Στην Τζένιφερ Ιγκαν το Βραβείο Μυθιστορήματος Πούλιτζερ 2011

Εγραψε για τον χρόνο συνδυάζοντας τη θολή εκδοχή του αμερικανικού ονείρου αλλά και τη ροκ

Επλενα τα χέρια μου, στην τουαλέτα ενός ξενοδοχείου και άρχισα να βλέπω την απροσδιόριστη εικόνα ενός πορτοφολιού. Μου έχουν κλέψει το πορτοφόλι με όλους τους δυνατούς τρόπους, σ’ όλες τις πιθανές καταστάσεις».

Η Τζένιφερ Ιγκαν, η 49χρονη αμερικανίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος που γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόι και μεγάλωσε στον Σαν Φρανσίσκο, άρχιζε τότε να σκέφτεται τη «φτωχή» γυναίκα που της έκλεψαν το πορτοφόλι και να αναρωτιέται ποιός το έκανε και γιατί.

Τότε, σαν μια έκλαμψη της στιγμής (που ήταν και συγγραφικής φύσεως) συνειδητοποίησε πώς η γυναίκα την οποία σκεφτόταν ήταν η ίδια. Στην συνέχεια άρχισε να πλάθει σενάρια για το αφεντικό της γυναίκας, το παρελθόν της και προοδευτικά σχηματίστηκε στο κεφάλι της η ιδέα για το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα «Α Visit From the Goon Squad» (σε ελεύθερη απόδοση «Μια επίσκεψη απ’ την ομάδα των κακούργων») που κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ για το 2011.

«Διάβαζα τον Μαρσέλ Προύστ και σκεφτόμουν ότι ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για τον χρόνο, κυρίως σήμερα που έχουμε μπροστά μας αυτές τις τεράστιες τεχνολογικές αλλαγές» έχει πει σε συνέντευξή της η Ιγκαν προσθέτοντας πως συνδύασε αυτή την πρόθεσή της με την αγάπη της για τη μουσική που «είναι το μοναδικό πράγμα που κόβει και διαπερνά τον χρόνο ουσιαστικά» και με την οποία ασχολήθηκε για πολλά χρόνια η ίδια ως δημοσιογράφος σε πολλά αμερικανικά περιοδικά.

Το βιβλίο της Τζένιφερ Ιγκαν ασχολείται με τους ανθρώπους που περικυκλώνουν τον κεντρικό ήρωα Μπένι Σάλαζαρ, έναν επιτυχημένο μουσικό παραγωγό της πανκ και της ροκ μουσικής που γερνά και «θρηνεί για το δρόμο της φθήνιας που έχει πάρει η μουσική βιομηχανία» έχει πει η συγγραφέας που στα τέλη της δεκαετίας του 70’ παρακολουθούσε φανατικά την ροκ μουσική της εποχής της αλλά και την νεανική κουλτούρα γενικότερα, πράγματα στα οποία εμβάθυνε ακόμα περισσότερο για να γράψει το βιβλίο. Οι περισσότεροι χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει η Ίγκαν ζουν τη θολή εκδοχή του αμερικανικού ονείρου, είναι αυτοκαταστροφικοί και καταλήγουν να πληρώνουν τις επιλογές τους. Ακόμα κι αυτοί που τη γλιτώνουν με ό,τι ορίζουν ως ευτυχία καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για ψίχουλα, για μια ευτυχία θνησιγενή. «Ο χρόνος είναι κακούργος, έτσι δεν είναι;» καταλήγει διερωτώμενος απελπισμένα ο Μπένι Σάλαζαρ.


Η Τζένιφερ Ιγκαν, που ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης με το σύζυγό της και τους δυο της γιους, είναι μια εξαιρετική συγγραφέας που ανήκει σε μια γενιά μεγάλων και σχετικά νεότερων αμερικανών πεζογράφων, όπως ο αυτόχειρας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, ο Γουίλιαμ Τ. Βόλμαν και ο Τζόναθαν Φράνζεν, χωρίς όμως να έχει φτάσει τα επίπεδα της δικής τους αποδοχής στις Η.Π.Α. Το «A Visit From the Goon Squad» είχε κερδίσει το 2010, πρώτη χρονιά της έκδοσής του, το τιμητικό Εθνικό Βραβείο του Κύκλου των Κριτικών στις ΗΠΑ και φέτος μπήκε στη μακρά λίστα του βραβείου Orange 2011 για το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς που γράφεται από γυναίκα.

Το σπονδυλωτό μυθιστόρημα της Ίγκαν («ποιος νοιάζεται εξάλλου για την ονομασία, αν είναι μυθιστόρημα ή συνεκτικά διηγήματα, είναι ένα έργο μυθοπλασίας αυτό έχει σημασία, με το οποίο πέρασα η ίδια καλά και ελπίζω και οι άλλοι») με την πειραματική του φόρμα, παίζει με την χρονικές αφηγήσεις (πάει τα πίσω μπρος) και τους «πολλούς αφηγητές», ξεκινώντας απ’ τα τέλη της δεκαετίας του 60’ και φτάνοντας μέχρι το κοντινό μέλλον. Η Νέα Υόρκη πρωταγωνιστεί στο βιβλίο, αλλά υπάρχει και η Καλιφόρνια στο φόντο, η Ιταλία και η Αφρική.


Κείμενά της εμφανίζονται συχνά στο «New York Times Magazine». Έχει εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων και τέσσερα μυθιστορήματα, μεταξύ αυτών το «Look at me» («Κοίτα με») το οποίο ήταν υποψήφιο για το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου των Η.Π.Α το 2001.
TO BHMA