Νόμιμη η απόλυση χωρίς αποζημίωση λόγω... facebook
Οι επισκέψεις στο Facebook και σε άλλες ιστοσελίδες που δεν έχουν παραγωγικό ρόλο στην εργασία, αποτελούν νόμιμο λόγο απόλυσης και μάλισ...
https://to-synoro.blogspot.com/2011/04/facebook_19.html
Σήμερα, μάλιστα, το Πρωτοδικείο δικαίωσε αεροπορική εταιρεία η οποία απέλυσε υπάλληλό της, επειδή επισκεπτόταν καθημερινά και επί ώρες διάφορες ιστοσελίδες.
Τον Ιανουάριο του 1989 η γυναίκα προσελήφθη με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως υπάλληλος γραφείου, προκειμένου να πραγματοποιεί κρατήσεις θέσεων και να εκδίδει εισιτήρια.
Από το 2000 ασχολείτο μόνο με τις κρατήσεις εισιτηρίων, ενώ μέχρι το 2008 λάμβανε και bonus λόγω της καλής απόδοσής της.
Όμως, το Μάιο του 2009, η υπάλληλος έλαβε επιστολή από το γενικό διευθυντή της αεροπορικής εταιρείας, με την οποία της γίνονταν συστάσεις για μη προσήκουσα εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων, καθώς αργούσε συστηματικά να προσέλθει στην εργασία της, χρησιμοποιούσε τις τηλεφωνικές γραμμές της εταιρείας για να πραγματοποιεί προσωπικές της κλήσεις και δη όχι αναγκαίες κατά την ώρα της εργασίας της, ενώ χρησιμοποιούσε και το Διαδίκτυο, όπου πραγματοποιούσε επισκέψεις σε ιστοσελίδες άσχετες με την εργασία της. Επίσης, στην επιστολή αναφερόταν ότι στις 29.4.2009 «πιάστηκε» από το γενικό διευθυντή και το διευθυντή πωλήσεων της εταιρείας να επισκέπτεται ιστοσελίδα στο Facebook.
Στην ίδια επιστολή ανέφερε ο γενικός διευθυντής ότι εάν συνεχίσει η υπάλληλος την ίδια αντισυμβατική συμπεριφορά, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τη λήξη της σύμβασης εργασίας χωρίς καμία περαιτέρω προειδοποίηση.
Στη συνέχεια, η υπάλληλος απάντησε με ηλεκτρονική επιστολή της και κάλεσε το γενικό διευθυντή μέσα σε δέκα μέρες να απολογηθεί γραπτά για την «προσβλητική, ντροπιαστική, συκοφαντική και υπερβολική επιστολή του».
Η υπάλληλος ανέφερε στην επιστολή της ότι σε αντίθετη περίπτωση θα εκλάμβανε την επιστολή αυτή ως «μια πράξη εκδίκησης εναντίον της νόμιμης αντίδρασης» για τη στάση της κατά το παρελθόν (έτος 2008) «ως προς την αλλαγή των μισθολογικών κλιμακίων των απασχολουμένων στην εταιρεία και τη διαμόρφωση της ετήσιας αύξησης των αποδοχών».
Αφού έλαβε την ηλεκτρονική αυτή επιστολή, ο γενικός διευθυντής απάντησε στην υπάλληλο με νέα επιστολή του στην οποία την ενημέρωνε ότι εκλαμβάνει τα όσα αναφέρει (στην επιστολή της) ως συνεχιζόμενη εκ μέρους της αντιεπαγγελματική συμπεριφορά που είναι επιζήμια για τα συμφέροντα της εταιρείας και για το λόγο αυτό προχωράει στη λήξη της σύμβασης εργασίας της.
Το Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ' αριθμ. 34/2011 απόφασή του απέρριψε την αγωγή της υπαλλήλου, κρίνοντας ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας από την εργοδότρια εταιρεία ήταν νόμιμη και έγινε για σπουδαίο λόγο.
Το Πρωτοδικείο έκρινε επίσης ότι «η απόλυση της εργαζομένης δεν έλαβε χώρα καταχρηστικά, αλλά νομίμως και στα πλαίσια του καλώς νοούμενου συμφέροντος της εργοδότριας επιχείρησης, καθόσον πραγματικό κίνητρο της καταγγελίας ήταν η πλημμελής και μη προσήκουσα άσκηση των συμβατικών υποχρεώσεων της εργαζομένης, η οποία δημιουργούσε προβλήματα στην ομαλή και αποδοτική άσκηση της εργασίας και στις ανάγκες της επιχείρησης και επέφερε ακολούθως κλονισμό της εμπιστοσύνης της εργοδότριας στο πρόσωπό της, εκ του οποίου εξέλιπε το απαιτούμενο πνεύμα συνεργασίας».
Aκόμη, το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς της υπαλλήλου ότι η απόλυσή της έγινε για λόγους εχθρότητας και εκδίκησης της εργοδότριας εταιρείας.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων φάνηκε, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ότι η υπάλληλος καθυστερούσε να προσέλθει στην εργασία της, ενώ την ώρα της δουλειάς λάμβανε συχνά προσωπικές κλήσεις συγγενών και φίλων της, τους οποίους εν συνεχεία καλούσε στα τηλέφωνά τους χρησιμοποιώντας τις τηλεφωνικές γραμμές της εταιρείας, γεγονός το οποίο δημιουργούσε πρόβλημα στην εξυπηρέτηση των πελατών.
