Μεγάλα πάθη, μεγάλων ανδρών! (music video)

Να δεις που αυτοί οι σπουδαίοι κάτι κρύβουν...

Προσωπικότητες που άφησαν ανεξίτηλη την υπογραφή τους στα σκονισμένα βιβλία της ιστορίας, της τέχνης, της θρησκείας και του πολιτισμού.
Ονόματα που σφράγισαν με την ευφυΐα, με το πάθος και την ορμή του χαρακτήρα τους, με το απαράμιλλο θάρρος και το αισιόδοξο πνεύμα τους τις βαριές πύλες του παρελθόντος.
Γιγαντιαίες σκιές, των οποίων τις ρήσεις επικαλούμαστε, όταν θέλουμε να επιβεβαιωθούμε και να κομπάσουμε, όταν θέλουμε να αποστομώσουμε τον αντίπαλο μας και εν τέλει να φορέσουμε και εμείς ένα χρυσό στεφάνι πάνω στα κούφια και άδεια μας μυαλά.

Τους έχουμε τοποθετήσει στο βάθρο και τους κοιτάζουμε με δέος. 
* Είναι αθάνατοι, ευδαίμονες και γενναίοι;
* Δε φοβούνται τίποτε και είναι ατρόμητοι;
* Δεν έχουν κανένα βίτσιο, καμιά ιδιοτροπία και παραξενιά;

Σας ενημερώνω πως είναι πια καιρός να τους κατεβάσετε από τα άσπρα, παχιά σύννεφα και να τους τοποθετήσετε στη βρεγμένη γη και στο ξερό χορτάρι.
Δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά απλοί άνθρωποι πλασμένοι από χώμα και νερό. 
Είχαν τα πάθη τους, τις αμαρτίες τους, τα ελαττώματά τους, με λίγα λόγια είχαν τη δική τους αχίλλειο πτέρνα.

Η κασίδα του Ιούλιου Καίσαρα.

Ε, ναι, είχε φαλάκρα, όπως ο Αισχύλος και ο Περικλής. Το θέμα είναι ότι είχε εμμονή με τη φαλάκρα του και είχε επινοήσει διάφορα τεχνάσματα για να μη γίνεται αντιληπτή. Πρώτη βλακεία: έξυνε το κεφάλι του με το ένα χέρι μόνο, γιατί φοβόταν μη του πέσουν και τα υπόλοιπα μαλλιά. Δεύτερη βλακεία: μάζευε ξυλαράκια και τα στόλιζε γύρω γύρω με πράσινα, μεγάλα φύλλα. Έτσι, έφτιαχνε ένα στεφάνι με το οποίο στόλιζε το κεφάλι του. Κυκλοφορούσε με αυτό νύχτα-μέρα, κοιμόταν με αυτό και επιδίδονταν σ’ όλες τις ασχολίες του με το αγαπημένο του φετίχ. Και για το τέλος, το κερασάκι στην τούρτα. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί έπρεπε ένα πλήθος αντρών και γυναικών να ξαπλώνουν με τα λάγνα και ιδρωμένα τους κορμιά πάνω στο χρυσό του ανάκλιντρο…

Καίσαρας Οκταβιανός Αύγουστος, ο χέστης.

Εδώ να δείτε τι κουτσομπολιά σας έχω! Ο άνθρωπος είχε κόμπλεξ με το ανάστημά του και για το λόγο αυτό, φορούσε σανδάλια με τακούνι. Επίσης ήταν τόσο κρυουλιάρης και μαμούχαλος που κοιμόταν με κουβέρτες χειμώνα-καλοκαίρι. Φοβόταν τόσο πολύ τα κρυολογήματα, τις αρρώστιες και τις ασθένειες, που κυκλοφορούσε με σκούφο μέσα στο «φτωχικό» του. Δεν του άρεσε να κάθεται στο τραπέζι και να γευματίζουν όλοι μαζί σαν μια χαρούμενη οικογένεια, αλλά έτρωγε όποτε ήθελε μόνος του. Ακόμη, δεν είχε τόσο θάρρος και γενναιοφροσύνη, καθώς στις περισσότερες μάχες αποτραβιόταν στη σκηνή του και κοιμόταν παρέα με έναν δούλο. Το χρυσό μου… Απεχθανόταν το σκοτάδι και ήθελε σιμά του έναν δούλο να του κρατάει το φανάρι. Όσον αφορά τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ήθελε φρέσκο, παρθενικό αίμα στη πιατέλα του, αλλά δε δίσταζε να σκαρφαλώνει και στους λοφίσκους της αδερφής του.

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ a.k.a The Sex machine

Ήταν μανιακός του αθλήματος. Έκανε έρωτα πολλές φορές την ημέρα και σε διάφορα μέρη… Λάτρευε την ηδονή, την έκσταση και την κορύφωση. Επίσης πρέσβευε το δόγμα του αποκρυφισμού και στα τελευταία χρόνια της ζωής του νόμιζε πως τον παρακολουθούσε κάποιος. Το αγαπημένο του χόμπι, ήταν να γράφει βωμολοχίες και να τις στέλνει στους αντιπάλους του. Του άρεσε να προκαλεί με τη σκανταλιάρικη συμπεριφορά του και να οξύνει τα πνεύματα. Ένας από τους παραλήπτες των αισχρών γραμμάτων του, ήταν και η πολυαγαπημένη του αδερφή.

Ναπολέων Βοναπάρτης, όπως λέμε κρετίνος

Δεν είχε καθόλου τρόπους και έβριζε συνεχώς τους αξιωματούχους του, τους υπουργούς του, τη σύζυγό του, γενικά τους πάντες. Το κύριο ελάττωμά του; Ήταν βρωμιάρης και μπίχλας. Κυκλοφορούσε με τα λεκιασμένα από φαγητό, από μάχες, από αγωνίσματα ρούχα του για εβδομάδες. Απεχθάνονταν το μπάνιο και τη καθαριότητα και έτσι υποχρέωνε και τη Ζοζεφίνα να μένει άπλυτη για μέρες. Έκρυβε τα πράσινα σαπούνια, τα μυρωδάτα φρεσκοπλυμένα σεντόνια, τις σατέν ρόμπες, τα αρώματα και τα φρου φρου. Έζεχναν και οι δυο βρωμιά και δυσωδία και αμέσως άναβαν τα αίματα. Τι ανωμαλία και αυτή Θεέ μου, πιο βρώμικη συνουσία πεθαίνεις!

Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο χαζούρης

Τι και αν ήταν ένας από τους νικητές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τι και αν τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας, τι και αν ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς; Ήταν μεγάλος πότης και καπνιστής. Ήταν ακατάστατος και τσαπατσούλης και του άρεσε να τρώει και να εργάζεται στο κρεβάτι. Και εμένα το ίδιο… Κοιμόταν μέχρι αργά το πρωί και μετά πάλι το απόγευμα, για να διατηρείται φρέσκος και στρουμπουλός. Σε αντίθεση με τον Ναπολέοντα, του άρεσε τόσο πολύ το νερό, που έκανε πολλές βουτιές την ημέρα στην μπανιέρα του!

Πάμπλο Πικάσο, o φραγκοφονιάς

Ξέρετε τι θα πει αγάπη για τα χρήματα; Ο Πάμπλο να σας πει. Φιλοχρήματος και τσιγκούνης. Όπου και αν πήγαινε έπαιρνε μαζί του το μασούρι με τις λύρες. Βλέπετε δεν το έκρυβε κάτω από το στρώμα, γιατί φοβόταν. Έτσι είχε κάνει μια εσωτερική τσέπη στο πανωφόρι του, την οποία την έκλεινε με μια παραμάνα. Δεν ήθελε να πουλάει τα έργα του, αλλά όταν γινόταν κάτι τέτοιο, έπεφτε σε βαριά κατάθλιψη. Άντε να συνέλθει μετά από τέτοιο σοκ!

Τελικά, όλοι μας έχουμε τα μικρά μας μυστικά… Έτσι δεν είναι;

* Xristin-aki.- *

κείμενο | αθηνά_μπουζίνη

επιμέλεια | αλέξανδρος_κόγκας - τάσος_θώμογλου

Πηγή : arive.gr