«Ο Μαντέλα αγωνίστηκε, εμείς παραμένουμε φτωχοί»

Ρεπορτάζ του Independent διαπιστώνει την απογοήτευση των Νοτιοαφρικανών

Καθώς ο κόσμος πενθεί για τον χαμό του Νέλσον Μαντέλα, ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας The Independent από τις παραγκουπόλεις του Γιοχάνεσμπουργκ διαπιστώνει την απογοήτευση των Νοτιοαφρικανών για την εκμετάλλευση και την προδοσία, όπως λένε, των ιδανικών που κληροδότησε ο μεγάλος αυτός ηγέτης στον λαό τους.

«Έχουν μετατρέψει το Σοβέτο σε Ντίσνεϊλαντ για τον Μαντέλα. Προσπαθούν να κάνουν τον Μαντίμπα σαν τον Έλβις Πρίσλεϊ. Έχει γίνει τουριστικό αξιοθέατο. Τώρα με τον θάνατό του, θα πηγαίνουν πολλοί ξένοι εκεί και μετά θα λένε ότι είδαν την πραγματική Νότιο Αφρική» Λέει ο 62χρονος μαραγκός Αντίλε Μπογκάνι στη βρετανική εφημερίδα. Ο ίδιος, όπως και η πλειοψηφία των συμπολιτών του, ευγνωμονεί τον άνθρωπο που απελευθέρωσε τη Νότιο Αφρική από τα δεσμά του απαρτχάιντ και κράτησε ένα τόσο εύθραυστο κράτος ενωμένο σε δύσκολους καιρούς.

Ωστόσο, υπάρχει μία διάχυτη αίσθηση στη Νότιο Αφρική, ότι οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες χρησιμοποιούν τη μνήμη του Μαντέλα προκειμένου να κρύψουν την προδοσία των πολιτικών και κοινωνικών αξιών που εκείνος κληροδότησε στη χώρα. Ο Μπογκάνι δεν έχει σταθερή εργασία εδώ και επτά χρόνια και ζει στο φτωχό προάστιο της Τεμπίσα, που, κατά ειρωνικό τρόπο, στη γλώσσα των Ζουλού σημαίνει «Υπάρχει Ελπίδα».

Σε αντίθεση με το προάστιο του Σοβέτο - το οποίο εξαιτίας της σχέσης του με τον Μαντέλα που έμενε εκεί πριν τη φυλάκισή του στη νήσο Ρόμπεν - παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης, η Τεμπίσα πλήττεται από τη φτώχεια και την ανεργία. «Ευχόμαστε στους ανθρώπους του Σοβέτο να είναι καλά, αλλά κι εμείς εδώ υποφέραμε τότε (σσ. στη διάρκεια του απάρτχαιντ). Οι σημαντικοί άνθρωποι από το εξωτερικό που έρχονται πρέπει να επισκέπτονται και εμάς εδώ» τονίζει ο Μπογκάνι.

Ο αδελφός του, Τζόνα, βρήκε δουλειά ως κληρικός στο Γιοχάνεσμπουργκ ωστόσο ο μισθός του είναι χαμηλός. Καιόπως δήλωσε ο ίδιος: «Οι πολιτικοί λένε ότι η οικονομία μας είναι η πιο ισχυρή στην Αφρική. Αυτοί και οι μεγάλοι επιχειρηματίες ζουν σε παλάτια, οι υπόλοιποι από εμάς δεν βλέπουμε αυτόν τον πλούτο, πρέπει να παλέψουμε για να φάμε. Είμαι σίγουρος ότι ο Μαντέλα δεν θα ήθελε να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση».

Στο προάστιο του Νιούταουν, σε ένα πεζοδρόμιο μεταξύ ενός τζαμιού και μίας ευαγγελικής εκκλησίας, μία ομάδα ιερόδουλων περίμεναν πελάτες. Απέναντι μία αφίσα της κυβερνητικής εκστρατείας κατά του AIDS έγραφε: «Σκεφτείτε σοφά: επιλέξτε τη ζωή». Παραδίπλα ζητιάνοι, μεταξύ τους και ένας λευκός.

Οι επιθέσεις προς τους ξένους έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα: εκτιμάται ότι μόνο τον περασμένο χρόνο δολοφονήθηκαν περίπου 140 μετανάστες. Δύο αδέλφια, μετανάστες από τη Ζιμπάμπουε, εξιστόρησαν τη δική τους περιπέτεια στον δημοσιογράφο του Independent: κάτι τοπικές συμμορίες τους κυνήγησαν με ξύλα στο Γιοχάνεσμπουργκ και τους ξυλοκόπησαν.

«Τι λόγο είχαν να μας χτυπήσουν πέρα από το ότι προερχόμαστε από διαφορετική χώρα; Γιατί δεν μας συμπεριφέρονται σαν αδέλφια; Όλοι Αφρικανοί είμαστε» είπαν δείχνοντας τις μελανιές στα χέρια τους. Και προσέθεσαν για τον Νέλσον Μαντέλα: «Ήταν ένας ήρωας για τη χώρα του, για την υπόλοιπη Αφρική και για τον κόσμο. Η στάση του κατά του απαρτχάιντ ενέπνευσε τους λαούς της Αφρικής να ανεξαρτητοποιηθούν από τους δικούς τους λευκούς αφέντες. Δεν πιστεύω ότι ο Μαντέλα γνώριζε την ακριβή έκταση της κακομεταχείρισης που μας περίμενε εδώ πέρα. Θα λυπόταν αν το γνώριζε, είμαι βέβαιος».

Πηγή :  tovima.gr

SUPPORT THIS BLOG