Διαπραγματεύσεις για το νέο Μνημόνιο

Η συμμετοχή των ιδιωτών, η μείωση του ελλείμματος, η επιτυχία των ιδιωτικοποιήσεων και η ανάπτυξη θα κρίνουν την επιτυχία του εγχειρήματος

Λίγες ώρες μετά την υπέρμετρη αισιοδοξία που επιχείρησαν να εμπνεύσουν οι ηγέτες της ευρωζώνης όσον αφορά το ελληνικό πρόβλημα, οι ανώτεροι αξιωματούχοι της Ενωσης έσπευσαν να μετριάσουν τις προσδοκίες.

 Επειτα από εντολή του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ, τα κορυφαία στελέχη της διεύθυνσης Οικονομικών της Κομισιόν και του προσωρινού μηχανισμού EFSF θέλησαν να περιγράψουν με όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερο τρόπο τις πραγματικές διαστάσεις της απόφασης της Συνόδου Κορυφής υπογραμμίζοντας το σημαντικό έργο που πρέπει να γίνει από την πλευρά της Αθήνας.

Οπως εξήγησαν από την αρχή, όλα τα νούμερα και οι αριθμοί είναι κατά προσέγγιση και δεν αποτελούν δέσμευση. Τόνισαν κατ' επανάληψη ότι αφενός μεν τα spreads δεν θα πέσουν σε μια νύχτα, αφετέρου πρέπει να γίνουν πολλά από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης για να πεισθούν οι αγορές.

Αποκάλυψαν επίσης ότι ευθύς αμέσως αρχίζει η διαδικασία για τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης - το νέο Μνημόνιο - με διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας και εξέφρασαν την ελπίδα αυτές να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.

Μιλώντας για το επίμαχο ζήτημα τού κατά πόσον το ελληνικό δημόσιο χρέος καθίσταται βιώσιμο μετά τις αποφάσεις των «17», απέφυγαν επιμελώς να τοποθετηθούν και εξήγησαν πως αυτή η βιωσιμότητα θα εξαρτηθεί από τέσσερις διαφορετικές παραμέτρους: εάν θα πετύχει το εγχείρημα της συμμετοχής των ιδιωτών, κατά πόσον θα μειωθεί το έλλειμμα στην Ελλάδα, κατά πόσον θα πετύχουν οι ιδιωτικοποιήσεις και, βέβαια, εάν το λεγόμενο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα πράγματι θα καταφέρει να δημιουργήσει ανάπτυξη.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ. Σύμφωνα με τους αρμόδιους κοινοτικούς αξιωματούχους, σε γενικές γραμμές - και εφόσον υπάρξει καλή έκβαση - το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μειωθεί από το 160% του ΑΕΠ στο 148% «στην καλύτερη περίπτωση». Σημείωσαν ωστόσο ότι οι αγορές δίνουν σημασία και στην τάση μείωσης του χρέους, δηλαδή την ταχύτητα με την οποία η Ελλάδα θα πετύχει τη μείωσή του από εκεί και πέρα.

Οσον αφορά το αμφιλεγόμενο ζήτημα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, διευκρίνισαν πως ο EFSF δεν προλαβαίνει να προβεί στις δέουσες κινήσεις και ως εκ τούτου θα πρέπει να υπάρξει μια προσφορά προς τους ιδιώτες από την ελληνική κυβέρνηση. Για το εγχείρημα αυτό η ελληνική κυβέρνηση θα λάβει από τον EFSF 20 δισ. προκειμένου να επαναγοράσει ομόλογα ύψους 32,6 δισ. - δηλαδή με ένα κούρεμα της τάξης του 15%.

Βάσει των εκτιμήσεων των Κοινοτικών, εάν ο ιδιωτικός τομέας μετάσχει στο 90% της έκθεσής του σε ελληνικά ομόλογα, αυτό θα αφορά 135 δισ. ελληνικών ομολόγων, τα οποία θα μετατραπούν σε 106 δισ.

Αναλύοντας το σύνολο των ποσών και της βοήθειας οι Κοινοτικοί - επαναλαμβάνοντας πως πρόκειται για κατά προσέγγιση νούμερα - είπαν πως το πακέτο των 109 δισ. συνίσταται:

Σε 20 δισ. που θα δοθούν από τον EFSF για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Σε 20 δισ. που δίνονται για την επαναγορά ομολόγων.

Σε 35 δισ. που δίνονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να συνεχίσει να δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα.

Σε 35 δισ. που είναι πράγματι το νέο δάνειο (περιλαμβανομένης της συνεισφοράς του ΔΝΤ).

Στα παραπάνω χρήματα θα πρέπει να προστεθούν τα 45 δισ. από το προηγούμενο πακέτο βοήθειας και δεν έχουν εκταμιευθεί ακόμη, όπως και περίπου 28 δισ. που θα προέλθουν από τις ιδιωτικοποιήσεις.

TA NEA On-line