους τα άλλα μέρη της οικογένειας, που φαίνεται πως φεύγοντας από το προσκήνιο θα κλείσει και την πόρτα.

Απομένει να μάθουμε σε πόσα κομμάτια θα διαλυθεί το νέο-ΠαΣοΚ του GAP, που πριν τον κάνουν πρόεδρο της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» ήθελε να του αλλάξει το όνομα, σε «Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Αλλεργία του προκαλούσε στα νεοφιλελεύθερα συναισθήματα, που κουβαλούσε από τη σχολή του Σικάγο, το συνθετικό «Σόσιαλ». Και έτσι, διέλυσε τον κοινωνικό ιστό.

Εφ ώ ετάχθη.

Κι οι δελφίνοι; Γιατί δεν παραιτήθηκαν όταν κατάλαβαν πως τους οδηγεί;. Και γιατί κρέμονται από τα χείλη του ακόμα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων; Νεο-πασοκ τίτλοι τέλους οσονούπω.

Τι απομένει λοιπόν; Η ντόπια αμερικανική αριστερά, μια άλλη αριστερά κι όσοι έχετε καταλάβει τι θα κάνουν ψηφίστε τους. Αλλιώς αν έχετε νοσταλγήσει προ εικοσαετίας εποχές, υπάρχει το ΚΚΕ. Αν σας έχει λείψει το βρόμικο 89, υπάρχει οικογενειακή συνέχεια. 

Κι αν θέλετε συνέχεια της Παπαδημοτραπεζοκρατίας, υπάρχει ο Σαμαράς. Αφήνω για το τέλος το Λ.Ο.Σ που δεν θέλει με τίποτα εκλογές, επειδή ούτε στο όνειρό του δεν έβλεπε ο τηλεοπτικός μαϊντανός ηγέτης του (που δεν κρύβει τη χαρά του, όταν παπαγάλοι -από λάθος δήθεν- τον αποκαλούν πρωθυπουργό) πως θα έπαιζε κεντρικό ρόλο με το απόκομμά του.

Το ερώτημα είναι τι απομένει για τους νουνεχείς να ψηφίσουν. Το έχουμε ξαναγράψει. Εκείνους που θα υποσχεθούν ότι θα αποκαταστήσουν την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ στη χώρα. Όχι σε στυλ ντι Πιέτρο και κουραφέξαλα. Αλλά να έχουν όραμα, δυνατότητα να παλέψουν, να ψηφίσουν νόμους που θα εφαρμόσουν και θα υποσχεθούν στη νέα γενιά ότι είναι σε θέση να τους δώσουν όραμα. Κι όχι ανεργία και ξενιτιά. ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΣΤΗΝ ΨΕΙΡΟΥ.

Ψάξτε βρείτε τους και μου λέτε και μένανε.

---

ΥΓ. Κι επειδή τίποτα δεν πρόκειται ν΄αλλάξει στη νοοτροπία που διαμορφώνουν οι βαρόνοι των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης, όποιος βρει δουλειά στην κόρη μου και τον γαμπρό μου, να γνωρίζει πως επηρεάζω, άμεσα, τουλάχιστον πέντε ψήφους.